Reykjalundur - 01.10.1981, Blaðsíða 48
FERÐIN TIL KÓNGSINS
Einu sinni var liæna úti í garðinum að tína
korn. Þá datt allt í einu eitthvað ofan á höf-
uðið á henni.
„Sem ég er lifandi," sagði hænan. „Ég held
bara, að himinninn sé að hrynja. Ég verð að
hlaupa og segja kónginum frá þessu.“ Hún
lagði þegar af stað og hljóp og hljóp og þá
rakst hún á hanann.
„Hvert ert þú að fara, hæna góð?“ spurði
hann.
„Ég ætla til kóngsins að segja honum, að
himinninn sé að hrynja.“
„Má ég koma með?“ spurði haninn.
„Það máttu gjarnan," sagði hænan.
Og þau hlupu og hlupu, til að segja kóng-
inum, að himinninn væri að hrynja. Þá mættu
þau öndinni.
„Hvert eruð þið að fara, fyrst ykkur liggur
svona mikið á?“ spurði öndin.
„Við ætlum til kóngsins að segja honum
að himinninn sé að hrynja," sögðu haninn og
hænan.
„Má ég koma með?“ spurði öndin.
„Það máttu gjarnan," sögðu hænan og han-
inn.
Hænan og haninn og öndin hlupu til þess
að verða nógu fljót að segja kónginum, að
himinninn væri að hrynja. Þá mættu þau
gæsinni.
„Hvert eruð þið að fara, hæna og liani og
önd?“ spurði gæsin.
„Við erum á leið til kóngsins til að segja
honum, að himinninn sé að hrynja,“ sögðu
hænan og haninn og öndin.
„Má ég koma með?“ spurði gæsin.
„Það máttu gjarnan," sögðu hænan og han-
inn og öndin.
Og hænan og haninn og öndin og gæsin
hlupu áleiðis til kóngsins til að segja honum
að himinninn væri að hrynja. Þau hlupu og
hlupu og þá hittu þau refinn.
„Hvert eruð þið að hlaupa, liæna og hani
og önd og gæs?“ spurði rebbi.
„Við erum að fara til kóngsins til að segja
lionum, að himinninn sé að hrynja,“ sögðu
hænan og haninn og öndin og gæsin.
„Þá hafið þið villzt,“ sagði refurinn. „Ég
þekki réttu leiðina til kóngsins. Á ég að vísa
ykkur veginn?“
„Þökk fyrir,“ sögðu hænan og haninn og
öndin og gæsin.
Og hænan og haninn og öndin og gæsin
hlupu á eftir refnum, áleiðis til kóngsins, til
að segja honum, að himinninn væri að hrynja.
Þau hlupu og hlupu. Þá komu þau að dinnnu
opi. Þetta op var inngangurinn að lnbýlum
refsins; en það vissu Jjau ekki, hænan, haninn,
öndin og gæsin.
„Þetta er skemmsta leiðin,“ sagði refurinn.
„Fylgið mér!“ Og hann smaug inn í holuna.
Gæsin kom á eftir — en rebbi gerði hana strax
höfðinu styttri. Því næst kom öndin, en það
fór á sömu leið. Þá kom haninn, en í sömu
andrá og rebbi ætlaði að bíta hann á háls,
46
REYKJALUNDUR