Morgunblaðið - 04.02.2015, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. FEBRÚAR 2015
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Bílar
Til sölu Toyota Hilux 2004 2,4 dísil
Breyttur fyrir 33. Grind og krókur.
Ekinn 181 þús. Verð: 2.190.000.
Upplýsingar í síma 698-9898.
Bílaþjónusta
GÆÐABÓN
Ármúla 17a
Opið mán.-fös. 8-18. S. 568 4310
Það besta fyrir bílinn þinn
Alþrif, djúphreinsun, mössun, teflon,
blettun, bryngljái, leðurhreinsun.
Bílaleiga
HÓPFERÐABÍLAR TIL LEIGU
með eða án bílstjóra.
--------16 manna--------
--------9 manna---------
Fast verð eða tilboð.
CC.BÍLALEIGA S. 861 2319.
Smáauglýsingar
Elsku Dúnna frænka hefur
kvatt okkur í hinsta sinn. Ég sé
hana fyrir mér á Sogaveginum
brosandi að veifa okkur bless á
útitröppunum eins og hún gerði
svo oft eftir heimsókn til hennar.
Ég hef þekkt Dúnnu frænku
síðan ég man eftir mér. Það var
alltaf stutt í brosið, hláturinn og
húmorinn hjá henni. Hún var
heilsuhraust kona, spræk og létt
Guðrún Ingibjörg
Kristófersdóttir
✝ Guðrún Ingi-björg Krist-
ófersdóttir fæddist
á Suðureyri við
Súgandafjörð 11.
september 1921.
Hún lést á Dvalar-
og hjúkrunar-
heimilinu Grund í
Reykjavík 21. jan-
úar 2015.
Útför Guðrúnar
fór fram frá
Bústaðakirkju 29. janúar 2015.
á fæti.
Þegar við syst-
urnar vorum litlar
heyrðum við og
sáum myndir af því
þegar hún spilaði
handbolta og stund-
aði fimleika af
miklu kappi en oft-
ar en ekki var hún
til í boltaleiki með
okkur, ég man
meira segja eftir
því að hún fór leikandi í splitt á
eldhúsgólfinu á Sogaveginum
þegar hún og Fríða amma voru
að undirbúa matinn.
Það var alltaf gaman að vera í
kringum Dúnnu, hún var heldur
ekki ein af þeim fullorðnu sem
höfðu gleymt barninu í sér og
það var einstaklega gaman að
hlæja með henni enda hafði hún
smitandi hlátur.
Á mínum fullorðinsárum fékk
ég svo að kynnast henni á annan
hátt og ekki síðri þegar ég bjó
undir sama þaki og hún á Soga-
veginum, þar bjó hún á efri hæð-
inni og ég ásamt fjölskyldu
minni á þeirri neðri.
Sogavegurinn var hús sem afi
Leifur byggði, og þar leið öllum
vel, einhver óútskýranlega góður
andi þar inni, það var merkilegt
hvað flestir sem litu inn um
dyrnar höfðu orð á því, og við
nutum þeirra forréttinda að fá
að búa þar.
Það var notalegt að vita af
Dúnnu frænku á efri hæðinni og
það var einstaklega kært á milli
Friðriku Bjartar dóttur minnar
og Dúnnu, hún var rétt nýfarin
að skríða þegar hún stefndi í átt
að dyrunum, benti og vildi fara
upp stigann, þar uppi voru ýmis
leikföng og óskert athygli
Dúnnu frænku sem lék og söng
með þeirri litlu og höfðu þær
gaman hvor af annarri.
Eftir á hugsa ég að barn á
aldrinum 0-4 ára hefði ekki geta
fengið betri örvun í þroskaferl-
inu, en að alast upp með Dúnnu
nálægt sér og erum við afskap-
lega þakklát fyrir það.
Þegar Friðrika var um það bil
þriggja ára, þá heyrði ég hana
telja upp alla fjölskyldumeðlimi,
þeir voru þá: hún sjálf, mamma,
pabbi og Dúnna frænka, hún bjó
jú á efri hæðinni, mér þótti það
falleg hugsun. Ég minnist nú
þeirra tíma þegar ég sat í próf-
lestri á Sogaveginum þegar
bankað var létt á dyrnar, þar var
Dúnna að athuga hvort ég hefði
ekki gott af því að taka mér smá
hlé frá lestrinum og fá mér kaffi-
sopa. Það voru kærkomnar
stundir og hef ég hugsað til
þeirra núna svolítið langt frá
fjölskyldu og vinum hvað það
væri notalegt að geta gengið upp
stigann og fengið rjúkandi kaffi
úr brúsanum og eins og einn
súkkulaðimola. Nú á nýársdag
síðastliðinn var Dúnna ásamt
öðrum í fjölskyldunni viðstödd
skírn yngri dóttur okkar og það
gladdi okkur mikið að hún skyldi
hafa tök á að koma þar sem okk-
ur fannst mikilvægt að hafa
hana með. Dúnna frænka hafði
sterka trú á Guð sem er ómet-
anlegt, ekki síður fyrir okkur
sem þurfum að kveðja hana, því
þá vitum við að hún er á betri
stað, laus við þreytu og verki.
Við gleymum Dúnnu aldrei,
minning hennar er varðveitt í
hjörtum okkar og við þökkum
Guði fyrir að hafa fengið hana í
líf okkar.
Laufey Fríða
Guðmundsdóttir
og fjölskylda.
Þeir kveðja einn af öðrum vinir
og samherjar. Nú fyrir
skemmstu frændi og heimilisvin-
ur, Björn Hólm Björnsson, eftir
erfið veikindi, tæplega níræður.
Hraustmenni sem stóð meðan
stætt var. Lengi kenndur við
Rangá, þar sem hann ólst upp.
Árið 1955 reisti Björn ásamt
konu sinni, Elfu Björnsdóttur,
nýbýlið Stangarás í Vallahreppi
og bjuggu þau þar með hefð-
bundnum hætti í 40 ár. Þá
breyttu þau hjón yfir í garðrækt
og framleiddu garðávexti sem
Björn Hólm
Björnsson
✝ Björn HólmBjörnsson
fæddist 2. apríl
1925 á Stóra-
Steinsvaði í Hjalta-
staðaþinghá. Hann
lést á sjúkradeild
HSA Egilsstöðum
6. janúar 2015.
Útförin fór fram
í kyrrþey, 16. jan-
úar 2015, að ósk
hins látna.
báru af fyrir útlit og
gæði. Á yngri árum
var Björn hrókur
alls fagnaðar, stund-
aði íþróttir og
skemmtanir. Hann
var kappsamur lom-
berspilari, lista-
dansari, hafði mikla
og fallega söngrödd
og var iðulega kjör-
inn söngstjóri í
mannfagnaði.
Ég minnist vetrarkvöldanna
hér á bæ við lomberspil og söng.
Þá var glatt á hjalla. Öll fram-
koma Björns, orðfar, klæðaburð-
ur og hvaðeina sem hann fékkst
við einkenndist af fágun, metnaði
og smekkvísi. Á síðustu árum
hafði Björn hægt um sig en hélt
sinni reisn og skoðunum. Það
fennir seint í spor slíkra manna.
Björn Hólm mun verða samtíð-
armönnum sínum lengi minnis-
stæður.
Fátækleg orð með samúðar-
kveðjum til Elfu og ættingjanna.
Þórunn á Skipalæk.
Hvernig á maður
að byrja á þessu?
Hvernig á maður að
geta sagt bless við
þig elsku afi, þú hefur alltaf verið
svo hraustur og litið unglega út,
bæði þú og amma. En svo grein-
ist þú með krabbamein og berst
við það í tvö ár, eins og hetja.
Afi, þú varst alltaf svo dugleg-
ur að kenna okkur íslensku, en
færeysku talaðir þú aldrei, en all-
ir skildu þig og allir í Vági þekktu
þig, svo það var svo gaman að
labba um götur í Vági með þér.
Ég hef alltaf verið stolt að kalla
þig afa minn. Þið hafið bæði tvö
verið svo dugleg að heimsækja
okkur í Færeyjum og þegar við
höfum komið til Íslands hefur
verið dekrað við okkur endalaust
og alltaf verið gaman að koma til
ykkar. Að koma í bústaðinn til
ykkar fannst mér æði.
Þegar ég flutti til Íslands 2008
Pétur Guðbjörn
Sæmundsson
✝ Pétur Guð-björn Sæ-
mundsson fæddist
14. desember 1939.
Hann lést 20. jan-
úar 2015. Útför
hans fór fram 29.
janúar 2015.
til Símun voruð þið
eins og foreldrar
mínir. Þið hjálpuðuð
mér með allt,
hringduð í mig á
hverjum degi, til að
athuga hvort ég
væri búin að borða
og hvort ég kæmi í
heimsókn. Þið hugs-
uðuð alltaf svo vel
um mig. Ég var hjá
ykkur næstum því á
hverjum degi, ég gat talað við
ykkur um allt, þið voruð alltaf svo
dugleg að hlusta.
Elsku Pétur afi, þú hefur alltaf
verið til staðar fyrir mig, sama
hvað það var, og ég er ótrúlega
þakklát fyrir það. Er svo þakklát
fyrir tímann sem ég hef fengið
með þér, elsku afi.
Ég veit ekki hvernig ég á að
enda þetta, mér finnst ómögulegt
að segja bless við þig. En elsku
besti afi minn, þú hefur alltaf ver-
ið flottastur. Hvar sem þú hefur
verið hafa allir elskað þig.
Ég elska þig ótrúlega mikið
afi, einhvern daginn sjáumst við
aftur.
Bless, elsku besti Pétur afi.
Kveðja
Edith María Samuelsen.
Allar minningar á einum stað.
ÍS
L
E
N
S
K
A
S
IA
.I
S
M
O
R
48
70
7
01
/1
0
–– Meira fyrir lesendur
Minningar er fallega innbundin bók sem hefur að
geyma æviágrip og allar minningargreinar sem birst
hafa um viðkomandi í Morgunblaðinu eða á mbl.is.
Bókina má panta á forsíðu mbl.is eða á slóðinni mbl.is/minningar
Um leið og framleiðslu er lokið er bókin send í pósti.
Hægt er að kaupa minningabækur með greinum sem
birst hafa frá árinu 2000 og til dagsins í dag.
Í dag kveðjum
við mæta og góða
konu, Guðnýju
(Gyðu) Jóhannsdóttur, sem við
áttum margar góðar stundir
með. Við kölluðum okkur
„sunddrottningar“ og hittumst
á hverjum morgni í Laugar-
dalslauginni í ótal mörg ár og
gerum enn. Gyða, eins og hún
var alltaf kölluð, var hrókur
alls fagnaðar á meðal okkar
með sínar skoðanir á málunum.
Fagurkeri, fróð, rausnarleg,
kát og vildi hafa hlutina fallega
í kringum sig. Meistarakokkur
var hún og naut þess að bjóða
vinum og vandamönnum í mat
Gyða Jóhannsdóttir
✝ Gyða (skírn-arnafn Guðný)
Jóhannsdóttir
fæddist 19. sept-
ember 1923. Hún
lést 23. janúar
2015. Útför Gyðu
var gerð 2. febrúar
2015.
til sín. Við nutum
góðs af og heim-
sóttum hana á
hennar fallega
heimili. Hún var
mjög skipulögð í
öllu sem hún gerði,
bæði með kaup á
íbúð, bíl og innan-
stokksmunum og
vissi alltaf hvað
hún vildi. Eftir að
Gyða komst ekki í
laugina heimsótti hún okkur í
kaffið eftir sundið og leyfði
okkur að frétta af högum sín-
um. Það er margt sem hægt er
að læra af Gyðu. Búin að ganga
frá öllu þegar hún flutti á
Brúnaveginn og sá til þess að
fjölskyldan þyrfti ekki að sjá
um það.
Blessuð sé minning hennar.
Megi hún hvíla í friði.
Kær kveðja
Áslaug, Auður, Kristín,
Hlíf, Hrönn, Elísabet
og Sigríður.
Mig langar að
minnast Fríðu Pét-
ursdóttur í örfáum
orðum. Ég kynntist
Fríðu ömmusystur
minni þegar ég dvaldi ásamt
manni mínum og nýfæddri dótt-
ur í Bolungarvík jólin 1992. Ég
þekkti aldrei Rögnu ömmu mína
þar sem hún var látin þegar ég
fæddist. Mér fannst því mjög
merkilegt að fá að kynnast syst-
ur hennar, ömmusystur minni.
Blóðböndin eru svo sterk. Fríða
frétti af komu okkar til Bolung-
arvíkur. Að koma að Sólbergi
var eins og að koma heim til sín
og mér var tekið opnum örmum
af þeim hjónum Fríðu og Guð-
mundi. Fyrir mig var þetta eins
og að eignast ömmu því Fríða
sýndi mér einstaka væntum-
þykju og hlýju. Fríða sat við
hannyrðir og sýndi mér margt
Fríða
Pétursdóttir
✝ Fríða Péturs-dóttir fæddist
11. apríl 1926. Hún
lést 13. janúar
2015. Útför hennar
fór fram 24. janúar
2015.
fallegt sem hún
hafði gert. Hún tók
eftir því að dóttur
mína vantaði gott
vatterað teppi til að
liggja á á gólfinu og
gaf hún Rögnu
dóttur minni mjög
fallegt teppi sem ég
varðveiti enn þann
dag í dag. Það var
einstaklega fallegt
um að litast í Bol-
ungarvík á þessum tíma, að
horfa frá fjöllum niður að sjó,
allt á kafi í snjó, hvítt og blátt.
Mér fannst alltaf eins og ég ætti
eftir að koma aftur að Sólbergi
að hitta hana Fríðu frænku mína
og sendi ég henni jólakort í
mörg ár og fékk hún þannig að
fylgjast með börnunum fjölga
hjá mér. Fríða fylgdist vel með
og fékk ég ævinlega kveðju til-
baka frá henni. Ég er þakklát
fyrir að hafa fengið að kynnast
ömmusystur minni og þeirri
góðu fyrirmynd sem hún var.
Minningin lifir. Fjölskyldu
hennar votta ég mína dýpstu
samúð.
Sigrún Ragna Helgadóttir.
Það er með djúp-
um söknuði sem við
kveðjum nú Sóldísi
Aradóttur vinkonu
okkar. Við höfum
átt því láni að fagna að eiga Sól-
dísi og Jóhannes að vinum frá
unga aldri. Við byggðum húsin
okkar hlið við hlið í Hálsaselinu
1978 og þar ólust börnin okkar
upp í góðu nábýli og oft var
glatt á hjalla.
Eftir að börnin komust á legg
og við höfðum flutt úr Hálsasel-
inu hélt samband okkar áfram
og við bættust utanlandsferðir,
sumar menningarlegar, aðrar
bara skemmtilegar, ásamt því að
reglulegar leikhúsferðir og sin-
Sóldís Aradóttir
✝ Sóldís Aradótt-ir fæddist 21.
febrúar 1948. Hún
lést 17. janúar
2015. Útför Sóldís-
ar fór fram 30. jan-
úar 2015.
fóníutónleikar urðu
hluti af fé-
lagsskapnum. Við
gáfumst að vísu
upp á rauðu röð-
inni, en hvað um
það.
Veikindi Sóldísar
bar snöggt og
óvænt að. Hún lét
þau ekki raska ró
sinni og áfram
héldu leikhúsferð-
irnar og sinfónían allt fram til
þess síðasta og hvergi var gefið
eftir. Það fer vel á að kveðja Sól-
dísi með erindi úr ljóði Páls
Ólafssonar.
Eftirmæli enginn fær
ástúðlegri þínum
að þú lifðir öllum kær
unz þú hvarfst þeim sýnum.
Jóhannesi, Ara, Smára og
fjölskyldum sendum við innileg-
ar samúðarkveðjur.
Sigríður og Steinar.