Morgunblaðið - 17.02.2015, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. FEBRÚAR 2015
Mér er illskiljanlegt
hvers vegna ráðherra
sækir svo fast sérstaka
útgáfu á náttúrupassa
til heimildar til að skoða
náttúruperlur þessa
lands.
Útgáfa þess konar
passa, sem erfitt væri að
falsa, mun tvímælalaust
kosta drjúgan skilding.
Mér kæmi ekki á óvart
að slík kortaútgáfa gæti
að lágmarki kostað 500 til 1.000 kr.
stykkið, þar sem lítið einfalt tækifær-
isafmæliskort kostar 300 til 500 kr.
Miðað við að ein milljón ferða-
manna kæmi til landsina árlega
mundi þessi kortatilbúningur kosta
árlega 500 til 1.000 milljónir króna.
Ef passinn ætti að kosta 10 evrur,
þ.e. 1.500 kr., gæti farið svo að þriðj-
ungur til helmingur af tekjum pass-
ans færi í að búa hann til.
Annað er það að svona passi, sem
gildir í þrjú ár, getur gengið frá
manni til manns, þar sem hópar eru
saman á ferð, hluti hópsins getur not-
að passann einn daginn en hinn hluti
hópsins næsta dag. Jafnvel gætu
ferðamenn þegar þeir koma til síns
heima boðið vinum eða kunningjum,
sem þeir vita að ætla til Íslands, pass-
ann sinn til afnota.
Hætt er við að ýmis annar kostn-
aður við svona passa, þ.e. sala hans,
innheimta fjármuna af sölu hans, eft-
irliti og öðru samfara þessari hug-
mynd, yrði til þess að obbinn af þeim
tekjum sem honum var ætlað að gefa
færi í alls konar kostnað honum sam-
fara.
Það er athyglisvert að ennþá ligg-
ur ekki fyrir nein fullmótuð fram-
kvæmd á þessari hugmynd, sem er
enn ein vísbending um
óhæfni hennar.
Þetta er því gjör-
samlega óhæf hug-
mynd til að ná því
markmiði að skapa
tekjustofn til verndar
náttúruperlum lands-
ins.
Eina raunhæfa leið-
in til að ná þessu mark-
miði er að taka gjald af
ferðamönnum um leið
og þeir koma til lands-
ins. Einfaldasta leiðin,
eins og ég hef áður
bent á, er að stimpla persónuskilríki
hvers ferðamanns þegar hann kenur
til landsins, vegabréf hans, öku-
skírteini, farseðil eða önnur persónu-
skílríki, sem stíluð eru á viðkomandi
ferðamann.
Löggæsluaðilar, tollverðir eða lög-
reglumenn eru alltaf og alls staðar
þar sem útlendingar koma til lands-
ins. Það er einfaldast að þeir annist
þessa framkvæmd og um leið inn-
heimti það gjald sem stjórnvöld
ákvæðu hverju sinni.
Það þyrfti kannski að fjölga eitt-
hvað löggæslufólki vegna þessa, en
sá kostnaður sem það ylli yrði aðeins
brotabrot af þeim kostnaði sem nátt-
úrupassaruglið er.
Á þingi er þegar byrjað að rífast
um þessa ófullkomnu og óþörfu hug-
mynd og finnst mér ótrúlegt að
hlusta á þær umræður. Stjórnarliðar
reyna að fegra þessa fáránlegu hug-
mynd, en stjórnarandstaðan er engu
betri og með hræsnisorðræðum talar
hún um helgan rétt íslenskra rík-
isborgara til að ganga án greiðslu um
náttúru landsins.
Fimm hundruð króna skattur á ári
af hverjum íslenskum skattgreiðanda
fyrir það að ná einum til einum og
hálfum milljarði af útlendum ferða-
mönnum er skítur á priki, jafnvel fyr-
ir mig, ellilífeyrisþegann. Hækkun að
meðaltali á hvern tekjuskattsgreið-
anda yrði um 0,13%.
Varðandi vandamál um samskipti
við landeigendur þeirra staða sem
teljast náttúruperlur þá eru þau smá-
vægileg.
Í fyrsta lagi eru 70 til 80% þeirra
staða sem ferðamenn vilja skoða inn-
an þjóðlendna eða í þjóðgörðum. Í
öðru lagi er ég viss um að bændur,
„landeigendur“, yrðu dauðfegnir að
þurfa ekki að standa í því að inn-
heimta gjald af ferðamönnum. Og í
þriðja lagi er enginn lagalegur mun-
ur á gjaldtöku af samfélagseign (rík-
iseign) eða einkaeign, t.d. Ásbyrgi og
Dettifossi annars vegar eða Kerinu
og Dimmuborgum hins vegar.
Í fjórða lagi geta bændur ekki
stöðvað umferð um þjóðvegi landsins
þar sem fegurð landsins sést út um
bílgluggana. Og í fimmta lagi hefur
ríkið áður tekið landskika eign-
arnámi.
Þingmenn ættu að skammast sín
fyrir orðavaðal, hræsni og bull, því ég
veit að allir sem þar sitja, hver og
einn einasti, eru sammála um að eitt-
hvað verður að gera varðandi þetta
mál.
Þar er hugmynd mín einföld, hag-
kvæm og auðveld í framkvæmd til að
afla tekna til að varðveita þær nátt-
úruperlur, sem við eigum í landi okk-
ar.
Enn um náttúrupassa
Eftir Hafstein
Sigurbjörnsson » Í fyrsta lagi eru 70 til
80% þeirra staða
sem ferðamenn vilja
skoða innan þjóðlendna
eða í þjóðgörðum.
Hafsteinn
Sigurbjörnsson
Höfundur er eldri borgari.
Rafmagnað
samband við
áskrifendur
Þann 20. febrúar kemst
einn heppinn áskrifandi
Morgunblaðsins í samband
við Volkswagen e-Golf.
Vinnur þú straumabílinn?
Þegar sól hefur
brugðið sumri hér
vestra, þá er að halda
til haga þeirri arfleifð
sem okkar maður
skildi eftir sig hér í
fjörðunum. Hann var
sálusorgari af þeirri
gerð sem séra Árni og
þeir Þórbergur lýsa
svo meistaralega í bók
sinni. Hann notaði sím-
ann mikið í sinni sálusorgun. Eins og
til dæmis Ólafur Thors, sem einnig
var meistari á sínu sviði. „Ég heyri
betur í þér, góði,“ mun ekki hljóma
oftar frá Vatnsfirði.
Á héraðsfundi Ísafjarðarprófasts-
dæmis, sem haldinn var á Hrafnseyri
fyrir allmörgum árum, var að vanda
ýmislegt á dagskrá, svo sem eins og
starfsskýrslur sókna, skýrslur frá
prestastefnu, kirkjuþingi og leik-
mannastefnu. Reikningar sókna,
kirkjugarða og héraðsnefndar, item
tillögur ýmsar, þar á meðal tillögur
biskupafundar um endurskoðun
prestakalla í prófastsdæminu.
Skemmst er frá því að segja, að
einn maður „átti fundinn“ eins og
stundum er komist að orði um þá sem
brillera á samkomum og mannamót-
um. Auðvitað síra Baldur í Vatnsfirði
í Djúpi, fráfarandi prófastur. Skulu
nú nefnd nokkur dæmi um það, þó
slíkt sé auðvitað aðeins svipur hjá
sjón miðað við að líta manninn tala í
eigin persónu.
Gamli presturinn skýrði frá því að
nú færi hans tími bráðum að koma:
„Ég fer nú að verða laus úr þessu
holdi sem þjáir okkur og þjakar, sem
betur fer, auk þess er ég slæmur í
fæti.“
Rætt var um reikninga sókna og
kirkjugarða og hvernig með ætti að
fara í sambandi við endurskoðun,
birtingu og samþykkt
þeirra.
Sagði þá fráfarandi
prófastur:
„Ég er nú búinn að
láta samþykkja þessa
reikninga í mörg ár án
þess nokkur maður hafi
séð þá.“
Síra Baldur sagði frá
kristilegum fisksala á
Suðureyri:
„Í gær var ég boðinn í
kvöldverð hjá séra
Valdimar á Suðureyri,
það er að segja, kvöldverðurinn var
nú eiginlega á mínum vegum, því við
gengum út í fiskbúð og hittum þar
fisksalann og hann gaf mér laglega
rauðsprettu. Það er gott að það er þó
einn kristilegur fisksali til sem gefur
fátækum.“
Hjá einum fundarmanna kom fram
að Vatnsfjarðarprestakall hefði notið
nálægðar skólans í Reykjanesi. Síra
Baldur:
„Það var alveg öfugt. Það fólk sem
hér er statt veit þetta vel. Það var
skólinn sem naut kallsins. Presturinn
hefur hlaupið í skarðið. Þeir voru
ekki allir heppilegir kennararnir sem
þarna voru. Það er annað mál. Þetta
vita allir menn.“
Undir lok fundarins var hinn orð-
heppni klerkur hættur að standa upp
þó hann þyrfti að tjá sig í nokkrum
orðum:
„Ég nenni nú ekki að standa upp
lengur, gigtveikur og gamall. Það er
náttúrlega ýmislegt sem maður upp-
lifir, sem betur fer.“
Svo mörg voru þau orð. Víst er að
mannlífið hér vestra verður ekki það
sama eftir að þessi guðsmaður er
horfinn af vettvangi.
Sálusorgarinn séra
Baldur í Vatnsfirði
Eftir Hallgrím
Sveinsson » „Ég fer nú að verða
laus úr þessu holdi
sem þjáir okkur og
þjakar, sem betur fer,
auk þess er ég slæmur
í fæti.“
Hallgrímur Sveinsson
Höfundur er bókaútgefandi og
léttadrengur á Brekku í Dýrafirði.
Móttaka aðsendra greina
Morgunblaðið er vettvangur lifandi umræðu í landinu og birtir aðsendar grein-
ar alla útgáfudaga.
Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðnir að nota
innsendikerfi blaðsins. Kerfið er auðvelt í notkun og tryggir öryggi í sam-
skiptum milli starfsfólks Morgunblaðsins og höfunda. Morgunblaðið birtir
ekki greinar sem einnig eru sendar á aðra miðla.
Kerfið er aðgengilegt undir Morgunblaðslógóinu efst í hægra horni forsíðu
mbl.is. Þegar smellt er á lógóið birtist felligluggi þar sem liðurinn „Senda inn
grein“ er valinn.
Í fyrsta skipti sem innsendikerfið er notað þarf notandinn að nýskrá sig inn
í kerfið. Ítarlegar leiðbeiningar fylgja hverju þrepi í skráningarferlinu. Eftir að
viðkomandi hefur skráð sig sem notanda í kerfið er nóg að slá inn kennitölu
notanda og lykilorð til að opna svæðið. Hægt er að senda greinar allan sólar-
hringinn.
Nánari upplýsingar veitir starfsfólk Morgunblaðsins alla virka daga í síma
569-1100 frá kl. 8-18.