Morgunblaðið - Sunnudagur - 26.04.2015, Blaðsíða 6

6 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26.4. 2015
AA
ma samþví að yfir milljón mannaGert
þjóðarmorðsins á aArmeníu, til að minnast
þá hafi um 1,5 milljónir mannaklandi fyrir 100 árum.Talið er aðu íTyr
á heimilum sínum. Ráðamenn ísulti og kulda er þeir hröktust frmarglá ir úr
an afi verið að ræða, fólkið hafi falliðað um markvisst þjóðarmorð hi neita því
öku ra gesta voruyrkja ogArmena.Meðal væntanleg Vladímír Pútín orseti og Francois
andoll
Í AK
AD öfð í írah
íliðsmenngir s na
og hrum Ríkis íslams, IS,
elldirurstu viknbar-héraði síðu
t íraskaaríkjamann
kilvægaskratt fram, einnig
adi,m. IS tók fyrir sköm
na ogestum hluta hérað
a.nnu í skelfingu þega
SÍLE
PUERTO n lnágre ni edfjallsin
Calbuco í su ervitaðumneittmann
afvöldumgo garstjórinn í PuertoM
semer íum ættfj miklumflóð
ámvegnaeld ði bært á s
ár.Árið1893 , a s Indó
MamCharles boleo í
af kúnum hans virðist hafa hætt aðegir að ein
sti nú sauðfé. Á vefsíðu blaðuvera grasbít
segist einn morguninnMamá málinu.Daily Nation er sagt f
stangað til bana. Kýrin sýnhún virtist hafaséð kúna éta kind sem
ðbundið fóður og drap aðra kindengan áhuga á að fá sé
mann í landbúnaði sem sagðisíðar um daginn. Rætt
óað með sér áhuga á kjað þótt kýr væru gras
Ástæðan g steinefnum sem erui ið k
grasi en m u. Árið 2007 hafi
tekin mynd
HEIMURINN
Ímyndarsmiðir Davids Came-
rons og Eds Milibands vilja
sýna að þeir séu ósköp venju-
legir menn, þótt þeir séu báð-
ir efnaðir yfirstéttarmenn.
Cameron vakti mikla at-
hygli þegar hann fékk sér á al-
mannafæri skyndibita, pylsu í
brauði. Hann var greinilega
óvanur þannig alþýðumat og
notaði hníf og gaffal! Ekki
tókst Miliband betur upp þeg-
ar hann fékk sér beik-
onsamloku á veitingastað.
Bardaga hans við samlokuna
lauk með því að
Miliband sigraði
loks naumlega á
stigum.
Bretar hafa lengi haft sérvitr-inga í hávegum og fyrirgefiðþeim margt. Fullyrt var að
einn af sendiherrum þeirra hjá
ónefndu stórveldi fyrir margt löngu
hefði haft það fyrir sið að hlaupa
stundum allsnakinn um göturnar að
næturlagi. Þingkosningar eru kjörið
tækifæri til að kynna þjóðinni sér-
visku eða gera grín að kerfinu. Eng-
inn skortur er á slíkum frambjóð-
endum í kosningunum 7. maí. Þótt
atkvæðin verði ekki nema nokkur
hundruð, langt innan við tilskilin
5%, og þess vegna verði frambjóð-
andinn að endurgreiða trygging-
arféð, 500 pund, er það gert með
glöðu geði.
Ein sjónvarpsskemmtunin á
breskri kosninganótt er að sjá full-
trúa hefðbundnu flokkanna standa í
röð þegar úrslitin eru kynnt – og
ásamt þeim á sviðinu eru hvers
kyns furðufuglar, klæddir pípuhött-
um, orðum prýddum kjólfötum,
trúðsbúningum og miðaldaher-
klæðum úr plasti.
Matt Taylor býður sig fram í
Hove í Suður-Englandi, hann þrum-
ar gegn „götufylliröftum og heróín-
fíklum“ og bætir svo við að systir
hans og frænkur séu einmitt þannig
fólk. Sumar tillögur hans virðast vel
meintar en óneitanlega bregður
sumum í brún þegar þeir sjá hann
mæla með náttúrulyfjum úr hampi
sem geti læknað öll krabbamein.
Taylor segist vera eini frambjóð-
andinn í 1500 ár sem vilji end-
urvekja anda Artúrs konungs og
riddara hringborðsins (Þjóðsagan
segir að Artúr muni koma aftur
þegar þjóðin þarf mest á honum að
halda). En það er ekki rétt hjá Tay-
lor. Árið 2010 fékk Arthur Uther
Pendragon konungur, sem áður hét
John Timothy Rothwell, næstfæst
atkvæði, 257, í Salisbury og hann
býður sig aftur fram 7. maí. Rot-
hwell er hvíthærður drúídi, hann
mun hafa áttað sig á því á níunda
áratugnum að hann væri Artúr kon-
ungur endurborinn.
„Fagfólk“ annist kynfræðslu
Sérviskuflokkurinn (The Eccentric
Party), er með einfaldar og oft rót-
tækar lausnir. Hann vill borga rík-
isskuldirnar með krítarkortum, mála
landhelgismörkin svo að fiskarnir
viti alltaf hvort þeir eru fyrir innan
eða utan, blanda tonnataki í vara-
salva til að draga úr tíðni offitu,
segir að fólk sem stamar eigi að fá
10% afslátt af símareikningum sín-
um. Allur matur á skyndibitastöðum
á að vera merktur með orðunum:
Getur innihaldið leifar af raunveru-
legum mat. Og glæpir? „Við munum
þjóðnýta glæpastarfsemi og tryggja
þannig að glæpir borgi sig ekki,“
segir leiðtoginn, Jug „lávarður“.
Charlotte Rose, 34 ára gömul yf-
irstéttar-vændiskona frá Exeter,
býður sig fram í Brighton. Hún
hyggst nota framboðið til að fá fólk
til að ræða kynferðismál af meiri
hreinskilni. Þau séu hundsuð í
stjórnmálumræðunni, segir Rose.
Og hún veltir fyrir sé hvort besta
fólkið til að standa fyrir kynfræðslu
í skólum sé kannski „fagfólk“ og á
þá við vændiskonur.
Blaðamaðurinn Tim Stanley segir
í grein í Spectator að rétturinn til
að bulla um pólitík sé heilagur í
Bretlandi. Landsmenn vilji tjá
skoðun sína hömlulaust, þetta sé
afstaðan á Ræðumannahorninu
fræga í Hyde Park í London og í
mörg þúsund krám. Liðsmenn jað-
arframboðanna gegni mikilvægu
hlutverki. „Og sú staðreynd að
„raunverulegir“ stjórnmálamenn
verða að deila sviðinu með
þeim á kosninganótt,
brosa kurteislega og
taka í höndina á Arhur
Uther Pendragon kon-
ungi er nauðsynlegur þáttur í að
hafa hemil á uppblásnu sjálfsáliti
þeirra.“
En eru stjórnmál ekki allt of al-
varlegt mál, er í lagi að gera bara
gys að þeim? Sumir hafna því. En
kímni og háð hafa alltaf verið notuð
sem vopn í breskum stjórnmálum.
Á 19. öld voru sum ummæli manna
eins og Disraelis forsætisráðherra
um aðalandstæðing sinn, William
Gladstone, víðfræg og á 20. öldinni
þótti Winston Churchill oft drep-
fyndinn. Minna ber á að því að var-
kárir nútímapólitíkusar beiti fyndni
þótt til séu undantekningar.
Áðurnefndur Tim Stanley segir
að sér finnist tónninn í flestum
furðuframboðunum breyttur. Nei-
kvæðnin sé meiri en áður. Hann
minnist með söknuði Nátt-
úrulagaflokksins á tíunda áratugn-
um. „Fyrir þá sem eru búnir að
gleyma þá voru þetta jóga-
flugkallarnir sem sögðu að þeir
gætu bundið enda á glæpastarfsemi
með því hoppa um á hnjánum. Og
ef gæta skal sanngirni þá lækkaði
glæpatíðnin,“ segir Stanley.
Tonnatak og
„fagleg“
kynfræðsla
LÖNG HEFÐ ER FYRIR ÞVÍ Í BRETLANDI AÐ FURÐU-
FRAMBOÐ SÉRVITRINGA OG JAÐARFLOKKAR KOMI SÉR Á
FRAMFÆRI Í ÞINGKOSNINGUM, OFTAST TIL ÞESS EINS AÐ
GERA GYS AÐ ALVÖRUFLOKKUNUM. FÁUM DETTUR ÞÓ Í
HUG AÐ KJÓSA ÞÁ TIL VALDA.
Liðsmenn Sérviskuflokksins breska eru litaglaðir og hafa hvorki áhyggjur af ríkiskuldunum né sjálfstæðisbaráttu Skota.
Ed Mili-
band
ALÞÝÐLEGHEITIN
*Munurinn á óhappi og ógæfu er þessi: Ef Gladstonedytti í Thames væri það óhapp. En ef einhver drægihann aftur upp væri það ógæfa.
Benjamin Disraeli, breskur forsætisráðherra á 19. öld.
Alþjóðamál
KRISTJÁN JÓNSSON
kjon@mbl.is