Dagblaðið Vísir - DV - 29.08.2012, Blaðsíða 3
„Kjósa freKar
að sofa úti“
H
vað heitir þú?“ spurði
gestur í boðinu og þegar
hún svaraði starði hann
hljóður um stund, bað
hana síðan um að endur-
taka nafnið sitt og sneri sér svo að
gestgjafanum til að fullvissa sig um
hvort það gæti raunverulega verið
að þessi unga dama héti Reykia
Fick.
Þannig lýsir Reykia Fick, 29 ára
gömul Kanadamær, reynslu sinni
úr fjölskylduboði hér á landi. Hún
segir hlæjandi frá og bætir við:
„Það er fyndið. Frænka mín sem
var líka hér á landi heitir Mekkín. Í
Kanada er það mjög sjaldgæft nafn
en hér á landi er það vel þekkt og
þykir eðlilegt. En þótt nafn mitt sé
frá Íslandi þykir það jafnvel enn
fyndnara hér.“
Afi frá Íslandi
Reykia býr í Þýskalandi um þess-
ar mundir og var á heimleið þegar
blaðamaður náði af henni tali. Síð-
ustu tíu dagana hefur hún ferðast
um Ísland, heimsótt ættingja og
fundið ræturnar. Afi hennar var
fæddur og uppalinn í Borgarnesi
en hélt vestur um haf þegar hann
var 22 ára gamall. „Hann fór út í
nám og hitti ömmu þar. Að námi
loknu fóru þau aftur til Íslands
þar sem föðursystir mín fæddist.
Ættingjar mínir segja mér líka að
hann hafi endurbætt uppskriftina
að skyri því hann var líffræðing-
ur og var að vinna með einhverjar
bakteríuformúlur. Eftir fimm ára
dvöl hér á landi fóru þau aftur til
Bandaríkjanna en þetta voru erf-
iðir tímar fyrir útlendinga þar og
honum gekk illa að finna vinnu
þannig að þau fóru yfir til Kanada
þar sem hann fékk vinnu og pabbi
minn fæddist. Afi dó síðan fyrir tíu
árum síðan og þess vegna ákváð-
um við að koma til Íslands núna,
til að heiðra minningu hans.“
Komin heim
Þetta er í fyrsta sinn sem hún kem-
ur til Íslands og segir hún upp-
lifunina einstaka að mörgu leyti.
„Það er mjög sérstakt. Flestir í fjöl-
skyldunni hafa komið til Íslands
en ég hef aldrei komið hingað áður
né heldur bróðir minn Galen og
systir mín Lilia svo við ákváðum að
fara saman. Frænka okkar var hér
líka. Svo það var mjög gaman.“
Þau hafa farið vestur á land þar
sem þau fóru í útilegu og heim-
sóttu auðvitað gömlu heimaslóð-
ir afa á Borgarnesi. Síðan hafa þau
skoðað sig um í Reykjavík og heim-
sótt ættingja. „Flesta er ég að hitta í
fyrsta sinn, aðra sá ég síðast þegar
ég var þriggja ára. Allir hafa ver-
ið svo gestrisnir og góðir við okk-
ur. Ég hef eytt tíma með virkilega
skemmtilegu fólki hér og það hef-
ur verið virkilega dásamleg upp-
lifun að hitta íslensku fjölskylduna
mína.
Það skiptir mig máli að koma
hingað og kynnast þessu fólki.
Bakgrunnur minn er mjög bland-
aður og það að ég sé að fjórða hluta
Íslendingur eru sterkustu ræturn-
ar mínar. Þegar ég kem hingað þar
sem sagan er svona sterk og ég get
rakið ættirnar aftur líður mér eins
og ég sé komin heim,“ segir hún
brosandi.
Byrjaði sem grín
Nafnið gerir þessa upplifun enn
sterkari, enda skírð í höfuðið á
Reykjavík. „Seinna nafnið mitt
er Fick. Foreldrar mínir vildu
gefa mér gott nafn, eitthvað sér-
stakt og óvenjulegt. Þau nefndu
mig ekki fyrr en ég var orðin tíu
daga gömul því þau fóru í gegn-
um svo margar hugmyndir. Á end-
anum settust þau niður með föð-
urbróður mínum, föðursystur og
afa og ömmu. Þá fóru þau að gant-
ast með það hvaða nafn þau gætu
alls ekki gefið barni sem ber eft-
irnafnið Fick. Eins og Tery út af
terrifick. Eða Horry út af horrific.
Þá sagði amma: „eða Reykia“ því
Reykia Fick er eins og Reykjavík.
Hún var að grínast en mamma og
pabbi fengu hugljómun, sneru sér
að hvort öðru og sögðu já! Amma
reyndi að grípa inn í og sagði „nei,
nei, ég var að djóka!“ En það var of
seint. Mamma og pabbi elskuðu
nafnið og þannig varð það mitt.“
Eins og gefur að skilja er nafnið
mjög óvenjulegt og í æsku var hún
ekki alltaf sátt. „Ég var kannski
fjögurra, fimm ára gömul þegar
mér líkaði alls ekki við þetta nafn.
Þá óskaði ég þess að ég héti Rose.
Ég vildi bara heita einhverju
venjulegu nafni. En eftir því sem
ég varð eldri lærði ég að meta það.
Nú er ég mjög ánægð með það að
nafn mitt sé svo óvenjulegt því það
lætur mér líða eins og ég sé einstök
manneskja. Nú þegar ég er hér á
Íslandi kann ég enn betur að meta
það því nafnið tengir mig við ræt-
urnar.“
Fréttir 3Miðvikudagur 22. ágúst 2012
Heitir reyKia ficK
eftir reyKjavíK
n Afi var fæddur á Íslandi n Kom til að heiðra minningu hans
Systkinin á Íslandi Galen, Reykia og Lilia standa hér alsæl á fjallstindi en þau komu
við í Borgarnesi þar sem afi þeirra var fæddur og uppalinn, enda ferðin farin til að heiðra
minningu hans.
Byrjaði sem grín Þegar foreldrum Reykia gekk
ekkert að finna nafn á hana sem þeim þótti nógu
gott, settust þau niður með fjölskyldunni. Þá fóru
þau að grínast með, hvað barn sem bæri eftir-
nafnið Fick, gæti alls ekki heitið og amma hennar
sagði Reykia út af tengingunni við Reykjavík.
Foreldrar hennar féllu hins vegar strax fyrir því og
þar með var rétta nafnið fundið.
„Ég var kannski
fjögurra, fimm ára
gömul þegar mér líkaði
alls ekki við þetta nafn.
Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir
blaðamaður skrifar ingibjorg@dv.is
fagleg og starfsfólkið sé ekki í stakk
búið að sinna jafn veiku fólki og sæk-
ir aðstoð í skýlið. Þar stendur meðal
annars: „Gistiskýlið væri mannað af
starfsmönnum sem væru ekki fag-
menntaðir,“ og „starfsmenn Gisti-
skýlisins væru sumir hverjir ekki
nógu langt komnir í sínum eigin
bata“ og jafnvel „kannski sjálfir ný-
hættir í neyslu“. En þó er tekið fram
að starfsfólk skýlisins sé allt af vilja
gert og láti sér annt um notendur
skýlisins. „Hins vegar væri hugsan-
legt að óöryggi og hræðsla starfs-
manna við ákveðna notendur spil-
aði inn í samskipti þeirra við þá.“
Áhersla á samvinnu
Þórir segir það vera reglu að starfs-
fólk sé búið að vera edrú í 1–2 ár
áður en það fái vinnu í skýlinu en
hins vegar séu ekki til fjármunir til
að hafa fagmenntað fólk í vinnu.
„Það er einn menntaður áfengis-
ráðgjafi sem er í starfi í dag og ann-
ar sem er í námi ásamt því að ég er
menntaður áfengisráðgjafi með 30
ára reynslu. Það er mikil fagleg sam-
vinna við félagsráðgjafa frá Þjón-
ustumiðstöð Miðborgar og Hlíða.
Hvað sé hægt að gera í máli hvers
og eins. Það voru aðstoðarmenn á
aukavöktum sem voru með styttri
edrútíma, en það er ekki lengur.
Við erum að vinna þetta í samvinnu
sem verktakar, auðvitað í samvinnu
við borgina, ekki eins og við séum
í einu horni og borgin í öðru. Við
vinnum þetta í samvinnu. Svo má
geta þess að við eigum mjög gott
samstarf við sjúkrastofnanirnar og
erum líka í mjög góðu samstarfi við
lögreglu,“ segir Þórir. n
n Segja aðbúnað í Gistiskýlinu lélegan n Innkaupareglur brotnar þegar samið var við Samhjálp