Dagblaðið Vísir - DV - 11.10.2013, Blaðsíða 37
Fólk 37Helgarblað 11.–13. október 2013
Læknisbakgrunnurinn nýtist
Blaðamaður bendir Degi óafvitandi
á að hann sé titlaður læknir í síma
skránni og spyr hvort hann sjái ein
hvern tímann eftir því að hafa snúið
sér að stjórnmálum en ekki heilbrigð
isstörfum. „Nei, ég sé ekki eftir því, en
hitt er annað mál að ég sakna stund
um læknisfræðinnar. Það er ofboðs
lega gefandi starf og það byggir auð
vitað á mannlegum samskiptum. Það
sem viðheldur þessum eldmóði hjá
mér fyrir verkefnunum í stjórnmálun
um er að hluta til heilbrigðistengt.
Flestar stóru ákvarðanirnar sem
skipta máli til að auka lífslengd, lífs
gæði og heilbrigði síðustu hundrað
árin voru teknar í pólitík. Lausnirnar
á mörgum heilsufarsvandamálum
liggja ekki inni á læknastofunum
heldur í því hvernig við skipuleggjum
borgina. Að við gerum hana áhuga
verða til að hreyfa sig í og fara út á
göturnar. Að þú sért öruggur á gang
stéttunum og að þú getir hjólað þér
til ánægju. Að krakkarnir hreyfi sig í
skólanum en sitji ekki bara á rassin
um allan daginn.“
Húsnæðis- og heilbrigðismál
Dagur fyllist eldmóði þegar hann tal
ar um áherslurnar sem hann beitir
sér sérstaklega fyrir í stjórnmálum.
„Það liggur mikið við, finnst mér, að
við komum hérna upp heilbrigðum
húsnæðismarkaði þar sem fólk er ör
uggt og fjölskyldur þurfi ekki að hafa
áhyggjur af því að standa uppi hús
næðislausar. Þess vegna þurfum við
fjölbreyttari húsnæðismarkað og
leigumarkað sem virkar fyrir alla en
ekki bara fyrir suma. Ekki bara fyrir
efnaða fólkið. Við verðum að skapa
samfélag þar sem allir hafa tækifæri.
Þótt ég sakni læknisfræðinnar þá
myndi ég sakna þess að geta ekki haft
bein áhrif á þessi stóru mál. Af því að
samband jöfnuðar og heilbrigðis er
sterkara en samband reykinga og sjúk
dóma. Það skiptir raunverulega meira
máli hvort það sé jöfnuður í samfélagi
til að spá fyrirfram um það hvort þú
sért líklegur til að fá hjartaáfall held
ur en hvaða lífsstíl þú lifir. Þetta er sá
áhættuþáttur sem skín hvað dramat
ískast í gegn, hvort sem þú ert að tala
um offitu, hjartasjúkdóma af öllu tagi,
ofbeldi, glæpi, lífsgæði og hamingju.
Jöfnuður skiptir bara alveg ótrúlega
miklu máli. Þar er ég ekki bara að
tala sem stjórnmálamaður. Þar er ég
líka að tala sem læknir. Núna erum
við búnir að ganga frá samkomulagi,
við Geir Gunnlaugsson landlæknir,
Reykjavíkurborg og landlæknisemb
ættið, um náið samstarf um heilbrigði
og jöfnuð, heilsueflingu í hverfum og
skólum. Í þessum verkefnum fer póli
tíska hjartað mitt að slá mjög hratt.
Þarna brenn ég!“
Samhæfing á fjölskyldu og starfi
Aðspurður hvernig hjónin fari að
því að sinna bæði krefjandi störf
um samhliða því að huga að fjöl
skyldunni segir Dagur gott skipulag
leysa flest mál. Hann segist vera
femínisti og gæti því jafnræðis eftir
fremsta megni. „Það auðvitað reynir
oft á. Bæði er mjög mikið annríki hjá
mér í pólitíkinni og Arna er á tölu
vert miklum vöktum samhliða sinni
vinnu. En á köflum verð ég að viður
kenna að atið á mér er miklu verra.
Þetta gengi ekki nema við gætum
talað vel saman og skipulagt okkur í
sameiningu og hefðum líka stuðning
af foreldrum mínum og systkinum
Örnu. En ég er líka með gott ráð fyr
ir fólk í svipaðri stöðu,“ segir Dagur
brosandi. „Á sunnudögum setjumst
við niður með krökkunum og ákveð
um matseðil vikunnar og kaupum
helst inn allt í einu á sunnudegin
um. Krakkarnir taka þátt í því og það
finnst þeim mjög skemmtilegt. Þetta
leiðir líka til þess að það er ekkert röfl
yfir því hvað er í matinn. Allir borða
allt.“
Nætursöltuð ýsa í uppáhaldi
„Eini fasti liðurinn á öllum matseðl
um vikunnar, frá því að við byrjuð
um á þessu í fyrravetur, er nætur
söltuð ýsa. Það eru krakkarnir sem
stinga alltaf upp á því þannig að fólk
ætti ekki að vanmeta hvað krökkum
finnst fiskur góður. Aðaltrixið er að
sjóða hann eins og tengdaamma
Hulda kenndi mér. Ef þú ert með
ferskan fisk, sem maður reynir nú
alltaf að kaupa, þá seturðu hann í
kalt vatn og lætur suðuna koma upp.
Slekkur þá undir og setur undir lok
í fimm mínútur. Þá er hann akkúrat
nógu vel soðinn. Það er ekkert verra
en þurr fiskur og ekkert betra en
mátulega soðinn fiskur. Og svo bara
smjör, feiti og kartöflur og rúgbrauð
sem er ómissandi.“
Samheldin fjölskylda
Við gerum hlé á viðtalinu þar sem
faðir Dags, Eggert Gunnarsson
dýralæknir, bankar upp á til þess
að sækja nafna sinn, Eggert litla,
sem hleypur upp í fangið á afa sín
um. „Þarna hefurðu Eggert og Egg
ert,“ segir Dagur og brosir, „þeir eru
að fara upp í Árbæ til mömmu og
pabba þannig að ég komist á fund
á eftir. Ég stýri fjármálahópi borgar
innar þar sem við erum á lokametr
unum í að búa til fjárhagsáætlun,“
segir Dagur sem ber þess ekki merki
að vera stressaður fjölskyldufaðir í
ábyrgðarstöðu innan hins opin
bera. Allt viðtalið hefur hann talað í
stóískri ró og af mikilli yfirvegun.
Bergþóruson
„Viðtalið heldur áfram og umræðan
fer að snúast um móður Dags en
Dagur heitir í höfuð beggja foreldra
sinna. „Það er mjög sérstök saga á
bak við þetta. Ég er sem sagt fædd
ur í Ósló þar sem pabbi og mamma
voru í námi. Þau voru ekki gift þá en
þau hafa verið það í næstum 40 ár
í dag. Þegar kom að fæðingunni þá
mættu þau upp á spítala en fengu þá
að heyra að pabbi fengi ekki að vera
viðstaddur vegna þess að þau væru
ekki gift. Mamma var nú ekki al
veg til í þetta þannig að hún hysjaði
upp um sig buxurnar og fór á ann
an spítala og þar fékk pabbi að vera
viðstaddur. En þegar kom að því að
þessi ónefndi drengur ætti að fara
heim með foreldrum sínum var ekki
við það komandi að skrá mig Eggerts
son. Ég átti sem sagt að útskrifast af
þessu fæðingarheimili sem Jónsdóttir
eins og mamma. Mamma lét sig ekki
fyrr en hún fékk fram þá lágmarks
málamiðlun, líklega um tveimur
áratugum áður en norska og íslenska
ríkið sömdu um þau mál hvernig far
ið yrði með nöfn Íslendinga í Noregi.
Þannig að ég fór heim Bergþóruson
í höfuðið á henni. Svo þótti þeim að
sjálfsögðu engin ástæða til að láta
fella þetta niður þannig að hér heima
var ég skráður Bergþóruson Eggerts
son og hef borið bæði nöfnin með
stolti síðan. Þetta er í raun orðin hefð
í fjölskyldunni þannig að systkini mín
bera líka nafn móður. Börnin mín
bera nafn Örnu ásamt mínu og þetta
er líka frekar algengt í frændsystkina
hópnum mömmu megin.“
Landnemastemning í Árbænum
„Ég hef alltaf verið mjög stoltur af því
að vera úr Árbænum ég held að það
sé fátt sem jafnast á við það að koma
úr góðu og fjölbreyttu hverfi. Það
ríkti enn svolítil landnemastemning
og fólk hafði vanist því lengi fram eft
ir að borgin var ekki mikið að sinna
hverfinu þannig að við hverfisbú
ar lærðum bara að taka höndum
saman um ýmsa hluti. Það er orðið
frægt að – ég held Gunnar Thorodd
sen hafi verið borgarstjóri þegar að
Árbæjarhverfið var að byggjast – þá
þurfti að sækja skóla niður í Langholt
og keyra krakkana upp Ártúnsbrekk
una sem var hálfgerð moldargata
einhver. Það gat tekið alveg gríðar
legan tíma, þegar færðin var slæm.
Þá komu krakkarnir heim undir mið
nætti. Þannig að Árbæingar vildu
absolútt fá skóla en þá voru ekki til
peningar þannig að niðurstaðan
varð sú að borgin lagði fram efnið
en Árbæingarnir byggðu sjálfir
fyrsta skólann!“
Afhenti Davíð Oddssyni
sementspoka
„Þegar við fengum fyrsta grasvöll
inn þá lögðum við sjálf þökurnar,
sem voru keyptar einhvers staðar
fyrir austan, og þegar okkur tók að
lengja mjög eftir íþróttahúsi, af því
að við þurftum alltaf að sækja hand
boltaæfingarnar upp í Breiðholt,
þá fórum við fimmtán krakkar með
Akraborginni upp á Akranes og sótt
um fyrsta sementspokann í sem
entsverksmiðjuna þar og hlupum
með hann á kassabíl niður í bæ. Við
söfnuðum áheitum um allt hverfið
og afhentum síðan Davíð borgar
stjóra Oddssyni við hátíðlega athöfn
í Árbæjarhverfi fyrsta sementspok
ann. Svo sögðum við alltaf að hann
hefði líklega notað hann í ráðhúsið
því að íþróttahúsið kom ekki fyrr en
næstum því tíu árum seinna,“ segir
Dagur og á bágt með að halda hlátrin
um niðri þegar hann rifjar upp afrek
ið og brostnu vonirnar. „Ég hef því
einsett mér að láta þetta ganga hraðar
í nýju hverfunum núna.“
Söngferlinum lauk í menntó
Dagur segist alla tíð hafa lagt rækt
við fótbolta og handbolta ásamt því
að hafa sótt stífar æfingar í að læra á
trompet á unglingsárunum. Það kom
þó blaðamanni á óvart þegar Dag
ur segir góðlátlega frá reynslu sinni
af því að hafa verið í hljómsveit á
menntaskólaárunum „Ég var einu
sinni söngvari í hljómsveit sem hét
Þjóðlagatríóið Barki og sem síðar hélt
áfram sem eingöngu „instrumental“
hljómsveit. Þannig að ég missti svo
lítið sjálfstraustið í tónlistinni,“ segir
hann og hlær upphátt. „Þeir tóku síð
an upp nafnið Skárri en ekkert sem
var augljós sneið til mín. Þar með
lauk mínum söngferli og eiginlega
tónlistarferli. Sem er auðvitað gríðar
leg synd fyrir bara land og þjóð.“
Tekur púlsinn á menningunni
Dagur segist ekki spila á trompet í
dag en að Heiða dóttir hans spreyti
sig nú á gamla hljóðfæri föður síns og
að það nægi honum ágætlega. Hann
segir tónlistarunun ríkja á heimil
inu. „Okkur hjónunum finnst ekkert
skemmtilegra en að fara saman á tón
leika. Tækifærin í Reykjavík eru auð
vitað stórkostleg en það er ótrúlega
mikið til af góðri tónlist og tónleik
um og við komumst ekki yfir nema
brot af því sem við hefðum viljað,“
segir Dagur sem segir Retro Stefson,
Sin Fang, Hjaltalín, FM Belfast og
GusGus í sérstöku uppáhaldi hjá allri
fjölskyldunni. Hann segir þau hjónin
stundum stelast til að taka snúning í
næturlífi Reykjavíkur saman. „Það
liggur við að það sé hálf vandræða
legt að við séum úti á lífinu þannig
að við leitum á svona staði sem svona
gamlir hundar leita á,“ segir Dagur
og gerir góðlátlegt grín að sér. „Bara
svona staði sem við sóttum þegar að
við vorum aðeins yngri. Kaffibarinn
er hérna auðvitað ansi nálægt, ég er
ekki að segja að við förum oft út en
það er gaman að sjá þróunina með
eigin augum, hvernig staðirnir eru
sífellt að breytast. Ég held reyndar
að allir hafi gott af því að fara út að
skemmta sér. Bara að reka aðeins inn
nefið og finna lyktina. Það er svona
hluti af því að fylgjast með slættinum,
æðaslættinum í Reykjavík. Og það
blasir reyndar við alls staðar að unga
kynslóðin í skólum, íþróttum, tón
list, menningu og skemmtistöðum
er efnilegri og skemmtilegri en nokk
ur önnur kynslóð í Íslandssögunni,“
segir læknirinn og jafnaðarmaður
inn Dagur, sem vill fylgjast með öllum
hliðum samfélagsins, að lokum. n
Tekur púlsinn á Reykjavík
„Ræður það úr-
slitum í lífi barna
þinna hvort þér sjálfum
hafi gengið vel eða illa í
þínum fyrirtækjarekstri?
Fjölskyldan á góðri stundu Barnalán hefur leikið við fjölskylduna og eignuðust Dagur og Arna fjögur börn á sjö árum.
myND úr eiNkASAFNi
Dagur B. eggertsson
Dagur telur að frelsis-
hugtakið hafi afbakast á
síðastliðnum áratugum.
myND SigTryggur Ari