Morgunblaðið - 18.02.2015, Blaðsíða 15

Í átta vikna ferðalagi blaðamanna Morgunblaðsins um
hverfin í Reykjavík og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu
er fjallað ummannlíf og menningu, atvinnulíf og opinbera
þjónustu, útivist og umhverfi og skóla og skipulag með
sérstakri áherslu á það sem einkennir hvern stað.
www.mats.is
Miðað er við að bílarnir, hver á
sinni áætlun, séu komnir á upp-
hafspunkt um klukkan 6.30 og þá
fer allt af stað.
Einn af um 250 vagnstjórum
„Við fáum vaktaplan sem gild-
ir yfir heilt ár og oft er ég í Graf-
arvogsferðum. Stundum á leiðum 6
og 18 sem fara úr Spönginni niður
í bæ, 24 sem fer suður í Garðabæ
og 26 í Árbæinn eða þá 31 sem er
vagninn sem gengur innan hverf-
is,“ segir Gunnar sem er einn um
það bil 250 vagnstjóra.
„Vagnarnir ofan að eru fjöl-
setnir og margir hoppa úr við til
dæmis skólana, Landspítalann og
aðrar slíka staði enda er leiðakerf-
ið á margan hátt hannað út frá
þessum stofnunum og fólkinu sem
þangað sækir. Og svo eiga margir
líka leið í Grafarvoginn á morgn-
ana, til dæmis nemendur og kenn-
arar í Borgarholtsskóla. Niðri í bæ
tekur maður eftir því að erlendum
ferðamönnum í hópi farþega fjölg-
ar; enda fá þeir gjarnan strætó-
kort á hótelum og ferðast þannig
um bæinn.“
Kann vel við mig undir stýri
Um fimm ár eru síðan Gunnar
hóf störf hjá Strætó. „Ég var at-
vinnulaus í heilt ár og sótti um
vinnu úti um allt, sendi meira að
segja umsókn þegar vantaði um-
sjónarmann fasteigna á Bessastöð-
um. Jú, það hefði verið fínt að vera
húsvörður hjá Ólafi Ragnari og
Dorrit en í dag er ég stoltur vagn-
stjóri,“ segir Gunnar sem um hríð
var flotafulltrúi hjá Strætó – það
er tengiliður milli bílstjóra og svo
yfirstjórnar og verkstæðis.
„Ég sagði mig frá því, það var
of mikil skrifborðsvinna fyrir minn
smekk. Ég vil vera úti á ferðinni
og hitta fólkið þar sem ég finn svo
vel hvað bros til þeirra sem eru
daufir í dálkinn getur breytt
miklu. Sólin fer aftur að skína og
því kann ég svo ljómandi við að
sitja undir stýri.“
Stopp Strætisvagnar í Spönginni, sem er í hjarta Grafarvogshverfis.
ið inn í nemendahópinn,“ segir
Kristinn.
Kristinn tekur það einnig
fram að Foldaskóli er svokallaður
Grænfánaskóli. Grænfáninn er um-
hverfismerki fyrir skóla sem allir
skólar geta sótt um. Skólarnir fá
þannig að taka þátt í verkefnum
sem miða að því að efla vitund
nemenda, kennara og annarra
starfsmanna skólans um umhverf-
ismál. Skólinn fær svo að flagga
Grænfánanum að uppfylltum viss-
um skilyrðum. Landvernd hefur
umsjón með Grænfánanum á Ís-
landi, en verkefnið er hluti af al-
þjóðlega verkefninu Fee-Founda-
tion for Environmental Education.
„Það gæti farið svo að 10.
bekkur muni njóta góðs af þessu
pokaátaki. Það verður mögulega
hægt að nota þetta sem fjáröflun
vegna ferðar í vor,“ segir Kristinn
að lokum.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Umsjón Vilborg Einarsdóttir, Kristinn Breiðfjörð og Hafdís Ragnarsdóttir.
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. FEBRÚAR 2015
JEPPADEKK
Kletthálsi 3 | 110 Reykjavík | 540 4900 | www.arctictrucks.is
Vönduð og endingargóð
vetrardekk sem koma þér
örugglega hvert á land sem er
„Ég hef aldrei
notað Grafar-
vogshverfisbúa í
sögur mínar, en
það getur vel
verið að þeir hafi
séð sjálfa sig
þar,“ segir Krist-
ín Marja Bald-
ursdóttir rithöf-
undur.
Hvað er þetta
eiginlega með Grafarvog og skáld-
in? Í sjónvarpsþætti fyrir nokkrum
árum varpaði Egill Helgason fram
þessari spurningu sem sennilega er
ekki mjög auðvelt að svara. Oft hef-
ur þó verið tiltekið að áberandi sé
hve margir rithöfundar komi úr
þessu hverfi. Hliðstæður þess gætu
þá til dæmis verið höfundar þeir
sem ólust upp í Vogunum í Reykja-
vík og fyrir 60 árum eða svo var
Hveragerði kallað skáldabær.
Grafarvogsskáldin hafa verið
Einar Már Guðmundsson, Gyrðir
Elíasson, Ari Trausti Guðmundsson,
Aðalsteinn Ingólfsson, Sigmundur
Ernir Rúnarsson og Ragnar Ingi
Aðalsteinsson. Þessi og fleiri áttu
efni í bókinni Brúin út í Viðey sem
kom út árið 2000. Skáldahópur
þessi hafði sinn tíma – enda sumir
fluttir á brott. En andinn lifir.
„Ástæðan fyrir því að ég hef búið
hér svona lengi í Grafarvogi, í 26 ár,
er nálægðin við hafið og náttúruna.
Hverfið er líka svo kyrrlátt, blóðið
rennur ekki í fólki sem býr hér. Það
hentar vel skáldum sem sífellt væla
um næði. Hins vegar eru menn at-
kvæðamiklir þegar kemur að ná-
grannavörslu. Ég man eftir móður
sem ætlaði eitt sinn að vökva blómin
fyrir dóttur sína sem var í fríi er-
lendis. Hún var rétt að taka lykilinn
upp úr tösku sinni þegar nágranni
stóð að baki hennar og spurði hvað
hún væri að vilja inn í þetta hús?
Mikið að hún var ekki spurð um
skilríki,“ segir Kristín Marja.
sbs@mbl.is
Morgunblaðið/Sigurður Bogi
Sögustaður Margir höfundar ljóða og sagna koma úr hverfinu við voginn.
Á slóðum skálda
 Andans fólk í úthverfinu  Reistu alda-
mótabrú út í Viðey  Nálægð við náttúru
Farþegar með Strætó á síðasta ári voru tæplega 10,3
milljónir en voru rúmlega 9,8 milljónir á árinu 2013.
Þeir voru um 8,7 milljónir árið 2002 og fækkaði tals-
vert á árunum þar á eftir og niður í 7,5 milljónir árið
2009. Það var svo um mitt það ár að taflið snerist
við og síðan hefur þróunin öll verið upp á við. Skýr-
ingar þessa eru sjálfsagt margar, en hagsýni eftir
hrun er nærtæk ályktun.
Fjöldi stórra fyrirtækja greiðir nú samgöngustyrki
gegn því að starfsfólkið noti vistvænan samgöngu-
máta, það er strætó, gangi eða hjóli. Í dag eru 133
fyrirtæki með samninga við Strætó með vísan til áð-
urnefndra styrkja. Starfsfólk fær þá samgöngukort og er þeim fram-
vísað við bílstjóra þegar stigið er upp í strætisvagna. Í dag eru korthafar
1.201 en voru 662 árið 2012. Aukningin er 45%.
„Vetrarveður og færð hefur áhrif á stundvísi strætisvagna en við
reynum að sjálfsögðu að halda okkar striki og þar eru vagnstjórar í lyk-
ilhlutverki. Við höfum að undanförnu þó þurft að fella niður allmargar
ferðir á landsbyggðinni vegna veðurs, ófærðar og annars,“ segir Guðrún
Ágústa Guðmundsdóttir, upplýsingafulltrúi Strætó.
Samgöngukortin eru í sókn
MIKIL FJÖLGUN FARÞEGA FRÁ ÁRINU 2009
Guðrún Ágústa
Guðmundsdóttir
Kristín Marja
Baldursdóttir