Reykjalundur - 01.06.1971, Blaðsíða 49
„var aðsetursstaður þjófa og morðingja,
og þeir tóku konungssoninn og vörpuðu
honum í dyflissu, þar sem mætustu menn
borgarinnar voru í haldi. Og þjófarnir og
morðingjarnir drápu þá feitustu meðal
þeirra og matreiddu fyrir þá mögrustu, og
höfðu mikið yndi af þessu. Konungssonur-
inn var einn af Jreim mögru. Enginn vissi,
að liann var sonur konungsins í Persíu, og
líf hans var treint. Og hann sagði við þjóf-
ana og morðingjana: „Ég get ofið stráteppi
og þessi teppi eru mikils virði“. Og þeir
færðu honum tágar og báðu hann vefa,
og á þrem dögum óf hann þrjú teppi.
Hann sagði: „Farið með þessi teppi til kon-
ungsins í Parsíu, og fyrir hvet teppi mun
hann greiða hundi'að gullpeninga“.
Þetta gerðu þeir, og þegar konungurinn
sá teppin, þekkti lrann handbragð sonar
síns á þeim, og hann fór með teppin til
dóttur hjarðmannsins og sagði: „Það var
komið með þessi teppi til hallarinnar. Son-
ur minn, sem er týndur, hefur ofið þau“.
Og dóttir hjarðmannsins tók hvert teppi
fyrir sig, rakti í sundur og rannsakaði
gaumgæfilega, og í rósum hvers teppis fann
hún boð frá manni sínurn, skrifuð á persn-
eskri tungu, og hún sendi þau til konungs-
ins. Og konungurinn“, sagði amma mín,
„sendi marga hermenn þangað, sem morð-
ingjarnir og þjófarnir höfðu aðsetur sitt.
Hermennirnir frelsuðu alla bandingjana
og drápu þjófana og morðingjana, og kon-
ungssonurinn komst heilu og höldnu til
hallar föður síns og konu sinnar, hinnar
litlu hjarðmannsdóttur.
Og þegar konungssonurinn kom til hall-
arinnar og sá konu sína aftur, féll hann
fram fyrir henni, faðmaði að sér fætnr
hennar og sagði: „Elskan mín, það er þér
að Jrakka, að ég er á lífi“. Og konungurinn
var mjög ánægður með dóttur hjarðmanns-
ins.
Jæja“, sagði amma mín, „geturðu nú
séð, hvers vegna hver einasti maður ætti að
kunna einhverja heiðarlega iðn?“
„Ég skil það mjög vel“, sagði ég, „og
strax og ég eignast nógn mikla peninga
til þess að kaupa fyrir sög, harnar og við,
skal ég gera mitt bezta, búa til einfaldan
stól eða bókahillu".
SKRÝTLUR
Úr dagbók Kobba.
Kobbi litli fékk tvær gjafir á afmælisdag-
inn sinn: vasabók, til þess að færa í dag-
bók, og hundabyssu. Hann fór strax að
halda dagbók, svohljóðandi:
Mánudagur: „Þoka og súld“.
Þriðjudagur: „Súld og ]roka“.
Miðvikudagur: „Þoka og súld. Skaut
ömmu“.
REYKJALUNDUR
49