Morgunblaðið - Sunnudagur - 01.03.2015, Blaðsíða 54
54 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 1.3. 2015
Menning
Söngleikurinn þekkti, Billy Elliot, umstrákinn sem er á leið á boxæfingu enlendir fyrir slysni á dansæfingu og
uppgötvar að hann sé fæddur til að dansa,
verður frumsýndur í Borgarleikhúsinu á
föstudagskvöldið kemur. Þetta vinsæla verk
frá árinu 2005, sem byggir á samnendri kvik-
mynd frá árinu 2000, er eftir þá Lee Hall og
Elton John og uppfærslan er sú viðamesta
sem sett hefur verið upp í Borgarleikhúsinu.
68 listamenn taka þátt, þar á meðal 33 börn
og 24 fullorðnir leikarar, auk 11 meðlima
hljómsveitarinnar. Þrír ungir dansarar deila
aðalhlutverkinu og þegar blaðamaður rak
nefið inn á æfingu, þegar rétt rúm vika var í
frumsýningu, var stutt hlé og einn þeirra
sem leika Billy, Hjörtur Viðar Sigurðarson,
sat á sviðinu með tveimur fullorðnu leik-
aranna, Halldóru Geirharðsdóttur sem leikur
frú Wilkinson, ballettkennara Billys, og
Hilmi Jenssyni sem leikur eldri bróður hans.
„Þeta hefur verið mjög skemmtilegt en
samt erfitt,“ segir Hjörtur Viðar. „Ballettinn
byggist á svo mikilli tækni. Sumir halda að
hann sé það léttasta, og hann á að líta út fyr-
ir að vera það, en hann er rosalega erfiður.“
Svipur segir að hann meinar það sem hann
segir.
„Þessir strákar hafa í raun fengið ótrú-
legta stuttan tíma til að verða flottir ball-
ettdansarar,“ bætir Hilmir við.
„Já, það er svo rosalega krefjandi. Strák-
arnir hafa verið í þjálfun síðan í júní,“ segir
Halldóra. „Sex sinnum í viku.“
Og ekki bara í dansþjálfun heldur líka að
æfa sjálft verkið. Og nú styttist í frumsýn-
ingu, finnst Hirti það stressandi?
Hann brosir. „Það er mjög spennandi en
líka svolítið stressandi, á góðan hátt. Ég er
ofan á þessu.“
Þeir þrír sem skipta hlutverkinu á milli sín
eru stundum saman á æfingum og skiptast á
en stundum leikur þó einn og þá fara hinir í
ballett. „Nú er meiri ballett en oftast áður
því við erum með útlenskan kennara að segja
okkur til,“ segir Hjörtur. Þess má geta að
það er sama kona og þjálfar piltana sem
leika hlutverk Billys í London. En er hann
að skrópa í skólanum?
„Já!“ svarar hann að bragði. Þau hlæja.
„Strákarnir eru hér í masterklass í ballett
og dansi,“ segir Halldóra síðan. Og Hjörtur
hafði ekki dansað mikið áður, var í eitt ár að
æfa samkvæmisdansa. Hann segir þetta tals-
vert annað. En nú, þegar æfingaferlinu er að
ljúka, hefur upplifunin af leikhúsinu verið
öðruvísi en hann bjóst við?
„Þetta hefur verið skemmtilegra en ég
bjóst við,“ svarar hann. „Mig hefur alltaf
langað til að vera leikari.“ Það kom honum
samt á óvart hvað æfingar geta verið endur-
tekningasamar, þetta sé allt mjög nákvæmt,
en mikið ævintýri.
Þetta er fyrsta hlutverkið sem Halldóra
æfir síðan hún kom úr mikilli heimsreisu –
þótt hún hafi leikstýrt og gengið aftur í önn-
ur hlutverk. „Og það er engin smá sýning –
ég syng og dansa. Það má segja að ég sé líka
að taka masterklass í einhverju sem ég hef
ekki gert áður. Það er svo margt í gangi í
þessari sýningu. Mér finnst mjög gaman að
dansa en hef samt aldrei verið í dansi og er
rosalega hissa á því hvað það er erfitt, og ná-
kvæmt.“ Þau hlæja að þessari játningu leik-
konunnar og það er greinilegt að Hjörtur
skilur hvað hún á við.
Hilmir leikur Tony Elliot sem er stóri
bróðir Billys. Eins og þeir vita sem séð hafa
kvikmyndina er hann ekki spenntur fyrir
þeirri hugmynd Billys að fara að dansa.
„Það er rétt, kannski er ég háværasta
röddin gegn dansinum,“ segri hann. „Þetta
snýst um pólitík, um samfélagið, samstöðu og
jafnræði milli allra, en fyrir Tony verður
Billy fulltrúi þeirrar skrýtnu hugmyndar að
einstaklingurinn geti skarað fram úr. Tony
er ekki vondur maður en þetta er prinsipp
sem hefur verið alið upp í honum. Og að það
sé ekkert að því að vinna í kolanámum.“
Þessi sýning hefur verið lengi í undirbún-
ingi, er afar umfangsmikil, er ferlið öðruvísi
en þau Halldóra og Hilmar þekkja?
„Þetta er mikið batterí,“ svarar Hilmir.
„Yfirleitt er verið að æfa á tvennum ef ekki
þrennum vígstöðvum í einu, maður fer ekk-
ert í pásu þegar maður er ekki að æfa senu á
sviðinu, þá er bara farið upp að dansa. Þetta
hefur verið langt og strangt en svakalega
skemmtilegt.“
„Og síðan í desember,“ bætir Halldóra við.
„Þetta er lengra æfingatímbil en venjulega.
Við erum mjög mörg og mikið af börnum
með okkur. Sagan er svo „universal“, um
þetta barn sem fær að blómstra, blóm sem
vex upp á Sprengisandi. Það snertir alla.“
Hilmir tekur orðið: „Þetta snýst allt um
Billy,“ segir hann.
„Og í stórum senum þurfum við öll að vera
sjúklega nákvæm,“ segir Halldóra.
„Þetta er saga sem við reynum að segja af
heilindum, sem er ekkert mál með þessa
snillinga með sér!“ segir Hilmir og lítur á
Hjört Viðar.
„Já, og við erum alvöru aðdáendur þeirra,“
segir Halldóra. En hvernig er það með vini
Hjartar, eru þeir ekki spenntir að koma að
sjá hann á sviði?
„Jú, og þeir eru líka óþolinmóðir því ég
hef ekkert getað leikið mér með þeim.“
Halldóra Geirharðsdóttir í hlutverki sínu sem ballettkennari Billys, frú Wilkinson. „Mér finnst mjög gaman að dansa en hef samt aldrei verið í dansi og
er rosalega hissa á því hvað það er erfitt, og nákvæmt,“ segir hún. Myndirnar voru teknar á æfingu áður en útlit sýningarinnar var fullfrágengið.
Morgunblaðið/Kristinn
STYTTIST Í FRUMSÝNINGU Á SÖNGLEIKNUM BILLY ELLIOT Í BORGARLEIKHÚSINU
„Þetta snýst allt um Billy“
„SAGAN ER UM ÞETTA BARN SEM
FÆR AÐ BLÓMSTRA, BLÓM SEM
VEX UPP Á SPRENGISANDI. ÞAÐ
SNERTIR ALLA,“ SEGIR HALLDÓRA
GEIRHARÐSDÓTTIR UM KJARNA
SÖNGLEIKSINS UM BILLY ELLIOT.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
Leikstjórinn Bergur Þór Ingólfsson segir „Billy“ til á æfingu – Hirti Viðari
Sigurðarsyni sem er einn þriggja pilta sem deila aðalhlutverkinu.
Fjölskylda Billys. Jóhann Sigurðarson sem pabbinn, Sigrún Edda Björns-
dóttir sem amman og Hilmir Jensson sem Tony Elliot, stóri bróðir hans.
* Yfirleitt er verið aðæfa á tvennum efekki þrennum vígstöðvum
í einu, maður fer ekkert
í pásu þegar maður er
ekki að æfa senu á svið-
inu, þá er bara farið upp
að dansa. Þetta hefur
verið langt og strangt en
svakalega skemmtilegt.
Billy Elliot, Hjörtur Viðar Sigurðarson, fer yfir málin með ömmu sinni, Sigrúnu Eddu Björnsdóttur.
„Þetta hefur verið skemmtilegra en ég bjóst við,“ segir hann um upplifunina í leikhúsinu.