Reykjalundur - 01.06.1951, Blaðsíða 23

JÓNAS ÞORBERGSSON:
Hugsjónir.
Hugsjónir eru sköpunarmáttur; afl, sem
lyftir Grettistökum framfaranna.
Sérhver þjóð, sem á hugsjónaheitan æsku-
lýð, á sér vonir og framtíð. I æðum og
sál hins heilbrigða æskumanns brennur eld-
ur vaxtarins; í draumum hans, vonum og
loftköstulum rísa hin óleystu verkefni vax-
andi þjóðar.
Islendingar hafa á síðastliðinni hálfri öld
hafið mikið landnám. Æskumenn síðustu
kynslóða hafa verið miklir hugsjónamenn.
Og þeir hafa vaxið, til þess að verða dug-
andi menn til framtaks og athafna.
Aldrei mun verða komið tölu á þau átök
og framkvæmdir Islendinga á síðustu ára-
tugum, sem eiga upphaf sitt í hugsjónalífi
æskumanna, karla og kvenna. Meðal þeirra
átaka er baráttan gegn berklaveikinni.
Heilsuhælin tvö og Reykjalundur eru meðal
þeirra loftkastala hugsjónamanna, sem tek-
izt hefur að koma á múrfastan grunn og
sem standa óbrotgjörn, öldum og óbornum
til líknar og varnar.
En á leið æskumannsins til elliára leyn-
ast hættur síngirninnar, hjartakuldans og
Sagt er þó af kunnugum, að gleðibragð
trúðanna sé aðeins á yfirborðinu, brosið sé
einn þáttur af erfiðum skyldustörfum og
tilbreytingin aðeins dapurlegur hversdags-
hugarsvefnsins. Valdgræðgin kemur í stað
fórnarlundar. Makindi og sjálfsdekur í stað
áhugavinnu og sjálfboðastarfa í þágu óleystra
verkefna þjóðarinnar. Allur þorri manna tek-
ur að „lifa sjálfa sig“, eins og það er kallað,
þegar þeir komast yfir ákveðið aldurs-
mark. Of margir taka þá að myrða eigin
afkvæmi hugsjónaauðugrar æsku sinnar. Of
margir deyja, áður en þeir andast.
S. I. B. S. stendur enn í miðju starfi. Enn
er langt að lokatakmarki. Og lokamarki
slíkrar hreyfingar verður raunar aldrei náð.
Þótt berklaveikin hverfi með öllu úr land-
inu, verður Reykjalundur ávalt líknar- og
hvíldarstofnun, eða máske menntaklaustur,
ef fyrir líkn og hvíld verður séð með öðrum
ráðum. — Slíkir draumórar ná langt út í
óráðna framtíð. — En við erum enn í miðju
starfi, að koma Reykjalundi á fastan grunn;
gera hann að ævarandi tákni íslenzkrar
hugsjónabaráttu og fórnarlundar á tuttug-
ustu öld.
Eg vildi mega biðja lesendur þessara fáu
orða, að gera sér það ljóst og hafa það
hugfast, að meginbarátta S. I. B. S. eins
og allra annarra sjálfboðaliðshreyfinga af
líkri gerð, verður ávallt háð gegn síngirninni,
hjartakuldanum og hugarsvefninum; gegn
andlegum hrörnunarsjúkdómum, sem leita
á og sýkja eða deyða hugsjónalíf og fórnar-
lund þeirra manna, sem í dag eru ungir
og vaskir.
☆ ☆☆☆☆☆☆*☆☆☆☆☆*☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ ☆ & ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
★ Kjörorð S. í. B. S. er: Styðjum sjúka til sjálfsbjargar.
☆':■☆'☆*☆☆☆☆☆☆'☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆'☆'☆☆☆☆☆☆ ☆ .☆☆☆☆'?☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆'
Reykjalundur 21