Morgunblaðið - Sunnudagur - 01.02.2015, Blaðsíða 21

„Ég viðurkenni að mér var ekki alveg sama,“
segir Monique hlæjandi en ferðast var með
leigubílum.
Hlýrra var í Limu en Linares, allt að 15
gráður í sólinni, og veðrið milt og fallegt.
Þau segja Limu fallega borg og margt að
sjá, meðal annars stórmerkilega píramída
sem vel er haldið við.
Þau voru staðráðin í að prófa nýjan mat í
ferðinni og það gekk eftir. Í Perú snæddu
þau meðal annars lamadýr sem Steinar segir
hafa bragðast ljómandi vel. „Það var eins og
villinautasteik.“
Á öðrum veitingastað gæddu þau sér á
Guinea-svíni sem borið var fram með „haus
og hala“. „Það er vegna þess að menn vita
að ferðamenn vilja gjarnan smella mynd af
matnum sínum áður en byrjað er að borða.
Þegar búið er að taka myndina taka þeir
diskinn aftur og brytja blessað dýrið niður,“
segir Steinar en það er svo merkilegt að
Guinea-svín er hvorki af ætt svína né frá
Guineu, heldur óbreyttur naggrís. Það er
önnur saga.
Fleira var reynt í fyrsta sinn. „Ég lét
pússa skóna mína á flugvellinum í Limu,“
segir Steinar. „Önnur eins vinnubrögð hef ég
ekki séð, maðurinn fór hreinlega hamförum
og ég get svarið að skórnir voru betri en ný-
ir á eftir.“
Algjört undraverk
Þau heimsóttu líka hina sögufrægu borg
Cuzco í Andesfjöllunum en þar stóð höf-
uðborg heimsveldis Inkanna til forna, Machu
Picchu, uppi á fjallshrygg fyrir ofan svo-
nefndan Helgadal (Sacred Valley). Þar er nú
merkar minjar að finna og árið 2007 var
Machu Picchu valin eitt af nýju undrunum
sjö í heiminum í sérstakri netkosningu.
„Þessi staður er algjört undraverk og klár-
lega hápunktur ferðarinnar,“ segir Monique
en Machu Picchu dregur til sín gríðarlegan
fjölda ferðamanna á ári hverju.
Þriðja og síðasta Suður-Ameríkulandið
sem Steinar, Monique og Berglind heimsóttu
í ferðinni var Brasilía. Flogið var til Ríó de
Janeiro og slappað af á Copacabana-
ströndinni en mun hlýrra er þar á þessum
árstíma en í Chile og Perú, yfir tuttugu
gráður. „Ég elska sjó og öldur og hef sjald-
an upplifað eins skemmtilegar öldur og í
Ríó,“ segir Monique.
„Skemmtilegar?“ galar Berglind óvænt úr
eldhúsinu. „Ég hélt ég myndi deyja!“
Helstu kennileiti voru skoðuð, svo sem
styttan fræga af Jesú kristi (Christ the Re-
deemer) og Maracana-fótboltavöllurinn en
heimsmeistaramótið var nýyfirstaðið þegar
þau bar að garði. Ummerki um það voru á
hverju strái.
Velheppnuð leikhúsferð
Endalausir markaðir eru í Ríó en á Steinari
og Monique er að heyra að næturlífið hafi
valdið hálfgerðum vonbrigðum. Það bættu
þau upp með velheppnaðri leikhúsferð.
Steinar fann gott leikhús og skilaði sínu fólki
þangað fumlaust fyrir atbeina GPS-tækis.
„Til að gera langa sögu stutta gengum við
hringinn í kringum húsið sem við bjuggum í
og inn hinum megin. Mér tókst sumsé að
finna húsið sem ég var staddur í,“ segir
hann.
Þau skellihlæja.
En söngleikurinn var góður.
Öll eru þau í skýjunum með ferðina og
meðan Monique og Steinar fletta ljós-
myndum hvort á sínum tölvuskjánum rennur
upp fyrir þeim ljós: „Það gerðist svo margt í
þessari ferð að við erum ekki búin að melta
helminginn af því ennþá.“
Síðan horfa þau bæði á blaðamann. „Þú
þarft greinilega að koma oftar í kaffi!“Steinar sultuslakur á Copacabana-ströndinni í Ríó de Janeiro í Brasilíu.
Guineu-svínið er borið fram með „haus og hala“ í Limu.Steinar Birgisson, Berglind Möller og Monique van Oosten innan um Inkaminjar í Machu Picchu.
Steinar lét pússa skóna sína í flugvellinum í Limu. Þeir urðu betri en nýir.
1.2. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21