Morgunblaðið - Sunnudagur - 25.01.2015, Blaðsíða 41

25.1. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 41
Ertu þreytt á að vera þreytt?
Getur verið að þig vanti járn?
Magnaðar járn- og
bætiefnablöndur
úr lífrænt ræktuðum jurtum
Nánari upplýsingar á www.heilsa.is
Fæst í apótekum og heilsuvöruverslunum
Movie Star hvíldarstóll
Verð 433.000,-
Skeifunni 8 | sími 588 0640 | casa.is
S
umar konur á fertugsaldri geta stundum verið dálítið einfaldar á
köflum og haldið að heimurinn sé nákvæmlega eins og þær sjá
hann. Mamma er ekki undanskilin þessu og verður alltaf jafn-
hissa þegar hún heyrir af óvenjulegri hegðun mannfólksins. Það væri
synd að segja að fólkið í kringum hana væri litlaust og lítið spennandi –
því fer víðs fjarri en samt sem áður tekst samferðamönnunum stöðugt
að koma henni á óvart.
Á dögunum sagði vinkona mömmu, sem er doktor með margra ára
háskólapróf að baki, að hún þyrfti nú endilega að fara að drífa sig í tvo
til þrjá ljósatíma. Það væri árshátíð framundan og þorrablót og svona
og hún gæti bara ekki litið út fyrir að vera dáin.
Það að doktorinn skyldi minnast á sólbaðsstofuferð var eins og að fá
símtal úr fortíðinni. „Sólbaðsstofan … góðan dag, get ég aðstoðað“ …
Þessi valkostur að brúna sig innandyra á milli tveggja plastplatna var
bara af einhverjum óútskýrðum ástæðum búinn að þurrkast út af harða
disknum. Hún gerði einhvern veginn ráð fyrir að allt brúna fólkið sem
yrði á vegi hennar væri bara alltaf á Kanarí eða jafnvel hluti af leyni-
legum alþjóðlegum kult-brúnkukremshring sem hittist að næturlagi í
iðnaðarhverfum og makaði bestu efnunum hvert á annað.
Þegar mamma vann á sólbaðsstofu á sínum sokkabandsárum var lífið
á stofunni svolítið eins og í raunveruleikaþætti. Hver mætti með hverj-
um, hvaða föt þóttu töff og hvert ætti nú að fara um helgina. Það voru
náttúrlega bara fegurðardrottningar sem unnu á sólbaðsstofunni, það
er að segja eiginlega allar nema mamma. Hún fékk vinnuna í gegnum
klíku.
Eitt sinn hringdi „fatlaður“ maður og óskaði eftir því að brúna sig
svolítið á stofunni. Hann sagðist standa frammi fyrir stóru vandamáli
sem gerði það að verkum að hann gæti alls ekki afklætt sig sjálfur og
þyrfti hjálp. Mamma þorði nú alls ekki að segja nei við „fatlaða“ mann-
inn og sagði honum bara að koma. 18 ára stelpur eiga nefnilega stund-
um erfitt með að setja mörk og hún hélt kannski að hún yrði bara rekin
úr vinnunni ef hún segði nei.
Þegar „fatlaði“ maðurinn birtist var erfitt að greina fötlun hans, en
þar sem búið var að lofa honum afklæðningu þurfti mamma náttúrlega
að standa við það. Minningin um þetta atvik, að hátta ókunnugan mann
í þröngum klefa við ljósabekk, vekur ekki neitt sérlega hlýlegar minn-
ingar. Þegar maðurinn var kominn úr öllu nema nærbrókunum vildi
hann ólmur fara úr þeim líka en þá hafði mamma kjark til þess að segja
stopp. Hann yrði bara að brúna sig á nærbrókunum. „Það er nú bara
töff að hafa smá far – þá sést liturinn betur,“ sagði hún við manninn.
Það versnaði þó í því þegar „fatlaði“ maðurinn var búinn í brúnkunni
og vildi hann ólmur fara í sturtu. Mamma sagði honum að hann yrði
bara að baða sig heima hjá sér. Hann varð grautfúll en varð að láta í
minni pokann. Þegar búið var að koma manninum í föt aftur labbaði
hann út og stuttu síðar keyrði hann í burtu eins og ekkert hefði í skorist.
Eftir að doktorinn minntist á þennan ljósatíma hefur mömmu þótt
hún sjálf óvenjuföl og var jafnvel að hugsa um að skella sér í einn
tíma … bara svona til að flippa. Hún er bara með svo mikinn valkvíða
hvort hún eigi að fara á Grensásveginn eða út á Granda að enn hefur
ekkert gerst – því er nú verr og miður. martamaria@mbl.is
Tími til að
brúna sig?
© PaleIsTheNewTan.com