Alþýðublaðið - 13.09.1924, Blaðsíða 2
2
Hreppapðlitik.
Áður fyr snérubt stjórnmál
okkar ísiendinga aðallega um
tvent: deiluna við Dani og fjár-
lögin. Nú er deilan við D mi úr sög-
unni, en enn þá ríkir sá missklln-
ingur hjá almúga manna út um
sveitir, að stjórnmálin séu í rauu
og veru ekki annað en meðferð
þings og stjórnar á fé ríklssjóðs,
og þessl misskllningur átti mik-
inn þátt í sigri íhalduina við síð-
ustu kosningar.
Þeim, sem Ifta svo á stjórn-
málin, verður sparnaður og hreppa-
pólltlk aðdlatriðið. Þeim finst það
mesta keppikeflið, að sem minstu
verði eytt af fé rfkissjóðs, en það,
se n eytt verði, falli i hlut þeirra
eigin hrepps eða sýslu, Margir þm.
hafa getad haldið við þingmensku
sinni með þvi einu að halda lát-
laust uppboð á atkvæði sínu fyrlr
fjárveitingar til kjördæmis síns.
Þetta er öllum góðum mönnum
hneyksli, en því verður ekkiút-
rýmt með öllu fyr en kjördæma-
sklftlngin er afnumin. Það á vit-
snfega að fara eftir þörfinni eiunl
hvar eigi að leggja vegl, byggja
brýr, reisa sjúkrahús, reisa vita,
efla samgöngur eða gera aunað
til framfara. En meðan einstök
kjördæmi eiga fulltrúa á þingi,
sem skara eingöngu eld að köku
þess, þá hlýtur oft að verða svo,
að þeir verðl útuudan, sem hafa
mesta þörf, en þeim landshluta
vegni brzt, sem hefír að fuil-
trúa ófyrirleitnasta atkvæðasal-
ann. Kjördæmaskiftingin byggist
á því, að elnstöku landshlutar
hafí sérstakra, réttmætra hags-
muna að gæU og að þessir nags-
munir séu svo mikilvægir, að
fyrir þá megi traðka kosnioga-
rétti fjölda manna.
Stjórnmálin fara ekki eítir
kjördæmum, heldur stefnum, en
þær fara yfirleitt eftir hagímunum.
Kjóssndi í einu kjördæmi hefir
söœu hagsmunl og kjósandur
víðsvegar á landinu, en þeir
geta verlð andstæðir hagsmunum
melri hiutans f kjördæmi hans.
Það kann að verða fært kjör-
dæmaskipun til gildis, að nán»
ara samband verði miISi þm. ©g
kjósenda, hann þekki betur
þ ifir þeirra og þeir fylgist bet-
ur með starfi hans á þingi.
Flokkarnir munu sjá sér hag 1
því, að hafa frambjóðendur sfna
sem vfðast af landinu og enginn
hætta er á þvf, að vankunnátta
þm. um hag kjósenda verði
meiri en nú; öll Ifkindi eru til
þess að hún verði minni. Hltt
er satt, að kftpp kjósenda verð-
ur minna, þegar barist er um
stefnur @n ekki um menn.
Þetta er tli góðs en ekki ilis.
Þeir kjósecdur, sem nú taka
kappsamlegan þátt í kosningum
eingöngu af persónulegu íylgi
við frambjóðanda, eru þeir, sem
þroskaminstir eru í stjórnmáium.
Nú hverfa o‘t umræður um vanda-
mál þjóðarinnnr f persónuiegar
skammir milli frambjóðsndanna
og fyigjendur þelrra spinna upp
Gróusögur og svfvirðingar. Með
þessu er >agiterað< en ekki með
þvf, sem á milli ber í skoðun-
um. Við hiuttaíískosnÍDgar hlýtur
kosnlngabaráttan að losna við
talsvert af þessum óþverra, hún
verður frekar um mál en
menn.
Við ísiendingsr erum svofáir,
að alt opinbert ift okkar hlýtur
að vera með smásmugulegum
blæ. Okkur bar að draga úr
þessu en vernda það ekki. Þess
vegna verðum við að afnema
kjördæmakosningarnar og lög-
ieiða í þeirra stað hiutíallskosn-
ingar um iand alt.
®WK#aK»taatw«sasí««wtsasia
i i
I AlÞýðublaðlð i
Í kemur út ú hyerjum yirkum degi. f|
II 1
H Afgreiðsla |
u yið Ingólfsstræti — opin dag- H
| lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd. g
L.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) öpin kl.
91 /a—10*/a árd. og 8—9 síðd.
S í m a r:
683: prentsmiðja.
988: afgreiðsia.
1294: ritstjórn.
Yerðlag:
Áskriftaryerð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýsingayerð kr. 0,16 mm. eind.
i
i
i
i
I
meö einhverjum fullkomnum tækj-
um.
Þessar kenningar eru englnn
hégómi.
þaÖ er engin ástæða til hess
aö Marz, sem er eldri heimur eu
jöröin okkar, só ekki dvalar-
staður vera, sem eru svo langt
komnar, að þær geti valdið slík-
um verklegum fyrirtækjum. Ef svo
er, þá skulum við vona dr. Lowell,
að Marzbúar hafl fyrir löngu sam-
einast og ákveðið að hætta hinni
hryllilegu stríðsheimsku.
Svo skrifar dr. Maepherson í
>Daily Herald.<
Er líf á Marz?
(Frh )
Gátan nm sknrðina.
Vefur dökkra, beinna lína nær
yflr öll öræfin og inn í blógrænu
flákana, og á 2 eða fleirum stöð-
um, þar sem skurðir þessir mæt-
ast eru kringlótlu deplarnir sem
dr. Lawvell kallaði >óasana<, eða
gróðureyjarnar í öræfunum. fessi
frægi stjóinufræðingur hólt, að
skurðirnir væru gróðurland, aem
veitt væri vatni á — áveituskurð-
ir frá hoimskautunum til miðjarð-
arlínunnar á Marz.
Hins vegar heldur prófessor
Pickering að skurðirnir sóu land-
svæði, sem frjóvguð sóu með því,
j að Marzbúar dragi þangað þokunft
Marz næstar jerða.
Hin rauða stjarna, Marz, var nú
siðast í ágúst nær jörðu en hún
heflr verið í heila öld. Fjarlægðin
var að eins 55 mllljónir rasta, en
er mest 380 milljóuir rasta. Voru
þá vísindamenu úti um allan heim
viðbÚDÍr að rannsaka, hvort
nokkur frekari lífsmerki sæjust á
Maiz. Tvennskonar vísindamenn
voru hér aðallega að verki stjörnu-
fræðingar og loftskeytafræðingar.
StjörnufræðiDgar voru tilbúnir
til þess að kíkja úr stjörnuturn-
um sínum um viða veröld á Marz,
á þeim tímum, er hann kom næst
jörðu. Peir voru samt yfirleitt
mjög óheppnir. Svo að ssgja alls
staðar, þar sem stjöinuturnar eru,
var skýjað loft og I tið eða ekkert
sást til Marz. Pnófessor Graíi' í
Hamborg mun hafa vefið einna
i heppnastur. Hann sá greinilega
j gula bletti á hnettinum, sem memi