Dagblaðið Vísir - DV - 27.04.2011, Qupperneq 18

18 | Umræða 27. apríl 2011 Miðvikudagur
„Þetta var skand-
all hjá dómar-
anum.“
n Naglinn Ólafur
Þórðarson var ekki ánægður
með störf dómarans í kringum þriðja
mark Valsmanna í úrslitum Lengjubikars-
ins á mánudagskvöldið. – Fótbolti.net
„Ég kláraði
skammtinn minn
og menn þurftu
ekkert lengur að
nota mig.“
n Björn Jörundur Friðbjörnsson lék í
haug af myndum um aldamótin en hann
hefur ekki sést lengi á hvíta tjaldinu.
Hann er kominn með hlutverk í myndinni
Svartur á leik. – Fréttablaðið
„Þetta gerir okkur graðari
í að gera enn betur.“
n Viggó Ingimar Jónasson, einn af
stofnendum tölvuleikjafyrirtækisins
Fancy Pants Global, ánægður með
tilnefningar sem fyrirtækið fékk á
norrænu leikjahátíðinni Nordic Game.
– Fréttablaðið
„Ég kveinka mér
ekki undan
málefnalegri
gagnrýni.“
n Forsætisráðherrann Jóhanna
Sigurðardóttir í fyrsta stóra blaðavið-
talinu sínu í tvö ár um páskana. – DV
„Orðið leppi er ekki til í
íslensku, nema sem
þágufallsmyndin af
orðinu leppur.“
n Sendiherrann fyrrverandi Eiður
Guðnason skólar fréttamenn og
bloggara til á heimasíðu sinni. – eidur.is
Leyndarmál biskups
V
ið höfðum sannfært okkur um
að við lifðum í borgaralegu
himnaríki, þar sem stjórn-
kerfinu, stjórnmálunum og
viðskiptalífinu var haldið uppi af Jes-
ús Kristum í jakkafötum. Við trúð-
um, treystum, vonuðum og væntum.
Svona var það í góðærinu og svona á
það aftur að verða.
Karl Sigurbjörnsson, biskup Ís-
lands, kallaði um páskana eftir end-
urhvarfi íslensku þjóðarinnar til já-
kvæðni og trausts gagnvart stofnum
samfélagsins. „Við megum ekki við því
öllu lengur að sitja föst í vantrausti og
tortryggni!“ sagði Karl biskup í páska-
postillunni [upphrópunarmerki er
biskups]. „Ári eftir útkomu Rannsókn-
arskýrslu Alþingis setja neikvæðnin,
sakbendingarnar og dómharkan mark
sitt á þjóðarsálina.“
Líkt og í góðri söluræðu lýsti Karl
því hvað væri að okkur áður en hann
kom sjálfur með lausnina. Hann gekk
svo langt að segja börnin okkar líða
fyrir að traust til grunnstoða sam-
félagsins væri ekki nægilega mikið.
Hann benti okkur á að við værum
breysk og varnarlaus, honum varð tíð-
rætt um náttúruhamfarir og nefndi
ítrekað að Kristur hefði risið upp frá
dauðum. „Góðu fréttirnar eru sann-
leikur, við megum treysta því og trúa,
fagnaðarerindið er raunveruleiki,“
sagði hann. Svarið við vandanum
er að auka jákvæðni og fyllast trú og
bjartsýni.
Margir hafa vanist á að taka orð-
um biskupsins með fyrirvara, þar sem
ekki er gerð sannleikskrafa til kirkj-
unnar manna. En hann er upphaf-
inn sem einn af helstu burðarstólp-
um samfélagsins ásamt forsetanum
og forsætisráðherranum. Boðskap-
ur hans er endurómaður í kvöldfrétt-
um ríkisins. Hann fær 1,4 milljarða úr
ríkissjóði á fjárlögum. Þetta nær inn í
stjórnmálin. Framsóknarflokkurinn
ályktaði til dæmis á landsfundi fyrr í
mánuðinum að styðja við „öflugt starf
þjóðkirkjunnar“. En það sem mestu
skiptir er að krafa biskupsins um von,
trú, traust og jákvæðni er alls ekki
bundin við trúmálin á Íslandi, held-
ur er hún endurtekning á reglulegri
kröfu í samfélaginu.
Ein mesta metsölubók góðæris-
ins var Leyndarmálið, eða The Sec-
ret, sem snerist um að ef fólk trúði
einhverju nógu djúpstætt myndi það
raunverulega gerast. Söluræða bisk-
upsins er af svipuðum toga. Svo lengi
sem við fyllumst trú, trausti og bjart-
sýni uppskerum við hamingju.
Samkvæmt biskupi ná skyldur
okkar til að fegra veruleikann ekki
aðeins til okkar sjálfs, heldur „skipt-
ir máli að börnin læri sitt Faðir vor“,
eins og hann orðar það. Biskupinn
leggur til umfangsmikla innrætingu
á börnum og sjálfsinnrætingu til að
auka hamingju. Þetta virðist ekki gal-
ið, enda er hamingjan á endanum
takmark okkar. Skiptir máli þótt við
förum styttri leið að hamingjunni?
Vandinn við Leyndarmálið, góðær-
ið og boðskap biskupsins er sá sami.
Sjálfsblekkingin gerir okkur hamingju-
söm, eins og andlegt kúlulán sem lend-
ir svo á gjalddaga. Úttektir á hamingju
framtíðarinnar eru ósjálfbærar, hvort
sem það eru lántökur eða óraunhæf trú
og traust. Okkur vantar fyrst og fremst
skuldbindingu við sannleikann, en ekki
aukna innrætingu um að stjórnmála-
mönnum, biskupnum og fleiri valda-
mönnum sé fyllilega treystandi.
Þeim fjölgar sífellt í efstu lögum
samfélagsins sem vilja að við leggjum
niður gagnrýnið viðhorf og tökum upp
trú og bjartsýni að nýju. Alþingi, kirkj-
an, forsetinn; öll vilja þau traustið aft-
ur sem þau voru rænd vegna þess að
raunveruleikinn sýndi að þau væru
ekki traustsins verð. Við sækjum núna
í eðlilegt ástand, þar sem fólk er ekki
blindað af trú, heldur lærir að efast og
gagnrýna. Það er nauðsynlegur hluti
þess að vera upplýstur borgari í lýð-
ræðisríki.
Leiðari
Hvernig var að
stýra rokkinu?
Jón Þór Þorleifsson var rokkstjóri á
árlegu tónlistarhátíðinni Aldrei fór ég
suður. Talið er að íbúafjöldi Ísafjarðar
hafi tvöfaldast meðan á hátíðinni
stóð. Hátíðin þótti heppnast ein-
staklega vel þetta árið.
„Það var bara sullandi, bullandi stuð.“
Spurningin
Bókstaflega
Jón Trausti Reynisson ritstjóri skrifar„Sjálfsblekkingin
gerir okkur ham-
ingjusöm, eins og andlegt
kúlulán.
Davíð sér samsæri
n Davíð Oddsson, ritstjóri Morgun-
blaðsins, hefur komið auga á samsæri
gegn Jóhönnu Sigurðardóttur. Því er
lýst í Staksteinum Morgunblaðsins.
Samkvæmt
þeim er eyjan.
is, undir forystu
Karls Th. Birgis-
sonar, fyrrverandi
framkvæmda-
stjóra Sam-
fylkingarinnar, að
reyna að koma
Jóhönnu frá, með
þeim aðferðum að gera skoðana-
könnun um traust á henni. Tortryggni
Davíðs gagnvart skoðanakönnunum
er þekkt. Vorið 2009 sýndu kannanir
afgerandi andstöðu almennings við
að hann væri Seðlabankastjóri. En
Davíð afskrifaði þær. Þær voru „á
vegum Baugsmiðlanna“, eins og hann
orðaði það í Kastljósinu.
Óli Björn sér samsæri
n Fjölmiðlarnir eru nú uppfullir af
pólitískum samsærum, ef marka má
umræðu meðal stjórnmálamanna. Óli
Björn Kárason, varaþingmaður Sjálf-
stæðisflokksins, hefur greint samsæri
gegn Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni,
formanni Framsóknarflokksins. Það
birtist í því að fjallað var um menntun
hans í „Samfylkingarblaðinu“ Frétta-
tímanum, eins og algerlega óháða
fréttamiðstöðin amx.is orðar það. Til-
gangurinn mun vera að koma höggi á
Sigmund og upphefja þá þingmenn í
Framsókn sem vilja ganga í Evrópu-
sambandið. Hinn möguleikinn er að
Sigmundur hafi skreytt sig ýmsum
mismunandi titlum fyrir menntun
sína og því verið fjallað um það. En
það er auðvitað ekkert almennilegt
samsæri.
Sveigjanlegir
í stjórnmálum
n Á Íslandi hefur margt breyst
á skömmum tíma. Steingrímur J.
Sigfússon, formaður Vinstri grænna,
sagði í viðtali við
Morgunblaðið
að það væri ekki
hlutverk stjórn-
valda að „skapa
störfin“. Bjarni
Benediktsson,
formaður Sjálf-
stæðisflokksins,
hefur hins vegar
sagt að það sé „lykilatriði að skapa
störf“. Þeim sem þekkja til stjórn-
málafræði þykja þessi umskipti vinstri
og hægri til marks um að íslenskir
stjórnmálamenn- og flokkar séu
haldnir gríðarlegum sveigjanleika, líkt
og íslenska krónan.
Forysta Sannra
Íslendinga
n Í kjölfar stórsigurs hinna þjóðernis-
sinnuðu Sönnu Finna í Finnlandi er
rætt um að skapast hafi nýr grund-
völlur fyrir stjórnmálaflokki á Íslandi,
sem gæti vaxið á grunni Nei-hreyf-
ingarinnar í Icesave-málinu og byggt
á vaxandi þjóðernishyggju hérlendis.
Ólafur Ragnar Grímsson forseti, Davíð
Oddsson ritstjóri og Sigmundur Davíð
Gunnlaugsson eru taldir vera tilvaldir
í forystu slíks flokks, að mati Jónasar
Kristjánssonar ritstjóra.
Sandkorn
TRYGGVAGÖTU 11, 101 REYKJAVÍK
Útgáfufélag: DV ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
Jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr Vilhjálmsson, ingi@dv.is
Ritstjórnarfulltrúi:
Jóhann Hauksson, johann@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
Ásgeir Jónsson, asgeir@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Það er engum blöðum um það að fletta. Næg eru sannindin. Engin ástæða er til að þegja um
það lengur. Íslendingar eru besta þjóð
í heimi.
Það er þannig með Íslendinga að ef þeir klára lambakjötið sitt – lítið mál. Við tökum magann úr
kindinni, búum til poka úr honum og
troðjum restinni af innyflunum í hann,
áður en við étum þetta allt. Og ef inn-
yflin eru uppurin örvæntum við ekki.
Við tökum hausinn af kibbunum, sög-
um hann í tvennt, logsjóð-
um hann og étum allt and-
litið. Líka augun. Ef andlitin
eru búin, engar áhyggjur.
Við skerum undan hrút-
unum, og viti menn: Eistu á
diskinn minn!
Við erum með besta og hreinasta hráefni í heimi. En þegar
við borðum vondan mat
förum við alla leið. Þegar
við erum orðin útbelgd af
eistum borðum við súrs-
aðan hákarl. Aðrar þjóðir
eru étnar af hákörlum.
Ógeðslegasti hátíðarmat-
ur í heimi er skatan. Við
mígum á hana áður en við
borðum hana. Nágrannar
okkar þurfa að flýja húsið sitt. Þetta er
versta matarlykt í heimi.
Fyrir nokkrum árum ákváðu Ís-lendingar að helga sig banka-rekstri, og viti menn! Ef titillinn
„sterkasti nýliðinn“ hefði verið í boði
hefði Ísland hirt hann. Ekkert banka-
kerfi óx eins hratt og það íslenska. Allir
töluðu um okkur. Hvernig getið þið
þetta? Við vissum það. Við erum best.
Það hefur með menninguna, genin og
söguna að gera. Lestu Íslendingasög-
urnar, maður!
Svo kom að því að íslenska banka-kerfið hrundi. Ísland var fyrsta landið til að falla í heimskrepp-
unni. Enn héldum við forystu á heims-
vísu. Allir horfðu á Ísland og spurðu:
Hvernig fóruð þið að þessu? Hvernig
gat ein minnsta
þjóð í heimi lent
í einu stærsta
gjaldþroti
heims? Og það
er þannig. Ef Íslendingur ákveður að
fara á hausinn svífur hann í 180 gráður
og stendur á haus og snýst í hringi. Ef
Íslendingur myndi til dæmis stíga á
bananahýði og detta, sem hann gerir
ekki því Íslendingar eru ekki klaufar,
myndi Íslendingurinn fljúga miklu
hærra en aðrir. Hann myndi líklega
aldrei lenda. En ef hann myndi lenda
myndi hann gera gat á jörðina.
Þegar Ísland gaus gaus það ekki einhverjum slettum, eins og eld-fjöll erlendis. Við slógum heims-
met í að stoppa flugumferð. Al-Kaída
hvað? Allir töluðu um Ísland.
Ef Íslendingur skuldar pening skuldar enginn meiri pening en hann. Útlendingur myndi vera
miður sín, en ekki Íslendingur. Hann
er fljótur að hugsa og snýr stöð-
unni sér í vil. Icesave-samningur-
inn breyttist úr því að vera skulda-
mál í það að Ísland tók forystu í
lýðræðismálum á heimsvísu. Allra
augu hvíldu á Íslandi. Allir töluðu
um okkur. Og auðvitað sögðum við:
„Troddonum!“
Ef allt fer til fjandans og stjórn-málamennirnir okkar klúðra öllu vegna þess að þeir voru
dýralæknar og seðlabankastjórarnir
lögfræðingar, kjósum við grínista sem
borgarstjóra höfuðborgarinnar. Því við
erum best!
Nú gæti einhver föðurlandssvikari spurt hvers vegna Íslendingar séu bestir eða yfirhöfuð betri en
aðrar þjóðir. Því er einfalt að svara. Ís-
lendingar eru bestir af því að þeir geta
ekki tapað. Sá sem getur ekki tapað
hlýtur alltaf að vinna, nema hann
geri jafntefli. Og Íslendingar gera ekki
jafntefli. Þeir vinna alltaf. Jafnvel þótt
þeir tapi.
Svona höfum við alltaf verið. Við fundum Ameríku, en fórum bara aftur heim. Við rændum alla í
Evrópu. Meira segja á versta tíma Ís-
lendinga, í móðuharðindunum, þegar
kólnun varð í Evrópu vegna gjósku og
Íslendingar hrundu niður af sulti sat
restin af okkur og hugsaði: Það eru
allir að tala um okkur.
Svarthöfði
BEST Í HEIMI