Reykjalundur - 01.10.1981, Blaðsíða 5

SVAVAR GESTSSON
HEILBRIGBIS-
OG FÉLAGSMÁLARÁBHERRA
Hugsjón
og heilbrigði
Fyrir rúmum 40 árum þegar Samband
íslenskra berklasjúklinga var stofnað var
berklaveikin einn aðaldánarvaldur hér á
landi. Þannig var það einnig árið 1945
þegar Vinnuheimilið að Reykjalundi var
sett á stofn.
Engan grunaði þá að á nœstu áratug-
um mundi þessi sjúkdómur svo til verða
kveðinn í kútinn og að Reykjalundur
yrði á nokkrum áratugum almennt end-
urliæfingar- og þjálfunarheimili fyrir
fatlaða.
Saga berklaveikinnar sýnir okkur að
oft getur reynst erfitt að rýna inn í fram-
tíðina og e.t.v. verða þeir sjúlidómar sem
við teljum nú ólíklegast að læknaðir
verði, læknanlegir og kannski læknaðir
áður en langt um líður.
Erfiðleikar við að gera áætlanir mega
þó ekki verða til þess að menn lialdi að
sér höndum, heldur verður á hverjum
tíma að reyna að gera sér grein fyrir
næstu skrefum bæði í félagsmálum og
heilbrigðismálum því stöðnun jafngild-
ir afturför.
Mest er um vert að reyna á hverjum
tíma að gera sér sem gleggsta grein fyrir
því að þeir fjármunir sem þjóðfélagið
eyðir til félags- og heilbrigðismála nýtist
sem best og komi sem flestum að gagni.
Þegar hagvöxtur minnkar og lítil
aukning verður á framlögum til þessara
málaflokka, kemur upþ togstreitan um
það hvaða verkefni eiga að hafa forgang
og sýnist þá oft sitt hverjum.
Á nýafstöðnum fundi sem ég sat með
öðrum heilbrigðis- og félagstnálaráðherr-
um Norðurlanda var einmitt verið að
ræða um hvernig bregðast ætti við því,
sem virðist sameiginlegt Norðurlöndun-
utn í heild, að þjóðarbúin hafa ekki við
núverandi aðstæður möguleika á að eyða
REYKJALUNDUR
3