Morgunblaðið - Sunnudagur - 08.03.2015, Blaðsíða 47
Það má segja að 8. áratugurinn sé tímabil alls kyns misfurðulegra megr-
unarkúra. Við vorum á:
Greipkúrnum Eitt greip með hverri máltíð en Heiðar snyrtir kynnti
þá Grapeslim-töflur sem áttu að auka brennslu og minnka matarlyst.
Hvítvínskúrnum Íslendingar hengdu sig í bók sem kom út í íslenskri
þýðingu; Drekktu vín, lifðu betur, lifðu lengur eftir danskan blaða-
mann. Hvítvín þá sérstaklega, sem þótti gott til að auka brennslu,
drykkurinn væri súr og verkunin ekki ósvipuð og í greipkúrnum. Sér-
staklega var mælt með þýskum hvítvíni.
Bananakúrnum Aðeins skyldi neyta banana. Tveir bananar í morg-
unverð, þrír í hádeginu, tveir í kaffitímanum og einn á kvöldin. Átta bananar sam-
tals, 1.200 hitaeiningar. Til tilbreytingar reyndi fólk að baka þá, grilla og steikja.
Kartöflukúrinn 300 g af kartöflum í morgunverð, 600 g í hádeginu, 400 g í
kaffinu og 200 í kvöldmat. Eins og með banana reyndi fólk að sjóða þær, setja í
mús, grilla, stappa og fleira til að fá ekki leiða á þeim. Fleiri kúrar með aðeins
einni matvælategund voru til, svo sem eggjakúr og ananaskúr.
4:3 Hér var borðað 4 daga í viku, eins og hvern lysti, en hina þrjá dagana
voru aðeins Svensson-megrunarpillur teknar sem hægt var að panta í
gegnum símann hjá fyrirtækinu Belís í Mosfellsbænum og fá heimsent.
Megrunar- og vöðvatækið Slendertone kom
á markað hérlendis í kringum 1973 og var
hægt að kaupa það til einkanota. Leiðslur
úr tækinu voru festar með blöðkum
á „vandræðastaði“ á líkamanum til að
þjálfa slappa vöðva með rafbylgjum og
vinna á fitu. Tækið gekk fyrir raf-
hlöðum og gat fólk þá allt eins legið á
sólarströnd eða heima hjá sér í rúminu
og látið tækið sjá um líkamsræktina.
Bumbubaninn svokallaði var seldur í
Sjónvarpsmarkaðnum um 1990 en
með því að nota tækið fimm mínútur á
dag átti fólk að geta misst nokkur kíló.
Einnig var til álíka gerð af lærabana.
Sjónvarpsmarkaðurinn var einkum ætl-
aður fólki sem var ekki á mikilli hreyfingu
og þar fengust fleiri tæki til að grennast
án fyrirhafnar svo sem megrunarplást-
urinn Le Patch. Íslensk kona sagðist í
þættinum hafa misst sex kíló á 25 dögum.
NÚTÍMAVÆDD MEGRUN
Slendertone var
hægt að nota á
ströndinni líkt
og vasadiskó
eða hvern ann-
an búnað.
Megrunartæki og -tól
Getty Images/iStockphoto
Í kringum 1970 rann upp frábær tími fyrir
sælkera því þá varð fáanlegt sælgæti og
súkkulaðikex í úrvali í verslunum sem var
sagt grennandi. Margir muna eftir svo-
kölluðum Ayds-megrunar-
karamellum og LIMMITS-
súkkulaðikexið var þá vinsælt. Áttu
vörurnar að minnka matarlyst og vera hitaein-
ingasnauðar og mætti gjarnan neyta þeirra í
stað máltíða. Eða það hélt fólk. Neytendablað-
ið birti grein 1975 þar sem það staðhæfði að til
að mynda LIMMITS-vörurnar, kexið og súkku-
laðið væri síður en svo hitaeiningasnauðara en
venjulegt súkkulaði, það væri einungis ríkara af
vítamínum og steinefnum.
GLAÐIR SÆLKERAR Í MEGRUN
Megrunarkaramellurnar
Ayds-megrunargotteríð var tekið af markaði þegar AIDS eða al-
næmisfaraldinn í þriðja heiminum kom til umræðu á Vesturlöndum.
Sveppurinn fékkst ekki í verslunum heldur
var fluttur hingað frá útlöndum og gengu
afleggjarar af honum milli manna,
einkum milli leikara og Steinunn Ólína
Þorsteinsdóttir og Gunnar Eyjólfsson sögðu
meðal annars frá þessum sveppadrykk sem
þau útbjuggu í viðtali við Helgarpóstinn 1995.
Á 10. áratugnum naut nýtt töframeðal mikilla
vinsælda hér á landi, svokallaður mansj-
úríusveppur sem samanstóð af ediksýru-
bakteríum og gersvepp sem myndaði sam-
ofna breiðu.
Sveppurinn þótti bæði allsherjar heilsu-
bótalyf og einnig átti hann að koma lagi á
meltinguna og hjálpa fólki við að grennast.
Svo fór að lokum að Hollustuvernd ríkisins
ákvað að rannsaka sveppinn en erlendis voru
dæmi þess að fólk veiktist af neyslu hans og
komst að þeirri niðurstöðu að hann væri í
lagi ef fyllsta hreinlætis væri gætt.
Sveppurinn minnti helst á slepjulega þykka
pönnuköku en fólk geymdi hann í ísskáp í
vatns-, te- og sykurblöndu í íláti í rúma viku
þar sem allt gerjaðist í drykk sem síðan var
drukkinn.
LÁTINN GERJAST Í ÍSSKÁP Í VIKU
Eftir á þykir mörgum ótrúlegt að þeir hafi get-
að hugsað sér að rækta sveppinn í ísskápnum.
Sveppurinn sem gekk á milli ísskápa
8.3. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 47
AÐEINS EIN MATARTEGUND Í EINU
Skrautlegir kúrar upp úr 1980
Í maí árið 1961 rifu landsmenn út megrunarlyf í
duftformi úr lyfjaverslunum og biðraðir mynduðust.
Beðið hafði verið eftir duftinu í dósunum með eft-
irvæntingu en vestanhafs var fjallað um það sem upp-
finningaundur 7. áratugarins sem jafnaðist á við sjón-
varpið og ljósaperuna.
Duftið, með nokkrum bragðtegundunum var hrært
út í vatni en einnig var hægt að kaupa forblandað. Ýmist
át fólkið duft í öll mál eða borðaði mat á móti til helm-
inga. Hægt var að fá „lyfið“ frá nokkrum framleiðendum
en þau voru gjarnan nefnd Metrecal eftir amerísku heiti
þessara lyfja. Í dag eru duft sem þessi enn notuð, til
dæmis Herbalife og Build up sem einnig er notað fyrir
fólk sem þarf að byggja sig upp og bæta á sig.
1960-1970
Duftdrykkurinn var fáan-
legur með ýmsu bragði,
til dæmis súkkulaði.
Megrunarduftið
kom, sá og sigraði
Skipulögð hreyfing, oft í viku, tilheyrði lengi framan af
starfsemi íþróttafélaga og sjaldgæfara að sjá fólk eitt úti
að skokka að eigin frumkvæði. Í kringum 1970 fór fólk
að sjást eitt á skokki og var þá farið að nota hugtakið
„að trimma“ um skokk og alls kyns slíkt þramm. Og þá
komu sérstakir trimmgallar fljótlega til sögunnar en
einn sá fyrsti úr joggingefni fékkst árið 1979 í
versluninni Adam. Síðan þá hefur staðlaður líkams-
ræktarbúnaður verið þarfaeign og gengið í gegnum ýmis
tískuskeið. Sama má segja um form líkamsræktarinnar;
við höfum stundað eróbik, farið í pallatíma, kickbox,
spinning, tabata, zumba en trimmið og trimmgalli er
orðið heldur lummó orð yfir þetta sem fáir nota.
Í dag á stór partur Íslendinga kort í líkamsræktarstöð
og hreyfing þykir sjálfsagður þáttur í að auka lífsgæði og
heilsu. Við erum þó enn að innbyrða megrunarduft,
nota krem og nudd til að grenna okkur og kaupa pillur í
apótekum, sem eiga að minnka matarlyst.
Árið 1987 var fólk í pokabuxum sem
voru brettar vel upp í mittinu.
Trimmgallarnir
LÍKAMSRÆKTARFATNAÐURINN