Morgunblaðið - Sunnudagur - 17.05.2015, Blaðsíða 51

17.5. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51
langan brunch og skemmtun plönuð fram á
kvöld. „Ég elska Katar! Við erum búnar að
skemmta okkur svo konunglega síðan við
komum hingað,“ segir Sunna svo skín af
henni. Hinar taka strax undir það. Frídag-
arnir eru vel nýttir til skemmtunar. Flest
stóru hótelin í Doha mega selja áfengi og í
þeim hótelbyggingum eru skemmtistaðir borg-
arinnar. Þeim er þó yfirleitt lokað milli eitt og
tvö á nóttinni sem kemur þó ekki mikið að
sök fyrir flugfreyjurnar því þær mega aldrei
koma seinna heim til sín en klukkan fjögur að
nóttu. Það er greinilegt á þessu spjalli okkar
að djammið er tekið föstum tökum á frídög-
um. „Auðvitað þykir manni rosalega vænt um
þennan stað. Þetta er búið að vera hrikalega
gaman,“ segir Stella. „Ef þú átt góða vini
hérna og hefur þín áhugamál þá er gott að
vera hér.“ Þær eru allar sammála um að þá
daga sem sé gaman, sé óendanlega gaman.
Svefninn verður tekinn seinna
Þó að þær eyði miklum tíma saman vinna
þær nánast aldrei saman. Qatar Airways er
stórt flugfélag og í farþegarými vinna um
8.500 manns og því eru mjög litlar líkur á að
þær lendi oft með sömu vinnufélögunum í
flugi. Stella og Kristín flugu þó saman í eitt
sinn. „Maður er bara þjálfaður á ákveðið
margar flugvélar í einu. Þær eru á sömu vél
en ég er á allt annarri vél. Ég mun örugg-
lega aldrei fljúga með þeim,“ segir Sunna
pínu sár en heldur áfram. „Ég er að fara til
Asíu, Ástralíu og Ameríku á meðan þær eru
meira í Evrópu, Afríku, Japan og svoleiðis.“
Þær segja áfangastaðina misspennandi og
þær standi sig jafnvel að því að vorkenna
sjálfum sér að þurfa að fara til Moskvu eða
Jóhannesarborgar sem sé í raun hálf fyndið.
Allar ná þær þó að sjá stóran part af heim-
inum sem þær annars myndu aldrei komast í
kynni við. Stoppin eru frá einum til þriggja
daga og því oft góður tími til að skoða sig
um. „Svefninn verður bara tekinn seinna.
Það er ekkert sofið fyrr en þetta ævintýri er
búið,“ segir Kristín brosandi. „Fyrst fannst
mér þessi óreglulegi svefn og svefnleysið erf-
itt. Flugið til Balí er til dæmis 10 klukku-
tímar. Svo er stoppað þar í 24 tíma. Þá er
það spurningin, ætlarðu að sofa eða ætlarðu
að upplifa Balí? Síðan er 10 tíma flug heim.“
Hinar brosa dreymandi á svip og það er auð-
skilið að frítíminn í Doha er ekki það sem
heldur þeim í þessari vinnu heldur hoppið og
stoppin um allan heim.
Of ólíkar og úr ólíkum áttum
En þetta ár hefur ekki verið neinn dans á
rósum. Af þeim íslenska hóp sem kom út
fyrir ári eru þau fimm eftir. „Við gengum í
gegnum erfitt ævintýri fyrstu tvo mánuðina.
Hvern einasta dag vorum við nánast að gef-
ast upp. Við erum allar með ólíkan bakgrunn
og á ólíkum aldri en við vorum allar í sjokki
fyrstu mánuðina,“ segir Sunna. En hafa þær
allar brotnað niður á einhverjum tímapunkti
og ætlað aftur heim? „Já, já, já, já!“ svara
þær í kór. „Oft. Þess vegna erum við hérna
saman. Það er alltaf einhver til að grípa þig.
Við erum búnar að vera stoð og stytta fyrir
hver aðra.“ En er þetta eitthvað sem þær
myndu mæla með fyrir samheldinn íslenskan
vinkvennahóp að gera? „Ég er ekki viss um
að t.d. vinkvennahópurinn minn myndi geta
þetta,“ segir Stella og hinar taka undir. „Við
erum svo ólíkar þegar kemur að persónu-
leikum en styrkleikar einnar vega upp veik-
leika annarrar. Við erum búnar að þróast
saman inn í þetta. En eins og við erum ótrú-
lega ólíkar þá náum við alveg fáránlega vel
saman.“ Þær eru sammála um að þessi þétti
vinkvennahópur hefði aldrei náð saman í ís-
lensku umhverfi. Til þess séu þær of ólíkar
og úr ólíkum áttum.
Alveg að deyja inni í okkur
Þær keppast um að segja frá þeim stöðum
sem þær hafa náð að skoða á ferðum sínum í
vinnunni, vinnuandanum um borð og hvernig
lífið sé í Doha. „Góðu stundirnar er rosalega
góðar en erfiðu stundirnar rosalega erfiðar.
En maður lifir svo mikið fyrir góðu stund-
irnar. Ef maður nær einum góðum degi í
viku þá er maður bara í skýjunum. Maður
lifir svo á þeim degi næstu vikuna. Það
skiptir bara öllu máli að vera með jákvætt
hugafar. Við erum búnar að ákveða að vera
hérna og lifum eftir því,“ segir Sunna og
Stella bætir við að góðu dagarnir séu bara
algerlega þess virði. Kristín er sammála og
segir að þolinmæðisþröskuldur þeirra sé orð-
inn svo hár að það geti nánast hver sem er
sagt hvað sem er við þær og þær hlusti á al-
veg pollrólegar.
Sunna jánkar. „Við erum allar þrjár að
díla við eitthvað hér sem við myndum aldrei
gera heima. Við látum það ekki stöðva okkur
þó að við séum stundum alveg að deyja inni í
okkur. Þá peppum við stöðugt hver aðra
upp. Þess vegna er svo gott að vera hérna
saman, við stöndum alltaf við bakið á hver
Íslenskar flugfreyjur í Doha,
Sunna Dögg, Stella Andrea og Kristín
Eva sem allar vinna hjá Qatar airways.
Morgunblaðið/Golli
* Ef það er eitthvaðsem ég sakna aðheiman þá er það sam-
staðan ef einhverjum er
misboðið. Þá standa allir
upp og eitthvað er gert.
Stella við hið gullhúðaða Shwegadong padon í
Búrma. Það er heilagasta hof búddista í landinu.

Sunna segir það ótrúlega upplifun að ganga eftir Kínamúrnum og engan veginn hægt að átta sig á
stærð hans nema upplifa það sjálf.