Morgunblaðið - 06.02.2015, Blaðsíða 26
26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. FEBRÚAR 2015
✝ Elí Møller Sig-urðsson, fædd
Nielsen, fæddist 7.
ágúst 1924 í Grenå á
Jótlandi í Dan-
mörku. Hún lést 27.
janúar 2015 á
hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópa-
vogi. Foreldrar voru
Kristian Edvard
Nielsen múrari, f.
2.12. 1896, d. 1.3.
1991, og Johanne Margrethe
Christensen verkakona, f. 18.2.
1899, d. 7.4. 1988, bæði í Grenå,
Danmörku. Systkini Elí: Edvin, f.
1919, d. 1984; Enid, f. 1920, d.
2013; Egild, f. 1922, d. 1993; Erli,
f. 1928, d. 2004; Elin, f. 1935.
Elí ólst upp á Jótlandi en flutt-
ist ung að árum til Kaup-
mannahafnar þar sem hún kynnt-
ist ungum íslenskum málaranema
og síðar málarameistara, Ágústi
Sveinbirni Sveinssyni Sigurðs-
syni, f. 4.6. 1920, d. 17.12. 1978.
Þau Ágúst felldu hugi saman,
fluttu til Íslands 1945 og varð
þeim sjö barna auðið: 1) Ingolf, f.
1945, bifreiðastjóri í Reykjavík,
kvæntur Jónínu Jóhannsdóttur, f.
1949. Börn: a) Elí Ingi, f. 1977,
umsjónarmaður í Reykjavík; börn
hans: Tryggvi Jökull, f. 2003, og
Eva Lilja, f. 2008; b) dóttir Ingolfs:
Ágústa Hugrún, f. 1967, mat-
artæknir í Reykjavík, gift Einari
Björgvini Birgissyni, f. 1966, þjón-
ustustjóra; synir þeirra: Daníel
Örn, f. 1992, þjónanemi, og Jóel
Örn, f. 1998, framhaldsskólanemi.
2) Guðbjörg, f. 1946, hjúkrunar-
fræðingur í Kópavogi. Börn: a)
Kári, f. 2014, og Emilía Dís, f.
2014; b) Klara, f. 1982, leiðbein-
andi í Reykjavík, sambýlismaður
Þráinn Þórhallsson, f. 1980, tón-
listarmaður; sonur þeirra: Dalí, f.
2013; c) Vigfús, f. 1986, bílamálari
í Reykjavík, unnusta Sigurveig
Hulda Óðinsdóttir, f. 1992. 6)
Helgi Björgvin, f. 1956, prentari í
Noregi, kvæntur Inger Lise Ag-
ustsson, f. 1957, sjúkraliða; synir
Helga: a) Ingvar, f. 1982, veit-
ingamaður í Svíþjóð; b) Gunnar, f.
1992, leiðbeinandi í Noregi, sam-
býliskona Madelen Haugen, f.
1992. 7) Halldóra Ólöf, þjónustu-
fulltrúi í Reykjavík, f. 1960, gift
Ólafi Jóhannessyni tæknistjóra, f.
1959; börn þeirra: a) Berglind,
fjölskyldu- og hjónabandsráðgjafi
í Bandaríkjunum, f. 1977, gift
Björgvini Franz Gíslasyni leikara,
f. 1977; dætur þeirra: Edda
Lovísa, f. 2001, og Dóra Marín, f.
2008; b) Ágúst Sveinbjörn, f. 1983,
bifvélavirki í Reykjavík, unnusta
Eva Guðbrandsdóttir, f. 1974,
þjónustufulltrúi á Stykkishólmi.
Eftir komu sína til Íslands árið
1945 bjó Elí með eiginmanni sín-
um og elstu börnunum m.a. um
sex ára skeið í braggahverfinu á
Seltjarnarnesi sem kennt var við
Neskampa. Árið 1957 fluttu þau í
Ásgarð í Bústaðahverfi þar sem
öll börnin uxu úr grasi, auk Geirs,
dóttursonar þeirra og sonar Jó-
hönnu, sem þau tóku að sér ungan
að aldri. Í desember 1978 varð
Ágúst bráðkvaddur. Elí flutti í
Furugrund í Kópavogi árið 1989
en þar bjó hún um sautján ára
skeið. Síðustu árunum varði hún á
hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð í
Kópavogi.
Útför Elí fer fram frá
Digraneskirkju í dag, 6. febrúar
2015, og hefst athöfnin kl. 13.
Ólafur Geirsson, f.
1969, húsasmiður í
Hafnarfirði, sam-
býliskona Erna Sól-
ey Stefánsdóttir, f.
1977, tollvörður;
sonur Ólafs: Þórður
Sindri, f. 1995, fram-
haldsskólanemi á
Selfossi; b) Sig-
urbjörg Felixdóttir,
leiðbeinandi í Kópa-
vogi, f. 1978, gift
Knúti Guðjónssyni, f. 1972, þjón-
ustufulltrúa; sonur þeirra: Máni
Snær, f. 1999; c) Felix Felixson, f.
1986. 3) Jóhanna, húsmóðir í
Vestmannaeyjum, f. 1949, gift
Óskari Ólafssyni prentara, f.
1951. Börn: a) Kristín Ósk, f. 1981,
náms- og starfsráðgjafi í Vest-
mannaeyjum, sambýlismaður Jón
Helgi Sveinsson, f. 1979, smiður;
b) sonur Jóhönnu: Geir Sigurðs-
son, f. 1969, dósent í Reykjavík,
kvæntur Vilmu Kinderyte, f.
1975, kennara. 4) Ágúst Elías, f.
1952, prentari í Reykjavík, kvænt-
ur Hrefnu Sigfúsdóttur, f. 1957.
Dóttir þeirra: Helga, sjúkraþjálf-
ari í Mosfellsbæ, f. 1978, gift Jó-
hannesi Baldvini Jónssyni land-
nýtingarfræðingi, f. 1979; börn
þeirra: Steinunn Marsilía, f. 2004,
Anna Hrefna, f. 2008, og Ágúst
Baldvin, f. 2011. 5) Kristján Edv-
ard, f. 1952, bólstrari í Reykjavík,
kvæntur Kristínu Jónu Vigfús-
dóttur hjúkrunarfræðingi, f.
1954. Börn þeirra: a) Elsa, sál-
fræðingur í Reykjavík, f. 1978,
gift Valtý Jónassyni tölv-
unarfræðingi, f. 1981; börn
þeirra: Viktor Elí, f. 2012, Emil
Elsku mamma mín er farin,
sennilega er maður aldrei tilbúinn
þótt maður haldi það. En nú kveð
ég þig, elsku mamma mín, þú náð-
ir að verða á 91. aldursárinu, ég
veit að þú varst tilbúin að fara til
pabba í blómabrekku og hann hef-
ur tekið fagnandi á móti þér, þú
varst ekkja í 36 ár sem er svipaður
Elí M. Sigurðsson
✝ Valdís ArnaArnórsdóttir
fæddist 13. nóv-
ember 1973 á Ak-
ureyri. Hún ólst upp
á Þverá í Dals-
mynni, en bjó í
Bandaríkjunum
lengst af frá tví-
tugsaldri. Valdís
lést á hjúkr-
unarheimili 22. jan-
úar í New York eft-
ir skamma legu þar.
Foreldrar hennar eru hjónin
Elín Eydal, f. 1953, og Arnór Erl-
ingsson, f. 1952, bændur á Þverá
snyrti- og förðunarfræðingur frá
Fjölbrautaskólanum í Breiðholti
1999. Valdís fór að loknu stúd-
entsprófi til Bandaríkjanna og
var til að byrja með au-pair í eitt
ár í Washington, síðan kom hún
heim og vann ýmis störf hér
heima, s.s. hótelum og veit-
ingastöðum, en fór fljótt aftur til
Bandaríkjanna og vann þar uns
hún komst að í snyrti- og förð-
unarnámi í FB. Eftir að því námi
lauk má segja að hún hafi nær
óslitið búið í New York. Þar vann
hún við sitt fag og var eftirsóttur
starfskraftur.
Valdís giftist Lorenzo Cowell
árið 2007 en þau skildu eftir
stutta sambúð.
Útför Valdísar Örnu verður
gerð frá Akureyrarkirkju í dag,
6. febrúar 2015, og hefst athöfnin
kl. 13.30. Jarðsett verður í Lauf-
ási.
í Dalsmynni. Valdís
var elsta barn þeirra
en bræður hennar
eru: a) Bjarki Freyr,
f. 1975, búsettur á
Akureyri, k.h. er
Anna Kristín Magn-
úsdóttir, f. 1981.
Þau eiga tvo syni;
Daníel Orra, f. 2001
og Gabríel Dan, f.
2006. b) Birkir Týr,
f. 1994, nemi.
Valdís gekk í grunnskólann á
Stórutjörnum, varð stúdent frá
Verkmenntaskólanum á Ak-
ureyri 1993 og útskrifaðist sem
Elsku Valdís frænka.
Við viljum þakka þér fyrir allar
góðu stundirnar sem við höfum átt
saman. Þú varst alltaf svo góð við
okkur bræðurna. Það brást ekki
að í hvert skipti sem þú komst
heim þá fengum við pakka, hvort
sem það voru föt eða leikföng. Þú
gafst þér alltaf tíma fyrir okkur
hvort sem það var göngutúr í
sveitinni, keiluferð eða ísrúntur.
Við eigum fullt af góðum minning-
um um þig eins og þegar þú komst
til okkar til Tenerife síðasta sum-
ar, þar gerðum við margt
skemmtilegt saman. Við eigum
eftir að sakna þín mjög mikið og
munum aldrei gleyma þér.
Þínir uppáhaldsfrændur,
Daníel Orri og Gabríel Dan.
Í dag kveðjum við Valdísi Örnu
Arnórsdóttur, bróðurdóttur mína,
sem lést 22. janúar sl. aðeins 41
árs að aldri.
Það eru forréttindi að geta
fylgst með fólkinu sínu vaxa úr
grasi og verða fullorðið. Við viljum
að það fái að lifa sem lengst og öðl-
ast hamingju og lífsfyllingu. Okk-
ur finnst óréttlátt þegar einhver
úr hópnum fer of snemma.
Ég fann alltaf fyrir mikilli teng-
ingu við Valdísi, frænku mína, hún
ólst upp á sama stað og ég heima á
Þverá og við svipaðar aðstæður.
Við áttum það sameiginlegt að
þykja vænt um „staðinn okkar“,
virtum fallegt umhverfið og teng-
inguna við náttúruna, vorum elst-
ar systkina okkar og pabbastelp-
ur. Þverá var fjölskyldumiðstöð
sem varð til þess að barnabörnin
kynntust vel, Valdís eignaðist þar
strax vini til lífstíðar, sem hún hélt
tryggð við og þeir við hana.
Valdís okkar nýtti sinn stutta
tíma vel. Hún var strax sem barn
ákveðin og fylgin sér, hún vissi
hvað hún vildi, hún vildi skoða
heiminn og upplifa. Það gerði hún
á sinn hátt. Hún fór ung til Banda-
ríkjanna og má segja að þar hafi
hún búið frá tvítugsaldri með svo-
litlum hléum í byrjun. Fyrst fór
hún til að vinna og læra ensku í
eitt ár. Eftir þessa fyrstu dvöl í
Bandaríkjunum varð ekki aftur
snúið, hún vildi búa og starfa
þarna fyrir vestan og New York
varð hennar heimaborg, borgin
sem aldrei sefur.
Valdís var snyrtifræðingur og
vann við sitt fag. Hún varð eftir-
sótt og fór víða um Bandaríkin til
að sinna sínu starfi, það var jafn-
vel sóst eftir hennar starfskröft-
um í öðrum löndum. Lengi vel
gerðum við fólkið hennar okkur
ekki grein fyrir hversu eftirsótt
hún var, Valdís var ekki að miklast
af sinni velgengni og vinsældum.
Það átti ekki fyrir henni að liggja
að eignast eigin fjölskyldu þarna
úti, en hún ræktaði sambandið við
fjölskylduna sína hér heima svo
sannarlega, átti stóran frændgarð
sem fylgdist með henni, virti og
dáði og hún var vinmörg.
Gjafmildi og umhyggja ein-
kenndi hana. Það voru margir sem
nutu góðs af hennar hugulsemi.
Þegar hún greindist með krabba-
mein fyrir fimm og hálfu ári, var
það mikið áfall. En hún var aldeilis
ekki á því að gefast upp, aldrei.
Hún leitaði allra leiða til að finna
lækningu og vílaði ekki fyrir sér
að fara landa á milli til þess. Hún
öðlaðist mikla þekkingu á ýmsum
læknisaðferðum og meðulum og
miðlaði öðrum upplýsingum sem
hún aflaði sér.
Í ljós kom að sú tegund af
krabbameini sem hún var með er
ættgeng. Hún lagði fast að okkur
skyldfólki sínu að láta athuga
hvort við værum með „genið“ og
Valdís Arna
Arnórsdóttir
✝ TryggviHjörvar, raf-
virkjameistari og
kerfisfræðingur,
fæddist í Reykja-
vík 6. febrúar
1932. Hann lést á
Landakotsspítala
27. janúar 2015.
Foreldrar hans
voru Helgi Hjörv-
ar rithöfundur og
útvarpsmaður, f.
1888, d. 1965, og Rósa Daða-
dóttir Hjörvar húsmóðir, f.
1892, d. 1977.
Tryggvi var næstyngstur og
síðastur eftirlifenda í átta
systkina hópi: Guðrún Kjarval,
f. 1917, d. 2011, húsmóðir,
Gunnar, f. 1919, d. 1997, við-
skiptafræðingur, Solveig, f.
1921, d. 1995, húsmóðir, Þor-
móður, f. 1922, d. 1970, loft-
siglingafræðingur, Egill, f.
1923, d. 1965, vélstjóri, Daði,
f. 1928, d. 1954, fréttamaður
hjá SÞ, Úlfur, f. 1935, d. 2008,
rithöfundur og þýðandi.
Árið 1974 kvæntist Tryggvi
skóla. Hann lauk svo sam-
vinnuskólaprófi í Reykjavík
árið 1951. Um tíma starfaði
hann við bílaviðgerðir hjá
Varnarliðinu á Keflavík-
urflugvelli. Tryggvi lærði raf-
virkjun hjá Sambandinu í
Reykjavík, og lauk sveinsprófi
1957 hjá Kaupfélaginu á Sel-
fossi. Þar starfaði hann í
framhaldi af náminu og lagði
m.a. rafmagn á bæi í sveitum
sunnanlands og í Dölunum.
Meistaraprófi lauk hann í
sömu grein 1963.
Tryggvi hóf störf í Lands-
banka Íslands árið 1958, þar
sem hann var til starfsloka
1996. Hann starfaði m.a. í ný-
stofnaðri rafreiknideild bank-
ans og lærði þá kerfisfræði
hjá IBM í Englandi. Síðast
starfaði Tryggvi í veðdeild
þar sem hann aðstoðaði fólk í
greiðsluerfiðleikum.
Tryggvi og Erla kynntust í
rafreiknideildinni og stofnuðu
fyrst heimili á Freyjugötu 45,
en fluttust fljótlega að Brúna-
vegi 8 og síðar Austurbrún 35
í Laugarásnum.
Útför Tryggva verður gerð
frá Áskirkju í dag, 6. febrúar
2015, kl. 13.
Guðbjörgu Erlu
Hafliðadóttur, f.
1941, bankafull-
trúa. Synir þeirra
eru Tryggvi, f.
1975, verkfræð-
ingur, og Kjartan,
f. 1979, verkfræð-
ingur.
Bernskuslóðir
Tryggva voru
Grjótaþorpið, en
fjölskyldan bjó í
Aðalstræti 8 og síðar Suð-
urgötu 6. Þar ólst hann að
mestu upp í umsjá föð-
ursystur sinnar, Maríu Saló-
monsdóttur, en á sumrum var
hann í sveit á Skeljabrekku í
Borgarfirði hjá hjónunum
Sigurði Sigurðssyni og Guð-
rúnu Salómonsdóttur, föð-
ursystur sinni. Af Sigurði
lærði Tryggvi verksvit það
sem fylgdi honum alla ævi
síðan.
Grunnskólagöngu hóf
Tryggvi í Miðbæjarskólanum,
en veturna 1946-49 fór hann í
heimavist að Laugarvatns-
Hann Tryggvi frændi hefði
orðið 83 ára í dag, en kertin
verða tendruð í minningu þess
sem blása hefði átt á þau.
Tryggvi var sonur hjónanna
Helga og Rósu Hjörvar og ólst
upp í hjarta Reykjavíkur, í
Fjalakettinum og í Suðurgötu
6. Gestkvæmt var á heimili
þeirra og líflegt í átta systkina
hópi sem nú allur er genginn.
Hann upplifði ýmis ævintýri
sem drengur í sveit og ungur
rafvirki, hann var mikill sögu-
maður og það var gaman að
hlusta á frásagnir hans þegar
systkinin hittust. Tryggvi starf-
aði í nær fjóra áratugi í Lands-
bankanum, m.a. sem kerfis-
fræðingur við uppbyggingu
fyrstu tölvukerfanna en einnig
við ýmsar lánadeildir. Margir
ókunnugir hafa í gegnum tíð-
ina sagt okkur að fyrra bragði
frá því hve vel Tryggvi hafi
reynst þeim í störfum sínum,
hvernig hann hjálpaði þeim við
að endurskipuleggja fjármál
sín, sýndi þeim virðingu í erf-
iðleikum og taldi í þá kjark
þegar þess þurfti. Það kom
okkur ekki á óvart sem þekkt-
um einlæga samstöðu hans
með almenningi og óbeit á
óþarfa skrifræðiskostnaði og
forsjárhyggju. Hann vildi að
fólk héti það sem það sjálft
kysi og kerfið ætti almennt að
létta fólki lífsbaráttuna fremur
en flækja. Hann reyndist okk-
ur ættingjum sínum raungóður
ekki síður en vandalausum og
hógværð og hlýja umlykja
minningu hans.
Helgi og Rósa.
Föðurbróðir minn, Tryggvi
Hjörvar, er fallinn frá, maður
verður alltaf jafnundrandi við
slíkar fréttir en víst verður
þetta hlutskipti okkar allra.
Tryggvi frændi var fyrsti „töff-
arinn“ sem ég kynntist, þótt
ekki hafi það verið honum sér-
staklega meðvitað. Hann er
einn örfárra sem stóðu undir
því alla tíð. Yfirvegaður og ró-
legur á hverju sem gekk leysti
hann úr málum með bros á vör.
Ég var ekki hár í loftinu
þegar ég fékk að príla upp í
Willys Station-bílinn hans og
við fórum í ævintýralega bíl-
túra, oftast með viðkomu hjá
vinum og kunningjum þar sem
Tryggva var ævinlega tekið
sem þar væri kóngurinn sjálfur
á ferð. Fjölhæfur og forvitinn
um allt varð hann hagleiksmað-
ur í flestu og óspar á að deila
þekkingu sinni með öðrum.
Sjálfur naut ég handleiðslu
hans í ríkum mæli og bý að
þeirri þekkingu enn í dag,
skipti þá engu hvort það voru
bílar, rafvirkjun, múrverk,
heimspeki eða fjármál, alls
staðar var Tryggvi á heima-
velli. Margar góðar stundir, oft
langt fram á nótt, áttum við
hjónin yfir kaffi á Brúnavegi og
svo Austurbrún hjá Tryggva og
Erlu, alltaf voru þau tilbúin að
aðstoða með hin ýmsu mál eða
bara spjalla. Þar nutum við
leiðsagnar við okkar fyrstu
íbúðarkaup sem fengu farsælan
endi.
Siðastur átta systkina úr Að-
alstrætinu er Tryggvi nú lagð-
ur af stað, hvort systkinin hitt-
ast nú aftur veltur á trú hvers
og eins en ef marka má KN og
þessar línur úr kvæðinu um
Aldingarðinn:
… alfaðir bar þar að í bíl,
en allur var hann í gömlum stíl.
Enga glætu var enn að sjá,
því Edison var ei fæddur þá.
Það hafði rignt í heila öld,
en hætti loksins þetta kvöld.
Og bíllinn upp að „axel“ sökk,
svo orðinn var hann nærri „stökk“ …
þá verður Tryggva vel fagn-
að á Willys-station með „drullu-
tjakk“ í skottinu.
Að leiðarlokum lítum við til
baka, minnumst góðra stunda
með ánægju og hlýju. Erlu,
Tryggva og Kjartani sendum
við hjónin samúðarkveðjur með
þakklæti fyrir það sem af er
ferðinni um lífið.
Tryggvi og Anna.
Tryggvi Hjörvar
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SÓLVEIG KRISTÍN PÉTURSDÓTTIR,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga
mánudaginn 2. febrúar.
Útförin fer fram frá Húsavíkurkirkju
mánudaginn 9. febrúar kl. 14.00.
.
Aðstandendur.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ODDNÝ E. THORSTEINSSON,
áður til heimilis að Eiðistorgi 7,
Seltjarnarnesi,
lést miðvikudaginn 4. febrúar
á hjúkrunarheimilinu Sóltúni.
Útför hennar verður auglýst síðar.
.
Pétur G. Thorsteinsson, Birna Hreiðarsdóttir,
Björgólfur Thorsteinsson, Elsa Guðmundsdóttir,
Eiríkur Thorsteinsson, Valborg Þ. Snævarr,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
KATRÍN R. MAGNÚSDÓTTIR,
Hjúkrunarheimilinu Mörk,
áður til heimilis að Lynghaga 10,
Reykjavík,
andaðist miðvikudaginn 4. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 11. febrúar kl. 15.
.
Jón M. Björgvinsson, Signý Guðmundsdóttir,
Grétar Ó. Guðmundsson, Erla S. Kristjánsdóttir,
Inga Hanna Guðmundsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.