Morgunblaðið - 12.02.2015, Blaðsíða 32
32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. FEBRÚAR 2015
Ýmislegt
FRÁBÆRAR NÆRBUXUR
Í bómull, svart og hvítt stærðir
M, L, XL, 2X á kr. 1.995
Í stærðum S, M, L, XL á kr. 2.995
svart og hvítt í stærðum S, M, L,
XL á kr. 1.995
Laugavegi 178, sími 551 3366.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Þú mætir – við mælum og
aðstoðum.
www.misty.is
– vertu vinur
Teg: 455201 Vandaðir þýskir herra-
skór úr leðri, skinnfóðraðir og með
sterkan, grófan sóla. Stærðir: 39 - 47
Verð: 17.975.-
Teg: 458402 Sterkir og vandaðir
þýskir herraskór úr leðri,
skinnfóðraðir og með grófum sóla.
Extra breiðir (Breidd: K) Stærðir: 40 -
48. Verð: 21.500.-
Teg: 457803 Öflugir herra-göngu-
skór úr leðri, „Sympatex“ heilsárs-
fóðri og á sterkum sóla. Vatnsheldir.
Stærðir: 41- 46. Verð: 24.885.-
Teg: 456809 Öflugir herra-skór úr
leðri, „Sympatex“ heilsársfóðri og á
sterkum sóla. Vatnsheldir. Stærðir:
41- 46. Verð: 22.500.-
Teg: 408503 Þessir herra-kuldaskór
hafa staðist íslenskar vetraraðstæð-
ur með sóma undanfarin ár. Þeir eru
úr sterku en mjúku leðri, fóðraðir
með lambsgæru og góðum sóla. Litir
brúnt og svart. Stærðir: 40 - 47.
Verð: 26.900.-
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Góð þjónusta – fagleg ráðgjöf.
Sendum um allt land
www.mistyskor.is
Erum einnig á Facebook.
Smáauglýsingar
GRÍPTU TÆKIFÆRIÐ!
MOGGINN Í
IPADINN
WWW.MBL.IS/MOGGINN/IPAD
✝ Einarína JónaSigurðardóttir
fæddist í Sandgerði
27. febrúar 1923.
Hún lést á heimili
sínu, hjúkrunar-
heimilinu Hrafn-
istu, Nesvöllum í
Njarðvík, 31. jan-
úar 2015.
Foreldrar henn-
ar voru Sigurður
Einarsson, verk-
stjóri í Sandgerði, f. 8.11. 1878,
d. 26.2. 1963, og Guðrún Sigríð-
ur Jónsdóttir húsmóðir, f. 27.9.
1889 á Seljalandi í Fljótshverfi,
d. 17.10. 1980. Systkini Einarínu
Jónu voru: Einar Guðjón, f.
1913, d. 1922, Sigríður María, f.
1915, d. 2010, Svava Kristín, f.
Guðmundsdóttir ljósmóðir, f.
10.12. 1879, d. 11.12. 1962. Börn
Húnboga og Ninnu eru: Hann-
veig, f. 4.11. 1945, maki Páll
Hlöðvesson, f. 1945, Ragnhildur
Margrét, f. 15.8. 1950, maki Karl
Tryggvason, f. 1947, Áslaug, f.
27.9. 1951, Þorleifur Sigurjón, f.
16.11. 1953, Guðný, f. 11.5. 1955,
Halldóra, f. 12.4. 1956, maki
Árni Ingi Stefánsson, f. 1955,
Sólrún María, f. 13.7. 1958, maki
Skúli R. Jóhannsson, f. 1952, d.
2008, Ásgeir, f. 18.3. 1960, maki
Jóhanna Bára Jónsdóttir, f.
1958. Barnabörnin eru 22 og
barnabarnabörn 26.
Ninna og Bogi bjuggu sér og
fjölskyldu sinni heimili á Upp-
salavegi í Sandgerði en fluttu
sig um set að Hólagötu 41 í Ytri-
Njarðvík árið 1963 og bjuggu
þar þar til Húnbogi lést. Ári síð-
ar flutti Ninna í Ólafslund, það-
an inn á Nesvelli og hinn 16. júní
2014 fluttist hún á Hrafnistu.
Útför Einarínu hefur farið
fram.
1919, d. 1999, Jóna
Margrét, f. 1920, d.
2009, Margrét Sig-
urveig, f. 1924, d.
2008, Jóna María, f.
1925, Þórdís, f.
1927, Guðrún Sig-
ríður, f. 1929, d.
2015, og Hulda, f.
1930, d. 1977.
Ninna var við
vinnu í Reykjavík
þegar hún hitti
mannsefni sitt, Húnboga Þor-
leifsson húsasmíðameistara, f.
28.10. 1912, d. 10.3. 2004, þau
giftu sig í Lauganeskirkju 27.
maí 1950. Foreldrar hans voru
Þorleifur Bjarnason bóndi á
Svínhólum í Lóni, f. 7.10. 1880,
d. 21.10. 1950, og Ragnhildur
Ein af fyrstu minningum mín-
um frá því ég var barn er að
mamma tók mig í fangið er ég
hafði meitt mig, settist með mig
og strauk mér um ennið og hugg-
aði mig.
Elsku mamma mín lést á
heimili sínu að kvöldi laugar-
dagsins 31. janúar sl. Hún hefði
orðið 92 ára hinn 27. febrúar nk.
Hún bjó á Hjúkrunarheimilinu
Nesvöllum og fannst okkur börn-
um hennar hún hafa unnið hæsta
vinninginn í lottó þegar hún fékk
þar inni. Starfsfólkið þar var
henni yndislegt og kunnum við
því bestu þakkir fyrir.
Mamma var alltaf heima þeg-
ar við krakkarnir komum heim
úr skólanum. Þá var fyrsta verk
að hafa fataskipti svo skólafötin
væru hrein fyrir næsta dag. Við
fengum alltaf mjólkurglas og
kökusneið fyrir svefninn því ekki
áttum við að fara svöng í rúmið.
Við krakkarnir vorum alltaf að
búa til hús úr teppum og færa til
húsgögnin og settum heimilið á
hvolf á mettíma. Aldrei kvartaði
mamma.
Þegar systur mömmu komu í
heimsókn var alltaf glatt á hjalla.
Þær voru svo margar og voru
kenndar við Fagurhól í Sand-
gerði.
Við krakkarnir pössuðum upp
á að missa helst ekki af neinu
sem þær sögðu. Þær voru alltaf í
eldhúsinu að spjalla og þá röð-
uðum við okkur upp á eldhús-
bekkinn og sperrtum eyrun. Þær
voru að rifja upp gamla tíma úr
Sandgerði og skellihlógu og svo
ef við máttum ekki heyra eitt-
hvað þá breyttu þær yfir í leyni-
mál. Svo höfðu þær gaman af því
að syngja og tóku þá alltaf lagið
„Tíkin hennar Leifu“. Okkur
fannst það vera þeirra lag.
Mamma var mjög félagslynd
kona en hafði sig aldrei mikið í
frammi, hún hafði gaman af því
að vera innan um fólk og söng í
kór eldri borgara á sínum tíma
og hafði mjög gaman af því. Það
þurfti ekki mikið til að gleðja
mömmu.
Það var nóg að bjóða henni á
kaffihús eða fara á ísrúnt með
hana. Hún var örugglega ein af
fáum nú til dags sem ekki hafa
farið til útlanda. Hún var alltaf
tilbúin að passa barnabörnin í
lengri eða skemmri tíma.
Heilsu mömmu fór að hraka er
líða fór að síðustu jólum. Nú var
komið að okkur börnum hennar
að strjúka henni um ennið og
halda í höndina á henni og tala
blíðlega til hennar eins og hún
gerði við okkur forðum daga er
eitthvað bjátaði á hjá okkur.
Mamma og Rúna systir henn-
ar kvöddu þennan heim sama
kvöldið, og ég sé þær fyrir mér
leiðast og vera glaðar að hefja
þetta mikla ferðalag saman.
Takk fyrir öll árin sem við átt-
um með þér elsku mamma og
góða ferð.
Við leiðið þitt, ljúfasta móðir,
af lotning við hugsum til þín.
Þó moldin og húmið þig hylji,
í hjörtunum minning þín skín.
Nú þökkum við ævina alla,
þinn auður var göfgi og dyggð,
sem varpaði vorblíðum ljóma
á veginn, í gleði og hryggð.
Þú varst okkur engill í æsku,
þar áttum við huggun og skjól,
með kærleikans höndina hlýja,
frá himneskri elskunnar sól.
Með tállausa trú á hið góða
um tímanna hverfulu braut
af þolgæði byrðina barstu,
er bugaði sérhverja þraut.
Við leiðið þitt, munblíða móðir,
er minningin fögur og heit,
með fögnuð að finna þig aftur
um friðarins heilaga reit.
(Höf. ók.)
Þín dóttir,
Halldóra.
Hún Ninna amma kvaddi okk-
ur fyrir nokkrum dögum, tæp-
lega 92 ára gömul.
Á mínum yngri árum var ég
alla daga hjá ömmu og afa auk
þess sem ég varð þess heiðurs
aðnjótandi að vinna sem hand-
langari hjá afa í þó nokkurn
tíma.
Afi var mikill prinsippmaður í
vinnunni, kjaftfor og lét engan
vaða yfir sig, mörgum hefur ef-
laust fundist hann mjög erfiður
maður en inni á heimilinu var
enginn vafi á að amma réð.
Amma og afi kenndu mér
margt um lífsgildin sem ég vona
að ég nái að standa undir svo
sem vinnusemi, heiðarleika og að
vera góður við sína nánustu. Hvíl
í friði amma mín.
Ragnar.
Elsku amma. Það er margt
sem flýgur í gegnum hugann í
dag. Þú kenndir mér svo margt,
ekki síður með gjörðum en orð-
um.
Þegar ég var barn eyddi ég
nokkrum vikum á sumrin hjá
ykkur afa og fylgdist með þér
hugsa um langömmu, afa, börnin
þín og barnabörn. Það var alltaf
líf og fjör í eldhúsinu á Hólagöt-
unni.
Þegar ég var komin suður í
háskóla eyddi ég prófatörnum
hjá ykkur og naut þess að láta
stjana við mig.
Þú vildir hafa fólk í kringum
þig og það var unun að sjá ykkur
Fagurhólssystur saman hlæjandi
og syngjandi.
Við töluðum oft saman í síma
og lengi vel skammaðistu í mér
þegar ég hringdi, ég ætti ekki að
vera að eyða peningum í svona
gamla kerlingu.
Sunnudagskaffið reyndi ég að
komast í ef ég var á svæðinu, þar
var alltaf glaumur og gleði og
nóg af frændum og frænkum.
Vona svo sannarlega að sú hefð
haldi áfram og kærleikurinn sem
þú sáðir haldist milli komandi
kynslóða.
Það var okkur sem bjuggum
langt frá þér mikils virði að vita
að afkomendur þínir hugsuðu svo
vel um þig og þú fékkst margar
heimsóknir á hverjum degi.
Takk fyrir allt elsku amma,
hláturinn, brosið, umhyggjuna,
heimsóknirnar.
Undir háu hamrabelti
höfði drúpir lítil rós
Þráir lífsins vængja víddir
vorsins yl og sólarljós
Ég held ég skynji hug þinn allan
hjartasláttinn rósin mín
Er kristallstærir daggardropar
drúpa milt á blöðin þín
Æsku minnar leiðir lágu
lengi vel um þennan stað,
krjúpa niður kyssa blómin
hversu dýrðlegt fannst mér það
Finna hjá þér ást og unað
yndislega rósin mín
Eitt er það sem aldrei gleymist,
aldrei, það er minning þín.
(Guðmundur G. Halldórsson)
Katrín G. Pálsdóttir.
Hún elsku Ninna amma er
fallin frá. Hún var hógvær húm-
oristi, hlý og góð, trúuð og vildi
aldrei láta neitt fyrir sér hafa.
Amma var mikil prinsip-
manneskja og alltaf tilbúin að
gera eitthvað fyrir barnabörnin.
Hún var þolinmóð og stjórnaði
okkur barnahópnum af mikilli
festu og alúð.
Við söknum góðu stundanna
sem við áttum saman yfir
spjalli, kaffisopa og með því.
Gjarnan vorum við að skoða
handavinnu og gátum gleymt
okkur í því enda amma klár
hannyrðakona.
Við vorum litlu rýjurnar henn-
ar og þótti svo gaman að syngja
með ömmu, ef hún var ekki að
syngja var hún að raula. Það var
alltaf gott að koma til þeirra afa,
við vorum svo innilega velkomin
og örugg. Við söknum þeirra
beggja, þau voru sterkar fyrir-
myndir og einstaklega samheldin
hjón.
Elsku amma, við kveðjum þig
með þessu ljóði eftir Gunnhildi
og munum alltaf hugsa til þín
með þakklæti fyrir að hafa
kynnst þér. Nú ertu hjá afa.
Máttur móður er stór
og mikill eins og klettur.
Móðir umlykur þig yl
og ást sem er stórkostleg.
Móðirin hefur tvo hjartslætti
og hlustar eftir þér alla tíð.
Hún er ljósið, faðmur og hlýjan
hristir í þér þegar nauðsyn krefur.
Hún er veröld þín þó þú leitir víða
eins og mjúkt velúr.
Móðir er himinn og haf
mannsandans melódía.
Fegurð hennar er óendanleg firnindi
og fyllir þig styrk.
Þínar
Gunnhildur og
Brynhildur.
Einarína Jóna
Sigurðardóttir
Elsku afi minn.
Ég er þakklátur
fyrir að hafa náð
að eyða með þér
dýrmætum stundum um og yfir
síðustu áramót. Þegar ég
kvaddi þig þá held ég að við
höfum báðir haft grun um að
það yrði í síðasta sinn. Nú
færðu loksins hvíldina frá þeim
langvinnu veikindum sem þú
Rögnvaldur Þór
Rögnvaldsson
✝ RögnvaldurÞór Rögnvalds-
son fæddist 14.
mars 1930. Hann
lést 20. janúar
2015. Útför Rögn-
valdar fór fram 6.
febrúar 2015.
hefur barist við af
miklum hetjuskap.
Um þig á ég ein-
ungis góðar og
bjartar minningar.
Ég man eftir þér í
dyragættinni á
Hlíðarbyggðinni
þegar ég heimsótti
ykkur ömmu sem
lítill pjakkur.
Alltaf tókstu á
móti mér með stórt
brosi á vör og opnum örmum.
Hjá ykkur ömmu leið mér alltaf
vel enda veittuð þið mér alla þá
hlýju og umhyggju sem nokkur
drengur þarf á að halda.
Snyrtimennskan var þér í blóð
borin, alveg sama hvar borið
var niður, og heimili ykkar
ömmu hefur alltaf verið til vitn-
is um.
Ég dáist einnig að því hvað
þú varst alltaf reglusamur og
lést ekki aðra hafa áhrif á þig –
jafnvel á unglingsárum. Það
sýnir svo vel úr hverju þú varst
gerður afi minn. Þú varst líka
mikill dugnaðarforkur eins og
húsið sem þú byggðir fyrir fjöl-
skylduna á Brimhólabraut 23
sýnir svo vel. Ég man vel eftir
því hvað þú varst þakklátur
þeim öllum sem lögðu hönd á
plóg. Þá hefur reynslan sem þú
fékkst þegar þú hjálpaðir
pabba þínum að byggja á Lang-
holtsveginum komið sér vel.
Áhugi þinn á því sem afkom-
endur þínir hafa verið að fást
við var alltaf einlægur. Það hef-
ur verið sérlega dýrmætt fyrir
mig.
Þú hafðir líka alla tíð sterkar
skoðanir sem endurspegluðu ef
til vill ekki alltaf almennar
skoðanir í samfélaginu nema
kannski á tiltekinni útvarps-
stöð. Ég hafði einstaklega gam-
an af því nú á seinni árum að
taka við þig slaginn í þeim
skoðanaskiptum og á eftir að
sakna þeirra mjög. Alltaf var
það í góðu og í gamni gert.
Þrátt fyrir langvinn veikindi
á síðustu árum var aðdáunar-
vert að sjá hvað viljinn var allt-
af mikill þegar þú náðir tíma-
bundnum bata.
Þá var tíminn gjarnan nýttur
í ferðalög, afmælisveislur hjá
fjölmörgum afkomendum þín-
um, göngutúra og að vera með-
al fólks.
Elsku afi minn. Þú getur
verið stoltur af lífshlaupi þínu.
Lífið hefur ekki alltaf fært þér
bestu spilin en þú spilaðir úr
þeim eins og sannur meistari.
Þín verður sárlega saknað.
Hvíldu í friði.
Þinn
Hlynur Rafn.