Dagblaðið Vísir - DV - 08.10.2010, Blaðsíða 54

54 sport umsjón: tómas þór þórðarson tomas@dv.is 8. október 2010 föstudagur
Við töluðum um það strax í upp-hafi að ég væri tilbúinn að gera þessa bók með honum ef hann væri tilbúinn að koma hreint og beint fram,“ segir íþrótta-
fréttastjóri Fréttablaðsins, Henry Birgir
Gunnarsson, sem skrifar bókina 10.10.10 –
Atvinnumannssaga Loga Geirssonar, sem
kemur út á sunnudaginn. Bókin segir frá
sex ótrúlegum árum Loga Geirssonar hjá
stórliði Lemgo í þýsku úrvalsdeildinni í
handbolta en þangað fór Logi aðeins 22 ára
gamall. „Logi þurfti ekkert að láta lemja sig
áfram í þeim efnum að segja hlutina eins og
þeir eru. Hann vildi gefa frá sér opna, ein-
læga og heiðarlega bók. Ekki síst heiðarlega
gagnvart honum sjálfum og það er held ég
nákvæmlega það sem okkur tókst,“ segir
Henry Birgir.
Ekki bara fyrir íþróttanörda
Henry Birgir hefur á ferli sínum sem íþrótta-
blaðamaður sjaldan látið satt kyrrt liggja og
hann lýsir bókinni þannig. Hann segir hana
skrifaða á mannamáli og að sagt sé frá öllu,
bæði því jákvæða og því neikvæða. „Þetta
gerir það að verkum að bókin er innihalds-
rík og heldur manni alveg frá fyrstu blaðsíðu
til þeirrar síðustu. Þetta er bók sem skilur
eitthvað eftir sig og fullt af fólki mun finna
sjálft sig í þessari bók sem er góð lesning. VIð
erum báðir alveg hrikalega ánægðir með út-
komuna og stoltir af þessu verki,“ segir hann.
En er bókin fyrir alla?
„Já, algjörlega. Þetta er engin handbolta-
bók þar sem farið er yfir alla leiki sem Logi
hefur spilað. Bókin er miklu meira um lífið
og er í raun þroskasaga ungs drengs sem fer
út fyrir sex árum og kemur heim algjörlega
breyttur maður. Bókin er mannleg og alls
ekki bara fyrir íþróttanörda,“ segir Henry og
hlær.
Logi orðinn kvíðinn
Logi Geirsson sat spakur heima þegar DV
ræddi við hann aðeins nokkrum dögum
fyrir útgáfu bókarinnar. Logi hefur verið
gríðarlega spenntur fyrir bókinni en eft-
ir því sem nær dregur fer tilfinningin að
breytast. „Ég er meira kvíðinn núna en það
er klárlega kominn fiðringur í mann,“ segir
Logi sem segir dökkar sögur af sér og mar-
greyndum landsliðsmönnum hjá Lemgo í
bókinni. „Mig langaði að gera þetta og því
mun ég alveg bakka þetta upp. Ég geri mér
grein fyrir því að bókin mun vekja umtal en
það gefur augaleið í bókinni að ég er ekkert
að forðast neitt svoleiðis. Bókin inniheld-
ur bara sögur úr raunveruleikanum,“ segir
hann.
„Ég er samt ekki að sverta neinn. Strák-
arnir hjá Lemgo eru fínir vinir mínir og ég
er í sambandi við marga af þessum gaur-
um í dag. Hlutirnir sem sagt er frá í bókinni
gerðust og sumir verða bara að geta fyrirgef-
ið manni. Ég er samt að skíta sjálfan mig út
líka, menn gera mistök og ég er bara að sýna
þennan heim,“ segir Logi.
var rænt
Logi ítrekar að bókin sé einfaldlega sagan
hans. „Þetta er mín saga. Svo er saga atvinnu-
manna eins og Óla Stef eflaust allt öðruvísi.
Þótt ég segi dökkar sögur er þetta ekki allt-
af svona í atvinnumennskunni. Ég lenti í erf-
iðum hlutum eins og meiðslum, miklu stríði
og það var mikil harka. Ég sé samt ekki eftir
þessari leið sem ég fór þrátt fyrir að ég myndi
kannski breyta nokkrum hlutum ef ég gæti
spólað til baka,“ segir Logi og bætir við að
sumar sögurnar í bókinni séu einfaldlega
lyginni líkastar.
„Sögurnar í bókinni eru svo ruglaðar að
fólk trúir þessu ekki og heldur að við séum
farnir að skálda. Ég hef oft pælt í að hringja
í forlagið og hætta við þetta. Ég ætla samt að
leyfa fólki að lesa þetta. Bókin er alveg rugl-
uð. Sögurnar í henni eru svo ruglaðar að fólk
trúir þessu ekki og heldur að við séum farn-
ir að skálda. Mér var til dæmis rænt. Ég segi
samt ekki meira en það,“ segir Logi Geirsson
dularfullur að lokum.
Ekki bara bók fyrir
íþróttanörda
Á sunnudaginn kemur út bókin 10.10.10 – atvinnu-
mannssaga Loga Geirssonar, sem íþróttablaða-
maðurinn Henry Birgir Gunnarsson skrifar. Eins
og sjá má á meðfylgjandi kafla úr bókinni segir
Logi hreinlega frá öllu sem gerðist á sex árum með
Lemgo og dregur hvergi af sér. Báðir eru þeir virki-
lega ánægðir og stoltir af bókinni.
S
umarið 2009 mætti
ég ferskur aftur til
æfinga þrátt fyrir
að vera ekki orðinn
nógu góður í öxlinni.
Ég var búinn að vera á
tryggingarpeningum allt
sumarið og Lemgo var að
græða vel á því. Þegar ég
mætti á fyrstu æfinguna
var ég sífellt pressaður
áfram, hvattur til að skjóta
fastar og fastar; þeir vildu
augljóslega sjá hversu
góður ég væri orðinn í
öxlinni. Ég spilaði síðan
nokkra leiki en var alls
ekki nógu góður. Gat því
miður ekki kastað nógu
fast á markið.
markus Baur og Daniel
stephan voru báðir að
þjálfa liðið á þessum tíma. Þeir gerðu nokkrar
viðamiklar breytingar á undirbúningi liðsins, við
fengum meðal annars sálfræðing til liðs við okkur.
Það var maður sem sá til þess að við löbbuðum í
réttum skóm, svokölluðum mPT-skóm. Við urðum
að hlusta á ákveðna tónlist einu sinni til tvisvar í
viku. Ég keyrði í hálftíma hvora leið til þess eins
að hlusta á tónlist. svo var mættur styrktarþjálfari
sem átti að kenna okkur að hoppa.
undirbúningurinn snerist í rauninni um allt
annað en handbolta og yfirleitt mest áhersla
lögð á eitthvað sem engu skiptir þegar út á
völlinn er komið, þetta var meira einhvers konar
tilraunamennska. Baur vildi engu að síður leggja
áherslu á þetta. Hann hélt að mikið væri meira en
oftast er því nú öfugt farið, minna er meira. Það
einfalda er best.
Eftir vikutíma ákvað Baur að fara með okkur
í æfingabúðir þar sem foreldrar hans búa við
Bodensee-vatn, syðst í Þýskalandi. Þar var mann-
skapurinn fullur alla daga sem var ekki sérstak-
lega gott þar sem þetta var mikilvægasti tíminn
í undirbúningnum. Allir gáfu skít í áfengisbann
sem átti að ríkja.
nú hafði taflið snúist við því á meðan Baur var
sjálfur leikmaður klikkaði hann aldrei á því að fá
sér bjór eftir leiki. Þetta á við um fleiri leikmenn
sem verða þjálfarar, það fyrsta sem þeir gera er
að setja á áfengisbann. Þeir vildu koma aga á
hópinn sem fór ekki vel í mannskapinn. menn
vældu mikið undan þessu og sögðu að þetta
myndi aldrei ganga upp. Þjálfurunum varð þó
ekki haggað.
Það stóð einnig til að taka þátt í æfingamóti þar
sem við áttum að spila þrjá leiki. En engu breytti
hvort leikir eða æfingar stóðu fyrir dyrum: menn
voru fullir öll kvöld. Þurfti því engan að undra að
við skyldum tapa öllum
leikjunum.
Kvöldið fyrir lokaleikinn
var svo mikið partí í gangi
á hótelinu. menn rúllandi
eftir göngunum og mikil
stemning. Þó var alltaf
einn á vakt að fylgjast með
því hvort þjálfararnir væru
ekki niðri. Á endanum
var farið út á einhverjar
hliðarsvalir þar sem
djammið hélt áfram.
mimi Kraus var þar í
miklu stuði. mimi er frábær
karakter. Hann er ruglaðri
en ég, og þá er nú mikið
sagt. Það er ekkert til sem
heitir stopp hjá honum.
Á ákveðnum tímapunkti
stakk hann upp á því að við
skelltum okkur í bæinn.
menn tóku misjafnlega í það en þó ákváðu
Kehrmann og martin strobel að fara með honum.
Þeir stukku niður af svölunum og lentu í bíla-
portinu. Þar beið þeirra bíll en mimi hafði hringt
í einhvern félaga sinn. Þeir hlóðu sér í skottið á
bílnum og komust út úr hótelgarðinum óséðir. Ég
horfði á aðfarirnar ofan af svölum og var að míga
á mig af hlátri.
Þarna voru leikmenn að gera uppreisn gegn
þeirri frelsissviptingu sem þjálfararnir stóðu
fyrir. menn fengu engu ráðið og dagurinn frá
sjö á morgnana til tólf á kvöldin var skipulagður.
Þetta var agi sem enginn hafði kynnst áður.
Eflaust bjuggu góðar hvatir á bak við, þjálfarar-
nir ætluðu sér að ná árangri með liðið. stefnan
hafði verið tekin á topp þrjú í deildinni enda
vorum við klárlega með liðið til að standa undir
því, heimsklassamenn í hverri stöðu og jafnvel
tveir í sumum stöðum. markið var því eðlilega
sett hátt.
Þeir félagar héldu síðan á eitthvert diskótek
en voru ekki heppnari en svo að Daniel stephan
var einmitt staddur þar. Hann var fullur sjálfur en
hann klagaði samt leikmennina. sem betur fer fór
ég ekki með að þessu sinni. Ég var í erfiðri stöðu
vegna meiðslanna og þurfti að halda fókus og
fara varlega. Ef ég hefði verið heill og aðalspaðinn
í liðinu hefði ég örugglega farið með þeim.
Þegar við sem fórum snemma að sofa mættum
í morgunmat klukkan sjö var þríeykið að skila
sér heim af djamminu, frekar hressir allir og ansi
langt frá því að það væri runnið af öllum. strobel
var þó manna drukknastur. Hann var það fullur
að mimi varð að hjálpa honum í fötin og síðan
niður í morgunmatinn. Og nú voru aðeins þrír
klukkutímar í leikinn.
Kafli úr 10.10.10 – Atvinnumannssögu Loga Geirssonar
brot úr bókinni
10.10.10 Bókarkápan sem
prýðir sögu Loga Geirssonar.
Á bEkknum Henry Birgir Gunnarsson,
íþróttafréttamaður, skrifar atvinnumanns-
sögu Loga Geirssonar.