Morgunblaðið - 09.02.2015, Blaðsíða 37

Besta leikkonan Bandaríska
leikkonan Julianne Moore.
AFP
Besta myndin Framleiðandi Boyhood, Cathleen Sutherland (4. t.v.), og Pat-
ricia Arquette sem fékk verðlaunin fyrir leik í aukahlutverki í sömu mynd.
Besti leikarinn Breski leikarinn Eddie
Redmayne með verðlaunin.
MENNING 37
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 9. FEBRÚAR 2015
• Konica Minolta fjölnotatækin (MFP)
eru margverðlaunuð fyrir hönnun,
myndgæði, notagildi, umhverfisvernd
og áreiðanleika.
• Bjóðum þjónustusamninga,
rekstrarleigusamninga og alhliða
prentumsjón.
• Viðskiptavinir Kjaran eru lítil og stór
fyrirtæki, stofnanir og prentsmiðjur
sem eiga það sameiginlegt að gera
kröfur um gæði og góða þjónustu.
• Kjaran er viðurkenndur söluaðili á
prentlausnum af Ríkiskaupum.
Síðumúla 12 - 510 5520 - kjaran.is
• BLI A3 MFP Line of the Year 2013
• BLI A3 MFP Line of the Year 2012
• BLI A3 MFP Line of the Year 2011
bizhub margverðlaunuð fjölnotatæki
48
RAMMA
STÆRSTA OPNUNAR-
HELGI ALLRA TÍMA Á
ÍSLANDI!
E.F.I -MBL
BRÁÐSKEMMTILEG GAMANMYND
2 VIKUR
Á TOPPNUM!
Spenna, hasar og ótrúlegar tæknibrellur í
frábærri ævintýramynd með stórleikurunum
Jeff Bridges og Julianne Moore
www.laugarasbio.isSími: 553-2075
SÝNINGARTÍMA MÁ NÁLGAST Á
LAUGARASBIO.IS OG MIDI.IS
- bara lúxus
Þristar Jeans Sibelius ogAntons Bruckners voru átónseðli SÍ á fimmtudagvið stólpagóða aðsókn þó
ekki næði algerum húsfylli, og olli
þar kannski mestu að hvorug er
meðal vinsælustu hljómkviðna síð-
rómantísku tónskáldanna. Fyrra
verkið hafði hér aðeins heyrzt
tvisvar áður (1996 & 2008 með
Petri Sakari), en Bruckner helm-
ingi oftar (1966, 1969, 1994 &
2008) – svo vitnað sé í ómissandi
fróðleiksmola tónleikaskrár, „Tón-
listin á Íslandi“.
En þó þakka bæri fyrir þá,
mátti á móti hnjóta um tvennt
sem ekki kom fram: tóntegundir
verkanna – og þó einkum um
hvaða útgáfu af margendurskoð-
aðri sinfóníu Bruckners væri að
ræða þetta kvöld, enda kváðu þær
hafa vakið afar mismunandi und-
irtektir og aðeins fyrir ýtrustu
Brucknerista að þekkja þær sund-
ur af vettvangsheyrn.
Skal fúslega játað að ég er
hvorki meðal þeirra né sérdýrk-
enda síðrómantískra jörm-
untónverka yfirleitt. Fyrir þá sök
var því varla skrýtið að mér féll
gegnsærri og sparneytnari nálgun
Sibeliusar snöggtum betur en fít-
onstök Bruckners eftir hlé, er var
aukinheldur hátt í þrisvar sinnum
lengra verk (84 mín. á móti 30).
En þótt langt væri um liðið frá
síðustu kynnum af 3. sinfóníu Si-
beliusar, þá snarlifnuðu töfrar
þessa þríþætta verks heldur betur
við í innsærri túlkun Osmos.
Fyrst í ölkeldu litríki I. þáttar, er
í anda minnir svolítið á ferska
náttúrustemningu Nýjaheimss-
infóníu Dvoráks – og síðan enn
meir í seiðandi miðþættinum er
jafna mætti við ásækinn eyrna-
orm.
Menn losna ekki svo glatt við
sjamanálög meginstefsins (þó aðr-
ir myndu kenna það við hjakk), er
liðu að manni fannst allt of fljótt
hjá. En hver veit? Kannski kaus
Sibelius einmitt að halda þeim
innan ramma stuttrar en ógleym-
anlegrar vímu frekar en að vinna
lengra úr efninu, eins og Beetho-
ven hefði kannski gert.
Síðasti þátturinn virkaði í
samanburði furðu stefnulaus, og
mætti jafnvel ímynda sér að þar
lægi e.t.v. meginástæða þess að
ekkert varð úr 4. þætti – s.s. að
höfundur væri uppurinn. En hvað
sem þeirri alþýðuskýringu líður,
þá var stórgaman að styrkbreiðri
og litnæmri túlkun Osmos og SÍ.
Bruckner kvað 1873 hafa borið
tvær nýjustu sinfóníur sínar undir
æðsta skurðgoð sitt, er kaus nr. 3
sér til tileinkunar, eins og fram
kemur af áritun á titilblaðinu:
„Richard Wagner, dem uner-
reichbaren, weltberühmten Meis-
ter der Dicht und Tonkunst in
tiefster Ehrfurcht gewidmet“.
Ekki mátti minna vera! En að
mínum smekk var hlustunar-
ánægjan blendin, og átti það e.t.v.
við fleiri sem ég þóttist sjá hálf-
dotta í ekki sízt alinlanga Adagio-
þættinum (II), þrátt fyrir mörg
snjöll hljómsveitartilþrif úr lúðr-
um og tréblæstri.
Að vísu gerði stjórnandinn allt
til að vinna á móti löngu gufuvalt-
araköflum verksins á útopnu með
lágstemmdum strengjasöng til
andstæðu, þá færi gafst úr
raddskrá. En þau augnablik urðu
því miður of fá. Helzt mætti
nefna dillandi Vínarstemningu
III. þáttar með þokkafullum
Ländler í Tríókaflanum, auk þess
hvað Fínallinn var fjölbreyttari
en flest sem áður kom. Allt um
það er ekki annað hægt að segja
en að Osmo og SÍ skiluðu fag-
mannlegu dagsverki, enda var
þeim tekið með kostum og kynj-
um.
Ljósmynd/Kaapo Kamu
Eldborg í Hörpu
Sinfóníutónleikar bbbmn
Sibelius: Sinfónía nr. 3 í C (1907).
Bruckner: Sinfónía nr. 3 í d (1873,
endursk. 1876/1877/1889). Sinfóníu-
hljómsveit Íslands. Stjórnandi: Osmo
Vänskä. Fimmtudaginn 5. febrúar 2015.
RÍKARÐUR Ö.
PÁLSSON
TÓNLIST
Stutt en
ógleyman-
leg víma
Töfrar „En þótt langt
væri um liðið frá síð-
ustu kynnum af 3. sin-
fóníu Sibeliusar, þá
snarlifnuðu töfrar
þessa þríþætta verks
heldur betur við í inn-
særri túlkun Osmos,“
segir m.a. í rýni.