Morgunblaðið - 11.02.2015, Blaðsíða 22
22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. FEBRÚAR 2015
✝ Katrín Ragn-hildur Magnús-
dóttir fæddist á
Hellissandi 4. jan-
úar 1923. Hún lést
4. febrúar 2015.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Magnús Jónsson
formaður, f. 17.9.
1889, d. 15.9. 1962,
og Sólborg Anna
Sæmundsdóttir, f.
23.9. 1890, d. 20.5. 1969. Systk-
ini Katrínar eru Sæmundur
Halldór, f. 13.8. 1916, d. 4.3.
2009, Jón, f. 12.11. 1917, d.
22.6. 1936, Guðmundur Hilmar,
f. 23.12. 1919, d. 24.6. 1924,
Guðmundur, f. 22.10. 1926, d.
14.2. 2012, og Elínborg Þur-
íður, f. 20.4. 1930, d. 29.9. 2009.
Hinn 18. september 1948
giftist Katrín Guðmundi Ingi-
mundarsyni kaupmanni, f. 3.6.
1909, d. 9.10. 1992. Foreldrar
hans voru Ingimundur Ein-
arsson, f. 7.2. 1874, d. 4.3. 1961,
og Jóhanna Egilsdóttir, f. 25.11.
1881, d. 5.5. 1982. Börn Katr-
ínar og Guðmundar eru: 1)
Grétar Ómar, f. 6.1. 1949, maki
Erla S. Kristjánsdóttir, f. 4.6.
dóttir, f. 5.6. 1942. Maki áður
(skildu) Jórunn Sörensen, f.
19.8. 1943, dætur þeirra eru
Þuríður, f. 13.10. 1960, maki
Viðar Gunnarsson, f. 23.3. 1957,
þau eiga fimm dætur. Katrín, f.
17.5. 1964, maki Valgerður
Helgadóttir, f. 20.2. 1973, þær
eiga tvö börn. Sólborg, f. 7.2.
1969, maki (skildu) Dung T.
Nguyen, f. 10.3. 1961, þau eiga
tvær dætur. 4) Hannes, f. 11.3.
1945, d. 26. 12. 2008. Barna-
barnabörnin eru 16 og barna-
barnabarnabörn eru þrjú.
Katrín fæddist í Gimli á Hell-
issandi, foreldrar hennar
byggðu húsið Ásgarð um 1930
og þangað fluttist Katrín sjö
ára gömul og ólst þar upp. Hún
var ung að árum þegar hún
hleypti heimdraganum og hélt
til Reykjavíkur. Þar var at-
vinna og margt í boði. Hún
vann ýmis störf sem til féllu,
einnig gerðist hún kaupakona í
Borgarfirði, á bænum Kletti í
Reykholtsdal. Árið 1948 giftist
hún Guðmundi Ingimundarsyni
og hófu þau búskap á Eiríks-
götu 33, en fluttu síðar að
Lynghaga 10 og þar bjó hún
þar til hún flutti á hjúkr-
unarheimilið Mörk. Katrín var
heimavinnandi húsmóðir eins
og algengt var með konur af
hennar kynslóð.
Útför Katrínar verður gerð
frá Fossvogskirkju í dag, 11.
febrúar 2015, kl. 15.
1958. Börn þeirra
eru Helga María, f.
14.5. 1982, Lísa
Rut, f. 30.9. 1985,
hún á tvær dætur,
Linda Rós, f. 30.9.
1985, hún á einn
son, Katrín Ósk, f.
7.9. 1988. Fyrri
maki Grétars, skil-
in, er Sigfríður
Þórisdóttir, f.
28.12. 1951. Dóttir
þeirra er Erla Sigríður Grét-
arsdóttir, f. 18.6. 1972, maki
Gísli Þór Arnarsson, f. 29.2.
1972, þau eiga tvær dætur. 2)
Inga Hanna, f. 21.12. 1952.
Maki (skildu) Magnús Guð-
mundsson, f. 8.8. 1951, börn
þeirra eru Eydís Huld, f. 12.5.
1975, sambýlism. Lárus Ólafs-
son, f. 8.2. 1974, þau eiga tvö
börn. Stúlka, f. 3.6. 1983, d. 10.
sama mánaðar. Guðmundur, f.
15.5. 1986, sambýlismaður
Hilmar Ásgeirsson, f. 12.8.
1984. Sambýlismaður Katrínar
áður var Jón Björgvin Magn-
ússon, f. 20.12. 1921, d. 4.11.
1996. Synir þeirra: 3) Jón
Magnús Björgvinsson, f. 18.2.
1943, maki Signý Guðmunds-
Það var árið 1987 sem leiðir
okkar Katrínar lágu fyrst sam-
an. Katrín kom mér fyrir sjónir
sem glæsileg og skemmtileg
kona, sem tók mér vel inn í sína
fjölskyldu. Þá bjó hún á Lyng-
haga 10 ásamt manni sínum,
Guðmundi Ingimundarsyni, en
hann lést árið 1992.
Á Lynghagann var alltaf jafn-
skemmtilegt að koma, hvort sem
var um jól, í afmælisboð eða
bara innlit á sunnudegi. Katrín
var einstaklega myndarleg hús-
móðir, enda var hún lengst af
með stórt heimili, en börn henn-
ar voru fjögur. Þá var reitt fram
veisluborð, en Katrín afsakaði
samt hvað þetta væri nú lítið.
Hún naut þess að fá fjölskyldu-
meðlimi í heimsókn og gladdist
innilega þegar gamlar vinkonur
hennar frá Hellissandi komu í
heimsókn. Þá var glatt á hjalla
og rifjaðar upp sögur frá upp-
vaxtarárum þeirra á Sandi. Þar
bjuggu foreldrar Katrínar og
þar ólst hún upp í stórum og
samrýndum systkinahópi. Hún
varð alltaf dreymin þegar talið
barst að æskustöðvunum og
fólkinu hennar þar. Katrín lést
síðust sinna systkina og talaði
stundum um, að hún skildi ekk-
ert í þessum aldri sínum.
Hópurinn hennar, börnin og
þeirra fjölskyldur, er orðinn
stór, en aldrei gleymdi hún af-
mælis- og jólagjöfum, sem voru
rausnarlegar og valdar af um-
hyggju. Mörg áramót var hún
með okkur hér í Garðabænum
og var hrókur alls fagnaðar.
Þegar synir mínir drifu hana inn
í háan fjallabíl til að skreppa á
brennuna varð henni ekki um
sel, leist ekki á hvernig hún gæti
komist upp í bílinn. Það var ekk-
ert vandamál, henni var bara
lyft upp, og hló hún mikið að
þessum aðförum og skemmti sér
vel. Minnisstæð er helgarferð
sem hún fór með okkur Jóni, þar
gistum við í hjólhýsi, það sagðist
hún aldrei hafa trúað að hún
ætti eftir að upplifa. Það eru
góðar minningar fyrir okkur að
eiga frá þeirri ferð.
Katrín var mjög félagslynd og
naut þess að vera með skemmti-
legu fólki. Glæsileg var hún, fal-
lega klædd og einstaklega já-
kvæð. Henni þótti gott að vera í
sólinni og fór margar ferðir til
sólarstranda, fyrst með manni
sínum og svo síðar með vinkon-
um. Þar leið henni vel og hún
talaði oft um þessar ferðir. Ekki
má gleyma allri handavinnunni,
sem hún hafði mikla ánægju af.
Við eigum fallega púða og fleira
frá henni, sem prýðir okkar
heimili. Síðustu árin bjó Katrín
á Hjúkrunarheimilinu Mörk,
þar var hún hvers manns hug-
ljúfi. Það var alla tíð reisn yfir
Katrínu og á Mörkinni var hún
stundum nefnd „drottningin“.
Það er með miklum söknuði,
sem ég kveð nú mína elskulegu
tengdamóður, hún var búin að
lifa lengi, góðu lífi og átti góðan
mann eins og hún sagði sjálf.
Hafðu þökk, elsku Katrín, fyrir
dásamleg kynni. Minning þín
mun lifa með afkomendum þín-
um. Hvíl í friði.
Signý Guðmundsdóttir.
Amma mín, Katrín, átti af-
mæli 4. janúar sl. Þetta var
sunnudagur og ég kíkti til henn-
ar í heimsókn á hjúkrunarheim-
ilið Mörkina. Hún varð 92 ára
þennan dag og orðin nokkuð lúin
til heilsunnar. Þrátt fyrir það
var hún sjálfri sér lík með bleik-
an varalit og búin að laga hárið
og sat hnarreist á rúmstokkn-
um. Ég settist hjá henni og við
byrjuðum að tala saman. Stuttu
seinna bankaði vinkona hennar
á deildinni upp á og vildi að
amma kæmi fram. Við fórum
fram í stofu að fá okkur kaffi og
þær settust í sófann fyrir fram-
an sjónvarpið sem var í gangi.
Amma hafði orð á því að það
væru nú myndarlegir karlmenn
í þessum þætti. Ég náði í kaffi
og kökur handa þeim og við
höfðum það huggulegt. Mánuði
síðar var amma dáin. Aftur var
ég stödd í herberginu hennar en
þrátt fyrir að amma lægi í rúm-
inu sínu bergmálaði herbergið
af fjarveru hennar. Núna sé ég
hana fyrir mér og heyri hana
tala á meðan ýmsar minningar
skjóta upp kollinum.
Amma hafði mikinn áhuga á
tísku og fylgdist vel með á þeim
vettvangi. Ekki vorum við alltaf
sammála um hvað var smart og
hvað ekki. Er þetta móðins hjá
unga fólkinu í dag? spurði amma
frekar áhyggjufull þegar ég var
að ganga í gegnum pönktímabil-
ið með tilheyrandi klæðaburði.
Ég var ansi ánægð með sjálfa
mig. Komin í gamlan herra-
jakka, með helling af nælum og
barmmerkjum. Svört her-
mannastígvél fullkomnuðu útlit-
ið. Sjálf sótti hún frekar inn-
blástur til Marilyn Monroe,
enda fæddar á svipuðum tíma,
með platínuljóst hár og bleikan
varalit. Haukur Morthens var
aðalið og sveif yfir svæðið á sín-
um „sólroðnu skýjum“. Súlna-
salurinn á Hótel Sögu var stað-
urinn og asni var drykkurinn.
Önnur minning kemur upp í
hugann sem mér þykir sérlega
vænt um. Eitt árið var ég
göngustjóri gleðigöngu Hinseg-
in daga. Allt í einu sé ég ömmu,
þá ríflega áttræða, standa bros-
andi og veifa til mín. Ég hafði
ekki hugmynd um að amma ætl-
aði að taka þátt í göngunni en
mikið þótti mér vænt um að sjá
hana þarna í mannhafinu. Hún
hafði þá gert sér lítið fyrir og
gengið frá heimili sínu á Lyng-
haganum niður í miðbæ. Ég
hleyp til hennar og faðma hana.
„Ég er auðvitað að sýna ykkur
stuðning,“ sagði hún móð og
másandi í gegnum tónlistina og
mótorhjóladrunurnar. „Nú eruð
þið líka tvö svona í fjölskyld-
unni. Þú og litli frændi þinn.“
Þetta lýsti ömmu vel. Hún stóð
með sínum og var alltaf hrein og
bein.
Núna held ég að amma sé bú-
in að hitta fólkið sitt og hafi það
gott þar sem hún er.
Ég á eftir að sakna þín, amma
mín.
Katrín.
Nú kveð ég þig, elsku amma
mín. Á síðustu stundum þínum
kom ég til að kveðja, og ég
snerti fallega hárið þitt sem þú
hafðir lagt þig svo fram um að
hafa fint allt þitt líf. Ég hvíslaði í
eyrað þitt góða ferð, elsku
amma mín. Það er einhvern veg-
inn óhugsandi að hafa verið í
þeim sporum að hafa misst nán-
ast alla frá sér. Þú varst búin að
ná svo háum aldri, 92 ára, en
hafðir á tiltölulega skömmum
tíma misst svo marga. Misstir
manninn þinn, sem var þín stoð
og stytta, fyrir rúmlega tuttugu
árum. Síðan dó sonur þinn,
Hannes, og Borga, systir þín.
En þú hafðir eitthvað sérstakt.
Hvað eigum við að kalla það?
Dugnað umframt allt og mikið
æðruleysi. Hélst þínu striki
hvað sem tautaði og raulaði.
Heima hjá þér var alltaf fínt, þar
var ró og allt eins og það átti að
vera. Þó að allt væri að hrynja í
kringum þig gast þú samt glaðst
yfir litlu hlutunum. Varst að
spekúlera að fara í lagningu og
velta fyrir þér nýjustu fötunum
sem þú hafðir keypt. Sýndir mér
mismunandi dress og ég átti að
velja á milli hvað væri fallegast.
Þú varst sterk kona sem hafði
gengið í gegnum margt í lífinu
og þú gafst aldrei upp. Þú vildir
hafa skipulag á öllu og það voru
ófá skiptin sem ég skrifaði fyrir
þig jólakortin þar sem ekkert
mátti fara úrskeiðis. Verst þótti
þér þegar maðurinn minn kom
með að skrifa kortin því þér
þótti hann engan veginn skrifa
nógu vel. Elsku amma mín, hvað
þú varst mikill lífskúnstner.
Vildir fara í sólarlandaferðir,
sitja á svölunum þínum og finna
yl sólarinnar, fá þér sherry-
staup og spjalla um lífið. Þér var
alltaf svo umhugað um að öll þín
barnabörn og barnabarnabörn
fengju jólagjafir frá þér og þú
lagðir þig svo mikið fram um að
leggja þitt af mörkum. Síðustu
árin föndraðir þú svo margt fyr-
ir mig og dætur mínar sem ber
þess vitni hversu hæfileikarík
þú varst. Það var svo margt fal-
legt á heimilinu þínu sem þú
hafðir saumað, málað og prjónað
að undur var á að horfa.
Ég kveð þig nú, elsku amma
mín, og óska þér aftur góðrar
ferðar, fljúgðu hátt, fagra sál.
Margar leiðir
liggja um heim.
Einn er endir
á öllum þeim.
Þó heiman fylgi þér
hópur fríður,
áfangann hinsta
einn þú ríður.
Því er mest
um þá þekking vert:
Allt hið þyngsta
er af einum gert.
(Þýð. Magnús Ásgeirsson)
Erla Grétarsdóttir.
Katrín R.
Magnúsdóttir
✝ Sigrún Theó-dórsdóttir
fæddist í Reykjavík
18. september
1932. Hún andaðist
á Hrafnistu í Hafn-
arfirði 31. janúar
2015.
Foreldrar henn-
ar voru Sigurlaug
Sigurðardóttir, f.
8. júní 1903 í Súg-
andafirði, d. 14.
nóvember 1970, og Theódór
Kristinn Guðmundsson, f. 25.
júlí 1905 í Bolungarvík, d. 27.
maí 1969.
Sigrún var elst af þremur
systkinum, en hin eru Kristín
Theódórsdóttir, f. 1. desember
1936, og Þorsteinn Theódórs-
son, f. 14. apríl 1939.
Hinn 17. janúar 1952 giftist
Sigrún eftirlifandi eiginmanni
sínum, Birgi H. Erlendssyni frá
Siglufirði, f. 12. febrúar 1928.
Foreldrar hans voru Valgerður
G. Hallsdóttir frá Fáskrúðs-
firði, f. 4. september 1904, d. 6.
Karlsdóttir, f. 30. september
1957, börn þeirra eru a) Stella,
f. 1987, maki Guðjón Örn, f.
1984. b) Tinna, f. 1992. 4)
Drengur, andvana fæddur, 11.
desember 1966.
Sigrún gekk í Laugarnes-
skóla og síðan í Gagnfræða-
skóla Ingimars. Hún var lengst
af heimavinnandi húsmóðir þar
sem hún sinnti rúmliggjandi
móður sinni og einhverfum
syni sínum. Um 1970 fór hún út
á vinnumarkaðinn og vann ým-
is verslunarstörf. Árið 1973
keypti Sigrún blómaverslunina
Flóru sem hún síðan rak yfir
10 ár. Síðustu starfsárin sín
vann hún á Hrafnistu í Hafn-
arfirði.
Sigrún og Birgir bjuggu
fyrst í Kópavogi, í Melgerði 1
árin 1955-1966 og á Borg-
arholtsbraut 51 árin 1966-1983,
síðan í Hafnarfirði, á Hjalla-
braut 86 árin 1983-2008 og að
lokum á Hraunvangi 1 frá
2008. Árið 2012 flutti Sigrún á
hjúkrunardeild Hrafnistu í
Hafnarfirði, þar sem hún naut
umönnunar hjá því góða starfs-
fólki á hjúkrunardeild 2B.
Útför Sigrúnar fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 11.
febrúar 2015, og hefst athöfnin
klukkan 13.
febrúar 1982, og
Erlendur Þor-
steinsson frá Fá-
skrúðsfirði, f. 12.
júní 1906, d. 10.
júlí 1981. Sigrún
og Birgir eign-
uðust fjögur börn,
þau eru: 1) Arndís,
f. 3. júní 1951,
maki Kristján Har-
aldsson, f. 30. jan-
úar 1949, börn
þeirra eru a) Sigrún, f. 1973,
maki Björgvin Pálsson, f. 1974,
synir þeirra eru Lárus Þór, f.
2002, og Atli Freyr, f. 2004. b)
Brynja, f. 1975, maki Baldur
Jóhannsson, f. 1974, börn
þeirra eru Bjarki, f. 2002, Arn-
dís, f. 2004, og Lilja, f. 2006,
sonur Baldurs er Sindri Már, f.
1997. c) Birgir, f. 1982, maki
Kristín Erla Þórisdóttir, f.
1984, börn þeirra eru Karítas,
f. 2007, og Dagur Kári, f. 2013.
2) Erlendur Þorsteinn, f. 29.
júní 1954. 3) Hallur, f. 10. nóv-
ember 1957, maki Kristín Dóra
Elsku mamma mín komið er
að kveðjustund, leiðir okkar
skiljast að sinni.
Með miklum söknuði hugsa ég
nú til þín en samt þakklát fyrir
samveru okkar í gegnum lífið.
Þú varst kjarnakona, sjó-
mannskona alla tíð, sjálfstæð og
mikill dugnaðarforkur. Eftir að
við börnin uxum úr grasi fórst þú
út á vinnumarkaðinn og stund-
aðir ýmis verslunarstörf, keyptir
blómaverslunina Flóru sem þú
rakst í um 10 ár en seinustu árin
vannst þú á Hrafnistu í Hafnar-
firði.
Mörg ferðalögin fórum við
saman bæði innanlands og utan
og þá sérstaklega til Spánar þar
sem þú naust þín best í sólinni
með pabba, okkur börnunum þín-
um og barnabörnum. Þessar
góðu minningar ylja mér nú og
mun ég geyma þær í hjarta mínu.
Seinustu árin hrakaði heilsu
þinni mikið og síðustu tvö árin
dvaldir þú á hjúkrunardeild 2-B
á Hrafnistu í Hafnarfirði og
naust þar góðrar nærveru og
umönnunar, sem ég er innilega
þakklát fyrir, einnig þakka ég
Bryndísi sjúkraþjálfara sérstak-
lega góðan hug og hlýju til
mömmu.
Elsku besta mamma mín
minningarnar streyma,
um gæsku þína, verkin þín,
þær allar mun ég geyma.
Far í friði móðir mín
góður Guð þig geymi,
góðmennsku þinni og móðurást
til mín ég aldrei gleymi.
Elsku mamma, ég þakka þér
öll árin sem við áttum saman
væntumþykju þína og umhyggju
fyrir mér og fjölskyldu minni.
Megi englarnir umvefja þig og
Guð þig geyma.
Þín dóttir
Arndís.
Ég vil minnast Sigrúnar
tengdamömmu minnar með
nokkrum orðum. Ég varð þess
heiðurs aðnjótandi að kynnast
henni árið 1999 og tók hún mér
opnum örmum inn í fjölskylduna.
Hún var mikill gleðigjafi hún Sig-
rún, alltaf hress og glöð, það var
alltaf hægt að grínast með henni
og já við hlógum mikið saman.
Þvílík glæsikona sem hún var
og vildi hún hafa allt fallegt í
kringum sig og ekki má gleyma
blómunum sem hún hafði svo
gaman af.
Síðustu árin áttum við góðar
stundir saman ég og Sigrún þeg-
ar við stigum dansinn okkar sem
var kallað að dansa tangó.
Ég kveð þig með söknuð í
hjarta en veit líka að þú munt
taka á móti mér þegar að því
kemur með stóru faðmlagi og
smelli.
Hvíl í friði elsku Sigrún mín.
Baldur Jóhannsson.
Í dag kveðjum við elskulegu
ömmu okkar með söknuði. Hún
amma var hlý og góð og á hún
svo stórt pláss í hjarta okkar.
Ljúfar minningar um ömmu
renna í gegnum hug okkar og
minnumst við allra góðu og
skemmtilegu stundanna sem við
áttum saman. Sérstaklega sæl-
ustundanna í Skrúði og á Hjalla-
brautinni.
Það var sama hvað við systk-
inin báðum ömmu um, alltaf var
svarið já, allt var leyfilegt hjá
elsku ömmu. Eina sem hún bað
um í staðinn var einn koss á kinn
eða einn smell eins og hún kallaði
það.
Amma var sú eina sem kallaði
okkur systkinin nöfnunum Snúllí,
Binna og Bibbi og munum við
geyma það í hjarta okkar.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Blessuð sé minning ömmu sem
okkur þótti svo vænt um.
Hvíldu í friði elsku amma.
Sigrún, Brynja og Birgir.
Elsku amma. Við áttum marg-
ar góðar stundir saman sem okk-
ur þykir ótrúlega vænt um.
Það er okkur minnisstætt
hversu mikið var dekrað við okk-
ur þegar við komum í heimsókn
til ykkar afa á Hjallabrautinni.
Það vakti alltaf mikla lukku að fá
ís í alvörubrauðformi heima hjá
ykkur og horfa á Prúðuleikarana
á spólu (sem er eflaust orðin
mjög slitin vegna ofnotkunar).
Amma hjálpaði okkur að tolla í
tískunni, enda var hún sjálf alltaf
svo flott í tauinu, með því að
prjóna á okkur systurnar trefla,
sem voru aðalmálið á þeim tíma
og voru þeir notaðir óspart.
Einnig var yndislegt að fara í
Spánarferð með ykkur afa og
munu skemmtilegu minningarn-
ar frá þeirri ferð seint gleymast.
Takk fyrir allt, elsku amma
Sía.
Þínar
Stella og Tinna.
Sigrún
Theódórsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku langamma
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson)
Þín langömmubörn,
Lárus Þór, Atli Freyr,
Bjarki, Arndís,
Lilja, Karítas og
Dagur Kári.