Morgunblaðið - 24.02.2015, Blaðsíða 18

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. FEBRÚAR 2015
REYKJAVÍK
HÁALEITI OG BÚSTAÐIR
H
EI
MS
ÓKN Á HÖFUÐBO
R
G
A
R
S
V
Æ
Ð
IÐ
2015
Borgarhlutinn Háaleiti og Bústaðir
liggur miðlægt á höfuðborgarsvæð-
inu og afmarkast í vestri af
Kringlumýrarbraut, í austri af
Reykjanesbraut, í norðri af
götunum Suðurlandsbraut,
Grensásvegi og Miklubraut, og í
suðri af sveitarfélagamörkum
Reykjavíkurborgar og Kópavogs-
bæjar. Íbúar eru um 14 þúsund.
Þarna eru gróin íbúðarhverfi eins
og Álftamýri og Háaleiti, Hvassa-
leiti, Smáíbúðahverfið og Foss-
vogur. Þessi hverfi eru fastmótuð
og fullbyggð að mestu.
Mikilvæg atvinnusvæði eru í
borgarhlutanum, Múlar, Suður-
landsbraut og Kringlan. Þau eru
enn í þróun og uppbyggingu.
Landslag borgarhlutans einkenn-
ist af holtum og ásum en á milli
þeirra voru eitt sinn mýrar sem
hafa verið þurrkaðar upp (Kringlu-
mýri, Fossvogsmýri.), Fossvogs-
lækur rennur um Fossvogsdal til
vesturs út í Fossvog.
Íbúðarhverfin fast-
mótuð og fullbyggð
Fjórtán þúsund íbúar í Háaleiti og Bústöðum
Andri Steinn Hilmarsson
ash@mbl.is
Við Bústaðaveginn miðjan, nánar
tiltekið í Grímsbæ í Efstalandi,
stendur Eldofninn, fjölskyldurekinn
pítsustaður. Staðurinn er rekinn af
hjónunum Evu Karlsdóttur og Ell-
erti A. Ingimundarsyni, leikara, og
tveimur sonum þeirra, Evert Aust-
mann og Aron Austmann. Fjöl-
skyldan hafði nýlokið við hádegis-
törnina þegar blaðamann
Morgunblaðsins bar að garði en
Evert, eldri sonurinn, stökk til og
útbjó vinsælustu grænmetispítsu
fjölskyldunnar „Óla spes“ til þess að
sannfæra blaðamann um ágæti píts-
anna þeirra. Pítsur staðarins eru
eldbakaðar og sósan gerð frá
grunni. Á venjulegu föstudagskvöldi
fer staðurinn með um það bil 30
lítra af sósunni. Við baksturinn not-
ar fjölskyldan birki frá Hallorms-
stað og ítalskan pressaðan harðvið,
sem er sérstaklega framleiddur fyr-
ir opna ofna, en eingöngu er notaður
eldiviður við pítsubaksturinn.
Pítsuáhuginn byrjaði á Íbísa
„Okkur langaði til að gera piz-
zeriu og við höfðum þann draum
lengi,“ segir Ellert. Eva skýtur inn í
að pítsuáhuginn hafi eflaust kviknað
fyrst þegar þau voru á ferðalagi á
Íbísa fyrir þónokkrum árum síðan.
Þar sáu þau mann eldbaka pítsur í
litlum kofa og þótti þeim þessi teg-
und eldamennsku spennandi. Ekki
síst í ljósi þess að eldbakaðar pítsur
þekktust ekki hérlendis á þeim
tíma.
Upphaflega langaði þau til þess
að opna pítsustaðinn í miðbæ
Reykjavíkur. Hátt fasteignaverð í
miðbænum varð þó til þess að hjón-
in horfðu til fleiri staðsetningar-
möguleika en póstnúmersins 101.
„Við bjuggum hér í hverfinu og
ætluðum að vera niðri í miðbæ, þar
sem allir voru. Við keyrðum hér
Morgunblaðið/Júlíus
Sveifla Evert Austmann ber sig afar fagmannlega að með pítsudeigið í eldhúsinu hjá Eldofninum í Fossvogi.
Flatbökurnar í Fossvogi
 Fjölskyldan segir tenginguna sterka við íbúa hverfisins
Sigurður Bogi Sævarsson
sbs@mbl.is
„Kúfurinn kemur á fimmtudögum,
þá koma út bæklingar og tilboðs-
blöð stóru verslananna sem dreift er
í hvert hús. Það er af sem var að
póstmagnið sé mest í kringum mán-
aðamót enda eru gluggabréf á und-
anhaldi,“ segir Sigríður A. Sigurð-
ardóttir bréfberi í Bústaðahverfinu
í Reykjavík.
Frægt er ljóð Davíðs Stefáns-
sonar Konan sem kyndir ofninn.
Ljóð þetta kunna margir en segja
má að það sé á sinn táknræna hátt
óðurinn til konunnar og þeirra sem
sinna mikilvægum störfum en eru
lítt áberandi. Er þó ómissandi, því
marga hlekki þarf í keðjuna svo
þjóðfélagið virki. Í dag er hins veg-
ar svo komið að fáir kynda með
brennandi ofni og konan hljóðláta
er horfin til annarra starfa. Vinnur í
leikskóla, afgreiðir í matvöruversl-
un eða sinnir ræstingum. Eða ber út
póst.
Elskulegt fólk í hverfinu
Í hverju samfélagi er póstþjón-
ustan lykilstarfsemi; eitthvað sem
aldrei má klikka. Í hernaði gildi
meira að segja að pósturinn nýtur
friðhelgi. Stríðandi fylkingar sam-
mælast jafnvel um vopnahlé svo
bréf og bögglar skili sér.
„Fólkið sem ég ber póstinn til
er yfirleitt mjög elskulegt. Hins veg-
ar er vaxandi hundaeign hvimleitt
vandamál. Í einstaka tilvikum eru
hundarnir lausir heima við hús eða
lausbundnir og geta glefsað í fólk.
Við bréfberar megum sleppa þess-
um húsum ef okkur líst ekki á blik-
una, en ég hef á ferli mínum að
minnsta kosti tíu sinnum eða oftar
verið blóðbitin af hundi. Og enn oft-
ar hafa þeir glefsað í mig,“ segir
Sigríður, sem byrjaði í bréfburð-
inum árið 1979. Götur í Fossvogi,
svo sem Hörðaland, Giljaland og
Goðaland voru lengi hverfi Sigríð-
ar.
Í dag fer hún hins vegar með
póst í fyrirtæki við Ármúla, Veg-
múla, Suðurlandsbraut og þar í
kring. Tekur þar fyrri lotuna en fer
svo í íbúðarhús við Ásgarð, Tungu-
veg, Réttarholtsveg og Langagerði.
Þægilegur vinnudagur
„Já, það kemur stundum fyrir
að þakklátt fólk býður í kaffi.
Starfsfólk fyrirtækjanna er síðan al-
veg sér á báti. Þaðan hef ég í þakk-
lætisskyni fyrir þjónustuna fengið
Hefur tíu sinnum ver
 Sigríður ber út bréfin í Bústaðahverfinu
 Rauðvín og konfekt en launin í lægra lagi
Vagnhöfða 11 - 110 Reykjavík - www.ofnasmidja.is - sími 577 5177
hafðu það notalegt
vottun reynsla
ára
ábyrgð
gæði
miðstöðvarofnar