Alþýðublaðið - 11.09.1924, Blaðsíða 3

IKE'&frtf&ÍCfclttX*
Sf
kvædatölu flokkanna o% þm.tola
þeirra getur orðið rangt. Ef rétt-
læti ætti að fást, yrða að vera
uppbótar þm. Frv. H. H. með
þessum tveimnr breytingum, þm.-
tala kjördæmanna ákyeðln fyrir
hverjar kosningar eftir hagskýrsl-
unum og uppbótarþm., bætti úr
öllum verstu göllum núverandi
kjördæmaskipunar. En það er
til öonur leið, beinni, betri og
áuðveidari. Hún þarf enga hag-
akýrsiuútreikninga fyrir hverjar
kosningar og enga uppbótarþm.
tll þass að réttlæti náist. Leiðin
er þessi:
Landlð alt skal vera eitt
kjördæml og kjósa hlutfalls-
kosningum.
Fascistar og sam-
vinnufélögin.
Eaupfélagabúðlrnar rændar og
brendar. Þriðjungnr
lagður í rústir.
I skýrzlu framkvæmdastjórnar
alþjóða-samvinnufélaganna, sem
heldur sambandsfund i Ghent í
Belgíu í þessum mánuðl, er talað
um fjandskap þann, er fylglfiskar
Mussollnis sýna sámvinnufélög-
uoum. Það er skýrt frá þvf, að
síðasti alþjóðatundur hafí sam-
þykt harðorð mótmæli gegn at-
hæfi Fasclsta í ítaliu, sem með
aðstoð >iögregiu< Mnssolinis
hefðu >beitt otbeldi, svívirðing-
um og eyðileggingu við sam-
vlnnuféiög og samvinnumennr.
Ályktunin var sand stjórn ítalfu,
en ekkert svar hefir borist nl-
þjóðasámbandi samvinnumanna.
I>etta ofbeldi og þessi eyðl-
leggingarstarfserai hefir haldið
áfram fram á síðustu tlma.
Framkvæmdastjf rn alþjóðasam-
bands samvinnu uanna hafðl til-
nefnt Svisslendir ginn dr. A. Suter
tii þess að fa: a til ítalfu og
rannsaka málið þar. í skýrzlu
sinni sagði dr. Suter: >Það er
ómögulegt að jera sér neina
hugmynd um >á reglubundnu
eyðlleggingu á ftölsku samvinnu-
félöguaum, sea Faaclstar hafa
valdlð, nema sjí það sjálfur. Ég
hetði getað eytl mörgum vikum
og jafnvel máni 3um í Ítalíu í að
heimsækja félög sem höfðu verið
rænd eða búði' og vörubirgðir
brendar fyrir. Um þriðjungur
félaga þeirra, s tm voru í sam-
bandinu hafa vtdð eyðllögð.
0jrvæntl ig ítala.
Eftir að hafa athugáð skýrsl-
una gerði frái ikvæmdastjórnin
ákvarðanlr um framtíðina. Sem
svar við þeim, sendi Signor Ver-
gnanlni, formaður ítalska sam-
bandsins, bréf tll aiþjóðasam-
bandsins og sagði, að það væri
tilgangslaust að leita til Musso-
línis sjálfs eins og ætlast var tll.
Hann áleit einnig gagnslaust,
eins og sakir stæðu fyrir ftölskn
íéiögin, að fá fjárstyrk frá út-
löodum, en stakk upp á þvf, að
alt væri gert tll að efla verzl-
unarviðakiftin milli Ítalíu og ann-
ara landa.
>Upp úr þessur, segir skýrzl-
an, >hætta smám saman samn-
iugarnir, og það var augljóst, að
ítalsklr samvinnumenn reyndu alt
til þess að geta lifað friðsamlegu
með nábúum sfnum.r
Falskli* reikningar.
Biaðið >Producer< tiltærir
skýrzlu í >La Co-operezione
Italiane<, frá samvlnnutoringjun-
um í Ítalíu, sem fordæmlr stjórn
Fascista á hinu mikla samvinnu-
félagi í Milano, sem svartliðárnir
tóku hernámi undir því yfirskyni
að bæta það.
Skýrsla þossi sýnir, að Fascist-
ar eru að reyna að hylja tortfm-
ingu féláganna með fölsknm
relkningum.
Samvinnufélagsstjórn Fascista
hefir fengið í laun um ioooo kr.
mánaðarlega, f stað þess að frá-
Kdgar Kice Burrougha:
Tarzan og gimsteinap Opai -borgar.
BragðiB tókst. Móhameð Bey rakst á fótinn og féll á
gólflð. Jafnskjótt stökk hann á fætur og snéri gegn
andstæðingnum; en Werper hafði náð skammbyssunni
og glampaði hún i hendi hans.
Arabinn beygði sig og vildi renna á hann; hár hvellur
kvað við, glampa brá fyrir, og Móhameð Bey valt eftir
gólfinu og stansaði við rúm konunnar, sem hann vildi
smána.
Þvi nær jafnsnemma skotinu heyrðist mannamál i
búðunum. Menn kölluðust á og spurðu, hverju skot það
sætti. Werper heyrði að hlaupið var fram og aftur.
Jane hafði staðið á fætur er Arabinn dó og gekk nú
til Werpers með framréttar hendur.
sllvemig get ég þakkað yður, vinur?* spurði hún.
„Og að hugsa sér það, að 1 dag hafði ég þvinær trúað
rógburði þessa manns um fortið yðar og sviksemi. Fyrir*
gefið mér, Frecoult. Ég mátti vita, að hvltur heiðursmaður
gat ekki verið annað en verndari hvitrar konu i þessu
villimannalandi, mitt á meðal illmenna."
Werper lét hendurnar falla niður með siðunum; liann
horfði á konuna; en hann gat eigi svarað henni.
Arabarnir leituðu aö þeim, er skotið haföi. Varðmenn-
irnir, sem foringinn hafði sent burtu, stungu upp á þvi
nð fara að tjaldi fangans. Þeim datt i aug, að konunni
hefði kann ske hepnast að verja sig.
s*s
Werper heyrði mennina nálgast; hann vissi,' að sér
var dauðinn vis, ef þeir kæmust að þvi, að hann væri
morðingi Móhameðs. Ræningjarnir mundu tæta i sundur
kristinn mann, sem drepið hafði foringja þeirra; hann
varð að fin’na upp á einhverju, svo eigi kæmist strax
upp hið sanna.
Hann stakk á sig skammbyssunni og1 gekk rösklega
út úr tjaldinu. Kom hann beint i flasið á mörinunum.
Hann glotti og rétti upp hendina til þess að stöðva þá.
„Konan varðist,” sagði hann, „og Móhameð Bey varð
að skjóta hana. Hún er ekki dauð — bara dálitið særö. Þið
getið farið að sofa aftur. Við Móhameð Bey litum eftir
fanganum;“ hanu snéri sér við og fór aftur inn i tjaldið,
en ræningjarnir létu sór þessa skýringu nægja og tóku
fúslega á sig náðir aftur.
Þegar Werper sá Jane aftur, var hann fyltur alt öðr-
um hugsunum, en þeim, er ráku hann á fætur fáum
minútum áður. Bardaginn við Móhameð Bey og sú
HHHHHHHHHBESESEHEaHHHH
Tarzaii'Sðgariar
fást á Vopnafiri i hjá öunnlaugi Sigvaldasyni bóksala.