Reykjalundur - 01.06.1971, Síða 41

ínesta reglu- og myndarheimili. Á ísafirði
naut Jóna barnalærdóms síns, auk þess sem
hún stundaði nám í Húsmæðraskóla ísa-
I jarðar einn vetur.
Svo sem almennt tíðkaðist á þessum ár-
um, fór Jóna snemrna að vinna fyrir sér
og mun fyrsta vist hennar hafa verið hjá
hjónunum Jónasi Þorvarðarsyni og Guð-
nýju Jónsdóttur að Bakka í Hnífsdal. Og
víða lágu vegir hennar til hússtarfa, svo
sem hjá Sigurði Kristjánssyni alþingis-
rnanni og konu lians, en með þeim fluttist
Jóna til Reykjavíkur 1931. Þá má og nefna
vist hennar á heimili Haraldar Böðvars-
sonar á Akranesi, en það heimili rómaði
Jóna mjög á alla lund.
Þegar Jóna veiktist af berklum, átti hún
fyrir ungri dóttur að sjá. Var hún þá í vist
hjá Páli Þormar, en þau hjón önnuðust
dótturina meðan á hælisvistinni stóð. Síð-
ar var litla dóttirin, Gerður Erlendsdóttir,
tekin í fóstur af móðurbróður sínurn, Jóni
í Hörgshlíð. Á Reykjalundi kynntist Jóna
sínum trygga vini, Guðmundi Jasonarsyni
frá Hólmavík, en með honum eignaðist
hún dóttur, Jakobínu, sem alin var upp
hjá föðursystur sinni, Helgu Jasonardóttur
og manni hennar, Kára Sumarliðasyni, á
Hólmavík. Þessi dóttir er nú starfsstúlka
að Reykjalundi.
Börn sín og barnabörn umvafði Jóna
djúpstæðri móðurblíðu. Hver lítil send-
ing, Iiver lítil gjöf var ívafin kærleika og
göfgi. í sumarleyfum sínum naut hún í
ríkum mæli þessara ástvina sinna. Þeim
mun lengi geymast fögur minning.
Það var að kvöldi laugardagsins 24. jan-
úar 1970, er Jóna var við sín venjulegu
störf, að hún kenndi nokkurs lasleika. I
sínu litla, snyrtilega herbergi að Reykja-
lundi, þar sem hún hafði unað nær 24 ár,
kvaddi þessi hægláta kona þetta líf
Þetta er síðbúin vinarkveðja, en ég vona
mér fyrirgefist Jrað. J. B.
Ólafur R. Sveinsson
r
Olafur R. Sveinsson
heilbrigðisfulltrúi i Vestmannaeyjum,
Fædur 25. ágúst 1903. — Dáinn 2. maí 1970.
Félagið Berklavörn í Vestmannaeyjum
hefir frá upphafi sögu sinnar verið til fyrir-
myndar um starfsgleði, dugnað og bjart-
sýni. Engin félagsdeild innan S.Í.B.S. hefir
safnað hlutfallslega jafnmiklu fé á berkla-
varnardögum til framkvæmda sambandsins
sem hún, og er þá mikið sagt, því að yfir-
leitt hafa deildirnar ekki legið á liði sínu
á þeim vettvangi. Þenna frábæra árangur
má að sjálfsögðu ]>akka mörgum dugmikl-
REYKJALUNDUR
41