Morgunblaðið - 07.02.2015, Blaðsíða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. FEBRÚAR 2015
✝ Þorlákur Frið-rik Friðriksson
bóndi frá Skorra-
stað í Norðfirði
fæddist á Eskifirði
15. janúar 1927.
Hann lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu í
Neskaupstað 1.
febrúar 2015.
Foreldrar Þor-
láks voru Friðrik
Árnason, fv. hrepp-
stjóri og verkamaður á Eski-
firði, f. 1896, d. 1990, og kona
hans Elínborg Kristín Þorláks-
dóttir húsmóðir, f. 1891, d.
1945. Systkini Þorláks eru:
Halldór, látinn, Margrét Þur-
íður, látin, Kristinn Sigurður,
látinn, Þorvaldur, látinn, Helga
Bergþóra, látin, Guðni Björg-
vin, f. 1930, Árný Hallgerður, f.
1932, Helgi Seljan, f. 1934 og
hálfsystir samfeðra, Vilborg
Guðrún, f. 1946. Þorlákur var
kvæntur Jóhönnu Guðnýju Guð-
jónsdóttir Ármann frá Skorra-
stað í Norðfirði. Foreldrar
Sveinsson og eiga þau tvö börn
og tvö barnabörn. 6. Guðjón
Steinar, f. 1963. Eiginkona hans
er Dagbjört Elva Sigurðardóttir
og eiga þau tvo syni.
Þorlákur fór fjótlega upp úr
fermingu á vertíðir, fyrst á
Hornafjörð og síðar suður í
Sandgerði. Sautján ára var
hann gerður að landformanni
við útgerðarfélagið sem gerði
út vélskipið Víði frá Garði.
Um árabil var hann flokks-
stjóri hjá Vegagerð ríkisins á
Austurlandi og vann m.a. við
lagningu vegar yfir Oddsskarð
og einnig vann hann við vega-
gerð milli Reyðarfjarðar og
suðurfjarða. Þorlákur og Jó-
hanna hófu búskap sinn á Eski-
firði og bjuggu þar í nokkur ár
eða til ársins 1956 en þá ákváðu
þau að taka við búskap á
Skorrastað af foreldrum Jó-
hönnu sem voru farin að eldast.
Þorlákur var mjög virkur í
félagsmálum í sinni heima-
byggð, sérstaklega þeim þáttum
er tengdust tónlist og leiklist.
Hann var góður söngmaður,
spilaði á harmonikku og samdi
fjölda laga.
Útför Þorláks fer fram frá
Norðfjarðarkirkju í dag, 7.
febrúar 2015, og hefst athöfnin
kl. 14.
hennar voru Guð-
jón Ármann bóndi
Skorrastað, f. 1886,
d. 1977, og Sólveig
Lovísa Benedikts-
dóttir húsfreyja
Skorrastað, f. 1891,
d. 1983. Þorlákur
og Jóhanna eign-
uðust sex börn: 1.
Ágúst Ármann, f.
1950, d. 2011, eft-
irlifandi kona hans
er Sigrún Halldórsdóttir og
eiga þau þrjá syni og fjögur
barnabörn. 2. Elínborg Kristín,
f. 1952. Eiginmaður hennar er
Fredricus Marinus Emiel
Schalk og eiga þau þrjú börn og
þrjú barnabörn. 3. Jón, f. 1954.
Eiginkona hans er Þórunn
Freydís Sölvadóttir og eiga þau
tvær dætur og fjögur barna-
börn. 4. Sólveig María, f. 1956.
Eiginmaður hennar var Birgir
Guðmundsson og eiga þau tvær
dætur og fjögur barnabörn. 5.
Friðný Helga, f. 1961. Eig-
inmaður hennar var Ingþór
Minning um pabba.
hver dagur með þér
var ævintýri líkur
sem lifir nú með mér
með gáska og gleði
þú lýstir upp heiminn
það enginn frá þér tók
í gleði og sorg
gekkst áfram þinn veg
sú undraveröld
sem þú gast búið til
var engu öðru lík
þitt hjarta svo stórt
og hugurinn frjór
þinn faðmur svo þéttur og hlýr
af örlæti og umhyggju
þú áttir nóg
sem ég fékk að njóta
þú gafst svo mikið
þú gafst mér allt
(Guðjón Steinar)
Það er gott að að geta minnst
margra ánægjustunda og hafa
fengið að vera með og upplifa
þær. Það er ekki öllum gefið að
geta deilt gleði með öðrum, hvað
þá að vera sá sem er gleðigjafinn.
En þann hæfileika hafði pabbi
okkar í ríkum mæli og var fús til
að leggja á sig alls kyns hluti og
bregða sér í ýmis gervi svo fólk
gæti átt saman skemmtilegar
stundir og gleymt um leið hvers-
dagslegu amstri.
Það er ekki auðvelt að tína eitt-
hvað eitt úr þegar við setjumst
hér niður og minnumst pabba
okkar. Í senn var hann um-
hyggjusamur, hlýr og skemmti-
legur. Við minnumst þeirra
stunda þegar hann sat uppi á lofti
og rokkaði á nikkuna, taldi takt-
inn óhikað með öðrum fæti þann-
ig að það glumdi í gólfinu og ljósa-
krónan í stofunni dansaði til.
Þá er ljúf sú minning þegar
hann á vetrarkvöldum safnaði
okkur systkinum saman og las
fyrir okkur úr hinum ýmsu æv-
intýrum. Mjög oft urðu þjóðsögur
Jóns Árnasonar fyrir valinu og
svo sannarlega voru þessar sögur
lesnar með tilþrifum og hver og
ein sögupersóna fékk sína rödd
og tilbrigði.
Hann hafði metnað fyrir því
sem við tókum okkur fyrir hendur
og var óspar á að kenna okkur þá
lexíu að gæta virðingar, bæði fyr-
ir okkur sjálfum og eins öllu sam-
ferðafólki.
Það eru mikil forréttindi að
hafa fengið að alast upp á því
heimili sem okkur var úthlutað.
Þar var endalaus gestagangur og
nánast varla nokkurn tímann
dauð stund. Líf og fjör og það
verður að segjast alveg eins og er
að pabbi var oftar en ekki pott-
urinn og pannan í ýmsu því sem
gerði dagana ógleymanlega.
Við erum þakklát fyrir að hafa
átt því láni að fagna að eiga slíkan
föður, þökkum fyrir allar minn-
ingarnar sem hann skilur eftir sig
nú þegar síðasti strengur hörpu
hans hefur þagnað.
Guð geymi elsku pabba okkar.
Elínborg, Jón, Sólveig,
Friðný og Guðjón.
Elsku Lalli afi minn hefur
hvatt þennan heim. Í æsku dvaldi
ég oft á Skorrastað hjá ömmu og
afa ásamt Jóhönnu systur minni,
og þaðan á ég margar góðar
minningar sem gott er að rifja
upp núna.
Lalli afi var stór og mikill per-
sónuleiki. Hann var sérlega
skemmtilegur og fyndinn, og til
eru mörg gullkornin sem féllu af
vörum hans og við fjölskyldan
vitnum oft í. Afi hafði líka einstak-
lega gott hjartalag og mátti ekk-
ert aumt sjá. Hann var flinkur
tónlistamaður og tónsmiður.
Ég kveð Lalla afa minn með
sorg í hjarta en á sama tíma er ég
þakklát fyrir að hafa verið svo
lánsöm að vera dótturdóttir hans.
Mér þótti svo innilega vænt um
hann.
Elsku Jóa amma mín, það er
erfitt að kveðja lífsförunautinn
sinn. Ég sendi þér mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Nú legg ég augun aftur
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín verði vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Erla Björg Birgisdóttir.
Elsku afi. Síðastliðinn sunnu-
dag sofnaðir þú og ert ekki lengur
meðal okkar. Á þessari sorgar-
stundu sit ég með margar minn-
ingar sem hugga og ég vil hafa
með mér gegnum lífið.
Þú varst óvanalega flottur
bæði í útliti og sem persóna, gjaf-
mildur og hlýhugar þíns fengum
við og þeir sem voru þér samtíða
að njóta í ríkum mæli.
Það fylgdi þér mikil gleði og þú
naust að deila þeirri gleði með
öðrum, hvort sem var með harm-
ónikku á hinum ýmsu skemmtun-
um eða meðal okkar heima í sveit-
inni hjá ykkur ömmu.
Þú varst traustur og barst
mikla umhyggju fyrir þínu fólki
og ég naut þess vel sem barn og
síðar fullorðin. Þú varst vinnu-
samur og hafðir mörg járn í eld-
inum. Við barnabörnin fengum að
vera með þér þó það gerði ekki
alltaf verkin léttari fyrir þig.
Mörg ævintýri hefur þú lesið og
sagt mér bæði þegar ég fékk að
vera í sveitinni hjá ykkur ömmu
og líka þegar þú komst í heim-
sókn. Hið ríka ímyndunarafl kom
vel fram og ekki var endir æv-
intýranna alltaf sá sami. Þetta
uppgötvaði ég þegar ég varð eldri
því þá var endir annar en maður
mundi frá þínum ævintýrasögum.
Þú varst svo gjafmildur og oft
fékk maður aura til að kaupa
bland í poka, og alltaf keypti ég
sterka mola því þeir fannst þér
svo góðir.
Hjá ykkur ömmu fann maður
traust og þið voruð dugleg að
hvetja mig til dáða. Þú fullvissaðir
mig um að ef maður ástundaði og
legði á sig vinnu myndi maður
uppskera og ná markmiðum. Það
hefur verið mér til gæfu á lífsleið-
inni.
Það er margt að þakka nú þeg-
ar kveðjustundin er runnin upp.
Takk fyrir að þú varst svo
traustur og góður, fyrir öll fallegu
og uppörvandi orðin. Takk fyrir
allar fínar stundir með söng og
dans.
Ég mun sakna þín og er þakk-
lát fyrir að þú varst afi minn.
Kveðja frá
Hrefnu.
Elsku afi. Mig langar til að
kveðja þig með nokkrum orðum
og það koma margar minningar
upp í hugann þegar ég hugsa um
þær stundir sem við áttum sam-
an.
Ég man hve mikið ég hlakkaði
til að fara í sveitina til ykkar
ömmu á sumrin þegar ég var lítill.
Þú varst ólatur að spila ólsen-ól-
sen og hafðir einstakt lag á að
gera það spennandi með ýmsum
brellum sem bara þú kunnir. Þú
varst viljugur að leyfa mér að
vera með við það sem þú varst að
gera og taka mig með í göngutúra
í kringum bæinn.
Þú hafðir einstakt lag á að gera
alla hluti þannig að maður var
glaður og kátur í návist þinni. Ég
man vel eftir þegar við náðum í
ykkur ömmu í lestinni á flugvöll-
inn og þú sást það kómíska í öllu
sem fyrir augu bar og brást fyrir
þig hinum ýmsu tungumálum ef
því var að skipta. Mikið var hlegið
og lestarferðin varð fyrir bragðið
mikið styttri.
Ég gat alltaf komið til þín og
þú tókst alltaf vel á móti mér og
ég gat talað við þig um bæði það
sem var mikilvægt fyrir mig og
líka trúað þér fyrir því sem mér
þótti erfitt. Það var auðvelt að sjá
það í augunum þínum hversu
vænt þér þótti um þegar ég kom
til þín. Síðast þegar ég sá þig var
sjúkdómurinn farinn að vera þér
erfiður og mér þótti svo erfitt að
sjá þig svona lasinn.
Ég mun aldrei gleyma þér, afi.
Ég mun bera þig með mér í
anda og minning um kátan og
glaðan afa mun hlýja mér nú á
þessari sorgarstundu. Besta
kveðja frá
Ármanni.
Þorlák tengdapabba, eða Lalla,
eins og hann var oftast kallaður
hitti ég fyrst í eldhúsinu á Skorra-
stað og má sega að ég hafi kynnst
honum á sama tíma og eigin-
manni mínum. Það var ekkert
verið að tvínóna við hlutina í þá
daga. Ég var komin inn á heimili
tengdaforeldra minna á fyrsta
degi okkar kynna enda Guðjón
upptekinn við bústörf og mátti
ekki vera að því að vera á kvenna-
fari utan heimilis. Í fyrstu fannst
mér hálf óþægilegt hvað þeir
feðgar voru líkir en eftir því sem
ég kynntist þeim betur sá ég ekki
þennan sterka svip sem ég sá í
fyrstu. Ég fann strax að Lalli
hafði stóran persónuleika að
geyma og hann var ekki allra.
Hann tók mér í fyrstu með varúð
en eftir því sem við kynntumst
betur urðum við góðir vinir. Okk-
ar samskipti voru hreinskiptin
eins og minn er háttur og stund-
um fauk í okkur bæði en ég fyr-
irgaf Lalla alltaf allt og ég fann
aldrei annað en það væri gagn-
kvæmt.
Lalli var mikil tilfinningarvera,
alveg einstaklega góður og gjaf-
mildur maður. Hann mátti ekkert
aumt sjá. Ég held að hann hefði
þess vegna getað gefið utan af sér
spjarirnar og staðið eftir á brók-
inni ef svo hefði borið við. Pening-
arnir í buddunni gátu verið fljótir
að fjúka, laumaði einum og einum
seðli að barnabarni og vildi allta
vera að gefa manni eitthvað.
Hann var gjafmildur á meira en
veraldlegan auð því hann var
sannkallaður gleðigjafi af guðs-
náð. Hann var tónelskur maður,
spilaði á harmónikku og söng.
Um tíma var varla haldin sú
skemmtun í Norðfirði að Lalli
kæmi ekki þar fram til að
skemmta fólki. Ég var búin að
þekkja hann í töluverðan tíma
þegar ég sá hann skemmta op-
inberlega.
Þar spratt fram maður sem
naut sín virkilega á sviðinu og
ekki leyndi sér hvað hann var
hæfileikaríkur. Ég kynntist Lalla
aðallega sem skemmtikrafti í
daglegu lífi. Hann spilaði og söng
fyrir barnabörnin. Einnig var
gaman að vera með honum við
dagleg störf.
Hann var hamhleypa til vinnu
og var ekki að velta sér upp úr
smámunu eða óþarfa nákvæmi
eins og tengdadóttir hans. Hann
gat brugðið sér í allskonar gervi
og reytt af sér brandara þegar vel
lá á honum. Hann átti það til að
uppnefna fólk og komu þá upp
furðulegustu uppnefni. Til dæmis
kallaði hann mig oft afturfótafiðr-
ildi en ég hef aldrei vitað alveg
hvaða fyrirbæri það er.
Eins og oft er með tilfinninga-
verur eru þær viðkvæmar sálir og
það átti við um Lalla. Síðustu ár
Lalla voru honum erfið og hans
nánustu, vegna veikinda sem oft
láta á sér kræla á efri árum. Hann
hvarf hægt og rólega frá okkur,
átti erfitt með að tjá sig, þessi
maður sem hafði alltaf haft svo
mikið að segja og gefa. Lalli var
gæfusamur maður að svo mörgu
leyti þrátt fyrir að hafa kynnst
mótlæti lífsins eins og flestir sem
lifa þessu lífi. Hann átti yndislega
eiginkonu sem stóð eins og klett-
ur við hlið hans til hinstu stundar.
Hann eignaðist sex yndisleg börn
sem hann var stoltur af. Lalli gaf
mér svo margt. Gleðistundir,
visku og erfðaefni því stundum sé
ég hann svo ljóslifandi fyrir mér í
syni hans.
Meira: mbl.is/minning
Dagbjört Elva
Afi minn og amma í sveitinni
eru einhver mesta gæfa sem ég
hef notið í lífinu. Snemma á lífs-
leiðinni fékk ég að fara í sveitina
og dvelja hjá þeim í lengri eða
skemmri tíma. Þau eru fá augna-
blikin sem jafnast á við að renna
Þorlákur Friðrik
Friðriksson
Ástkær eiginmaður minn,
MICHAEL GUÐVARÐARSON,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
lést föstudaginn 31. janúar.
Útförin fer fram frá Víðistaðakirkju
þriðjudaginn 10. febrúar kl. 11.00.
Hjartans þakkir til starfsfólks Hrafnistu í Hafnarfirði fyrir hlýlegt
viðmót og góða umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Ósk Guðmundsdóttir.
✝
Okkar ástkæri
EGILL ÓLAFSSON,
blaðamaður og sagnfræðingur,
Búðavaði 4,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 9. febrúar kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hans er bent á ferðasjóð Urðar Egilsdóttur - bankanúmer
0113-18-751221, kt. 030498-2759.
Fyrir hönd aðstandenda,
Unnur Lárusdóttir.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
INGIBERG ÞÓRARINN HALLDÓRSSON,
Linnetsstíg 2,
Hafnarfirði,
sem lést mánudaginn 2. febrúar, verður
jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn
10. febrúar kl. 15.
.
Kristín Guðnadóttir,
Katrín Ingibergsdóttir, Jóhann A. Guðmundsson,
Bergþór Ingibergsson, Sirivan Khongjamroen,
Egill Ingibergsson, Móeiður Helgadóttir,
Guðbjörg Ingibergsdóttir, Ólafur Haukdal Bergsson,
Halldór Ingibergsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Faðir okkar,
ÞRÁINN SIGURÐSSON
garðyrkjubóndi,
Hveragerði,
lést á hjúkrunarheimilinu Ási þriðjudaginn
3. febrúar.
Útförin fer fram frá Hveragerðiskirkju laugardaginn
14. febrúar kl. 14.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Arnfríður og Sigurður Þráinsbörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar móður
okkar,
FRÍÐU PÉTURSDÓTTUR,
Sólbergi,
Bolungarvík.
.
Björg Guðmundsdóttir, Bjarni Ingólfsson,
Elísabet Guðmundsdóttir, Björgvin Bjarnason,
Ása Guðmundsdóttir,
Jón Guðni Guðmundsson, Guðríður Guðmundsdóttir,
Ragna Guðmundsdóttir, Sveinbjörn Sveinbjörnsson,
Ingibjörg Guðmundsdóttir, Magnús Birgisson,
barnabörn og barnabarnabörn.
ÞAR SEM FAGMENNSKAN
RÆÐUR
Blómaverkstæði Binna | Skólavörðustíg 12 | Sími: 5613030