Alþýðublaðið - 03.12.1919, Blaðsíða 3
3
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
á nýjum fiski hjá fisksölu Hásetafélagsins. 18 aura
pá. ej tekin eru 100 pd. í einu.
Áusturrisku börnin.
í sambandi við áður útgefna auglýsingu um samskot til
barnanna tilkynnist það nú hérmeð al-
hienningi, að undirskrifaðir nefndarmenn taka allir við samskotum,
®g að samskot eru þegin, hve smá, sem eru.
Rvík, 28. nóv. 1919.
Ki'istín Jaeobson. Ingibjörg H. Bjarnason. Inga L. Lárnsð.
Kristján Jónsson. Kn. Zimson. Thor Jensen.
L. Iíaaber. Sighv. Bjaruason.
Halldór Hansen.
verzlunarhús, sem Garðar Gfísla-
s°n átti. Orsök eldsins ókunn.
Hræðsla. Sagt er að fólk sé
tarið að leggjast í rúmið af hræðslu
við þvaðrið í Yísi og Mbl. um
heimsendir. Sýnir það, ef satt er,
hver ábyrgðarhluti það er, að flytja
jafn hranalega lygafregnir útlendra
hlaða um heimsendir. Það, sem
blöðin áttu að gera, ef þau á
aönað borð mintust nokkuð á mál-
ið, var að segja frá mótmælunum,
8eín sanna, að þetta er jafn-mikil
vitleysa og samskonar fregnir hafa
setíð verið áður. i.
Símskeyti.
Khöfn 2. deB.
Eftirmaður Wilsons.
Prá London er símað, að mikið
Se nú rætt. um hver verða muni
ehirmaður Wilsons.
Ungverjar.
Prá París er símað, að yflrráð-
ið hafl viðurkent hina nýju stjórn
^higverjalands og boðið henni, að
^hn megi senda fulltrúa á friðar-
^áðstefnuna, sem taki þó engan
bátt í störfum hennar.
Wilson tekur sér frí.
Wilson heflr tekið sér mánað-
leyfi og Marshall varaforseti und-
irritar friðarsamningana.
Hervald Denikins.
Prá Berlín er 'símað, að Denikin
hafi iýst yflr, að herræði (militær-
diktatur) eitt og einveldi geti
frelsað Rússland.
Xoli konungnr.
Eftir Upton Sinclair.
(Frh.).
YII.
Hallur fékk af tilviljun frí eftir
nokkra daga. Það var lítilsháttar
tilbreyting frá hinu einmanalega
hesthússtarfi. Loftræstingin í nr.
2 bilaði eitthvað og hann fékk
snert af höfuðverk. Hann heyrði
menn kvarta yflr að ljósin væru
dauf. Degar það ágerðist kom
skipun um að flytja upp múl-
asnana.
Þá gat að líta skrítna sjón.
Múlasnarnir létu í ljósi hrifni sína
yfir sólskininu á mjög skringilegan
hátt. Þeir köstuðu sér niður í
göturnar, sem voru rykugar og
kolsvartar, og veltu sér og böðuðu
út öllum öngum. Og þegar þeir
voru komnir í útjaðar námusvæð-
isins, þar sem almennilegt gras
óx, urðu þeir viltir af kæti og
galsa eins og kálfur sem látinn
er út í fyrsta sinn.
Þannig fékk Hailur nokkura
stunda frí. Og af því hann var
ungur og nýjungagjarn, kleyf hann
upp fjallshlíðina til þess að njóta
útsjónarinnar. Um kvöldið þegar
hann rendi sér niður aftur komst
hann í æfintýri, sem bætti við
nýjum lit í mynd þá, er hann
hafði skapað sér af mannlífinu.
Hann kom niður í bakgarð.
Þar var dóttir einhvers námu-
mansins að taka inn þvott og
veitti honum athygli á meðan.
Hún var há og sterkleg. Hárið,
sem mátt hefði kalla rauðgult,
liðaðist um skinandi fagurt andlit
hennar, og vangar hennar báru
þann hreina og sterka lit, sem
náttúran gefur þeim að launum,
sem búa þar sem sífelt rignir.
Þessi unga stúlka var það fyrsta,
sem Hallur hafði séð fagurt síðan
hann kom í námunnar, svo það
var síst að undra að það hefði
áhrif á hann. Honurn fanst líka
að hann mætti stara á hana á
meðan hún starði á hann. Honum
kom ekki til hugar að þar kæmi
sjónin til, sem hann var. Hann
vissi ekki að fjalialoftið hafði litað
kinnar hans og dökku fjörlegu
augun ljómuðu og að fjallagolan
hafði feikt til módökku lokkunum
hans.
„Gott kvöld", sagði hún loks
hlýlega og kendi greinilega írskrar
áherzlu í orðunum.
„Gott kvöld*, sagði Hallur í
sama tón og bætti síðan kurteis-
lega við. „Fyrirgefið að eg kem
svona beint ofan i þvottin yðar“.
Gráu augun hennar stækkuðu.
„Það gerir ekkert, komið þér
bara“.
JLieiörétting-.
í skeytinu í gær hér í blaðinu
stóð, að sakamál væri höfðað
gegn socialdemokrötunum Schartz
og Parona, en átti vitanlega að
vera Sehlartz og Parvns. Parvus
þessi er frægur fyrir starf sitt
sem socialdemokrat, hefir ritað
fjöldann allan af bókum og bækl-
ingum.