Morgunblaðið - Sunnudagur - 08.03.2015, Síða 43

Ó
lö
f
B
jö
rg
STOFNAÐ1987
einstakt
eitthvað alveg
Ó
Ú r v a l e i n s t a k r a m á l v e r k a o g l i s t m u n a e f t i r í s l e n s k a l i s t a m e n n Sk i pho l t 50a | S ím i 581 4020 | www.ga l l e r i l i s t . i s
8.3. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 43
D
raumurinn hafði lengið verið að
hanna skartgripi og í gegnum
sameiginlega vinkonu okkar Ásu
komst samband á milli okkar
ASA jewellery,“ segir Hildur Steinþórsdóttir
arkitekt. Samstarfið gengur snurðulaust fyr-
ir sig og þykir þeim sérstaklega gaman að
vinna saman þvert á ólíkar greinar. Íris stef-
ánsdóttir kom síðan í verkefnið en hún er
nýflutt til Íslands eftir 10 ára dvöl á Ítalíu
þar sem hún hefur sérhæft sig í tísku- og
vöruljósmyndun og þá sérstaklega skart-
gripum. Íris hefur birt myndir sínar í þekkt-
um blöðum eins og Vanity Fair, Vogue, Mar-
ie Clair og Elle.
Hafið þið lengi heillast af indverskum
skartgripahefðum og af hverju fóruð þið að
vinna með slíkt?
„Á ferðalagi um Indland árið 2005 keypti
ég mér eyrnalokk sem ég hef gengið með
síðan. Eyrnalokkurinn er sérstakur á þann
hátt að hann hangir í kringum eyrað og er
festur að framanverðu og aftanverðu með
einum pinna í gegnum gat á eyrnasneplinum.
Mig hafði alltaf langað til að hanna „ís-
lenska“ útgáfu af þessum sérstæða eyrna-
lokk,“ segir Hildur.
Svo skemmtilega vildi til að Ása hefur
einnig verið á Indlandi og heillaðist, eins og
Hildur, af indverskri skartgripagerð. Skart-
gripir gegna stóru hlutverki á Indlandi.
„Þetta er táknrænt að fornum sið margra
menningarheima; því meira skart sem kona
ber, því sjálfstæðari er hún, en lengi vel
máttu konur ekki eiga eignir og var þetta
því á ákveðinn hátt vísun á sjálfstæði kon-
unnar ef eiginmaður eða fjölskylda féllu frá,“
segir Ása og bætir við að þetta eigi ekki
endilega við á Indlandi í dag en það er gam-
an að sjá hvernig indverskar konur halda í
hefðina og bera skartgripi. Þar má nefna tá-
hringi, keðju á milli eyra og nefs, magaskart
og fleira.
Skartgripalínan Indland-Ísland gengur þó
ekki svo langt en gaman var að vinna hug-
Heiða Skúladóttir sat fyrir á myndunum, sem
sýna tvenns konar útfærslu á skartgripunum.
ÍSLAND OG INDLAND MÆTAST Í NÝRRI SKARTGRIPALÍNU
Tvær útfærslur
af sömu línunni
myndina út frá annarri menningu og yfir-
færa hana á okkar þar sem látlausari form
og einfaldar línur eru einkennandi. Í raun
má segja að indverskt skart hafi verið upp-
hafspunktur að hugmyndavinnunni og svo
fengu skartgripirnir eigið líf.
Hafði hugmyndin verið lengi í vinnslu?
Ása og Hildur hófu hönnunina um miðjan
janúar. Íris hitti þær þegar skartgripirnir
voru tilbúnir og í sameiningu var hugmyndin
fyrir myndatökuna þróuð. Hárgreiðslukonan
Bryndís Helgadóttir og Kristín Edda Ósk-
arsdóttir, sem sá um förðunina, voru einnig
mikilvægur hluti af teyminu. Þetta gekk
mjög vel og segja þær ferlið hafa verið ein-
staklega skemmtilegt.
„Það eru tvær útfærslur af sömu línunni;
önnur úr gulli og hin úr silfri. Það er gaman
að sjá hve misjafnlega skartgripirnir virka
eftir því úr hvaða efni þeir eru. Það skapast
tvenns konar stemning og út frá því fengum
við hugmyndina fyrir myndatökuna. Kons-
eptið í myndatökunni er andstæður. Sami
eyrnalokkurinn hefur tvær útfærslur, upp og
niður. Það þýðir að hann getur hangið niður
úr eyranu eða farið upp í kringum eyrað,“
segir Íris en myndirnar eru tvær og sýna
þessar mismunandi útfærslur á sama lokkn-
um. Önnur myndin einkennist af köldum lit-
um og hin af hlýjum. „Við lékum okkur með
persónugerð og ákveðnar klisjur. Ein mynd-
in sýnir silfureyrnalokkinn hanga niður úr
eyranu. Þetta er kona með klassískt útlit,
hárið er sett saman að aftan, lokkarnir
hanga niður og ég gæti trúað henni til að
vera á leið í óperuna eða að hitta tengdafor-
eldrana í fyrsta sinn. Hin myndin sýnir aðra
týpu. Hér er lokkurinn í kringum eyrað.
Þessi mynd sýnir konu sem er kannski að-
eins hrifnæmari en sú sem fyrr var lýst.
Hún er með djarfa förðun, hárið er villt og
greinilegt að þessi týpa felur ekki tilfinn-
ingar sínar. Ég gæti trúað henni til að vera
á leið á Airwaves eða jafnvel á deit með
mótórhjólagaurnum sem á flotta sumar-
bústaðinn á Þingvöllum,“ segir Hildur.
Hönnuðirnir segja að í raun henti þessir
eyrnalokkar öllum týpum og í myndatökunni
hafi verið gaman að velta þessum tveimur
andstæðum hvorri upp á móti annarri. „Lit-
uðu ljósi er varpað á báðar konurnar og er-
um við þar að vísa í indverska menningu,
sem var innblástur okkar við gerð þessarar
línu, en á Indlandi eru sterkir og litríkir litir
einkennandi hvar sem maður er; í klæða-
burði, húsagerð eða matarlist,“ segir Ása.
„Næstu skref eru að þróa línuna til fram-
leiðslu. Við erum þegar byrjaðar að leita að
keðju úti í heimi sem hentar okkar hugmynd.
Það væri mjög gaman að koma skartgrip-
unum í búðir en við teljum þá henta vel ís-
lenskum konum. Skartgripalínan er mjög lát-
laus og einföld. Svo bara heimsyfirráð og
almenn skemmtilegheit.“
Sýningin Ísland-Indland verður opnuð 11.
mars kl. 17 í Hrími – hönnunarhúsi, Lauga-
vegi 25, og stendur til 15. mars.
Stöllurnar segja indverskt skart hafa verið upp-
hafspunkt hugmyndavinnunnar.
Íris Stefánsdóttir, Hildur Steinþórsdóttir
og Ása Gunnlaugsdóttir.
ÍSLAND-INDLAND ER NÝ SKARTGRIPALÍNA SEM KYNNT VERÐUR Á
HÖNNUNARMARS. LÍNAN ER HUGARFÓSTUR ÁSU GUNNLAUGSDÓTTUR
SKARTGRIPAHÖNNUÐAR, HILDAR STEINÞÓRSDÓTTUR ARKITEKTS OG ÍR-
ISAR STEFÁNSDÓTTUR LJÓSMYNDARA, ÞAR SEM INDVERSK SKARTGRIPA-
HEFÐ ER FÆRÐ Í ÍSLENSKAN BÚNING.
Sigurborg Selma Karlsdóttir sigurborg@mbl.is
Önnur útfærslan er
úr gulli og hin úr silfri
og virka skartgripirnir
misjafnlega eftir því
úr hvoru efninu
þeir eru.
Ljósmynd/Íris Stefánsdóttir