Reykjalundur - 01.06.1971, Síða 7

ilið og skyldi hún taka við störfum bygg-
ingarnefndarinnar. I þessa stjórn voru kosn-
ir þeir: Ásgeir Einarsson, Maríus Helgason
og Ólafur Björnsson. Þá varð og að ráða
starfsfólk stofnunarinnar, og var Oddur
Ólafsson ráðinn forstjóri og yfirlæknir, en
Valgerður Helgadóttir sem yfirhjúkrunar-
kona.
Þá vann þessi nýkjörna vinnuheimilis-
stjórn að því að útbúa reglngerð fyrir stofn-
unina, og við það vandasama verk naut
hún góðrar aðstoðar landlæknis, berklayfir-
læknis, lögfræðings sambandsins, Svein-
bjarnar Jónssonar, hæstaréttarmálaflutn-
ingsmanns, svo og hins nýráðna yfirlæknis
Odds Ólafssonar. Fyrst í desember þetta
sama ár, sanrþykkti svo miðstjórnin regiu-
gerðina og ákvað að leita staðfestingar á
henni hjá heilbrigðisstjórninni. Reglugerð-
in var svo staðfest af ráðuneytinu þann 25.
januúar 1945, en um sama leyti voru gerð-
ar heimilisreglur fyrir væntanlega vist-
menn, og ennfremur sett ákvæði um kaup-
greiðslur til vistmanna, sem og greiðslur
þeirra til heimilisins.
Allt var þetta nokkuð erltt verk, því að
ekkert lá fyrir, sem hægt væri að liafa til
hliðsjónar eða styðjast við. Þó var svo í
desemberlok að flest var tilbúið, svo að
hægt væri að hefja starfrækslu Vinnuheim-
ilisins og ákvað miðstjórnin strax eftir ára-
mótin að opna skyldi Vinnuheimilið hinn
1. febrúar 1945, og var Jrá möguleiki fyrir
því að taka við 20 vistmönnum, þ. e. í
þessi 5 hús, sem var verið að ljúka við.
Vonir stóðu þá til að hægt væri að taka
hin húsin fimm, sem í byggingu voru, í
notkun nokkrum mánuðum seinna, og auka
vistmannafjöldann um helming.
Síðan rann upp fyrsti dagur febrúar-
mánaðar. Dagur eins og aðrir dagar, en
þó dagur, sem samtök okkar bundu miklar
vonir við. En þó var einn skuggi yfir deg-
inum, en hann var, að forseti sambandsins
gat ekki verið viðstaddur opnunina vegna
sjúkleika.
Séra Hálfdán Helgason, prófastur að
Mosfelli, hafði lagt til, að staðurinn fengi
nafnið Reykjalundur og hafði miðstjórnin
samþykkt það. Hann var þarna viðstaddur,
vígði staðinn og gaf honum nafnið. Þar
vorn og viðstaddir heilbrigðismálaráðherra,
sem þá var Finnur Jónsson, berklayfirlækn-
ir hr. Sigurður Sigurðsson, miðstjórn sam-
bandsins og nokkrir aðrir meðlimir sam-
takanna, svo og þeir vistmenn, sem þegar
voru komnir. En nokkru áður voru þar
komnir þrír vistmenn, sem voru Ólafur
Jóhannsson, Júlíus Baldvinsson og Ólöf
Ólafsdóttir, en öll liafa þau mikið komið
við sögu Reykjalundar síðan. En Ólafnr
dvelur hér ennþá sem vistmaður, og er hann
sá eini af fyrstu vistmönnunum, er hér
dvelur enn sem slíkur. Júlíus Baldvinsson
er hér nú skrifstofustjóri og er hann jafn-
framt aðalgjaldkeri sambandsins, en Ólöf
er látin fyrir nokkrum árum, en nokkru
áður en hún lézt, gaf hún staðnum þann
forkunnarfagra kjörgrip — stóru klukkuna
— sem hér er í forsölunum.
Það var svo klukkan þrjú þennan eftir-
minnilega dag, að opnunarathöfnin hófst
með því, að varaforseti sambandsins, Marí-
ns Helgason, flutti ræðu og lýsti staðinn,
þ. e. Vinnuheimili S. í. B. S. hæfi hér með
starfrækslu. Síðan fluttu ræður Finnur
Jónsson, heilbrigðismálaráðherra, Oddnr
Ólafsson, yfirlæknir o. fl., en eins og ég
áður sagði, vígði prófasturinn, séra Hálfdán
Helgason, staðinn og gaf honum nafnið
REYKJALUNDUR.
Heilbrigðismálaráðherra sagði m. a. í
sinni ræðu: „Vinnuheimilið á að vekja
nýjar vonir í brjóstum hinns veikbyggða.
Það er stórvirki berklasjúklinganna sjálfra,
sem hafa að vísu notið mikils skilnings,
stnðnings og samúðar, en forgangan og
verkið sjálft er þeirra verk“.
REYK | A L U N D U R
7