Alþýðublaðið - 17.09.1924, Page 3

XE'PyVDBEXBIB
f'.acnR: tollar, hækkaðir tollur,
nýjlr toliar á aauðsynjar almenn-
ings, hlifð og þjónustusemi við
burgelsa og banka. E>að sýna
gerðir síðasta þings og stjórnar-
innar siðan. Álogur á almenn-
ing eru auknar, útlánsvextirnir
hækkaðir, lággenginu haldið við,
en þrátt fyrir aískaplegan gróða
burgeisa eru engar ráðstatanir
gerðar til að skattleggja hann.
Og þrátt fyrlr opinbera viður-
kenningu þess, að reikningar
ísiandsbanka séu stóriega rangir
og að bankinn leyni miiljóna-
tðpum, er hann síðar aetli að
láta landsmenn borgas auk >arðs<
til hluthafá af topuíii fé, er enn
haldið hlí&skildl yfir bankanum
og ált hans athsrfi samþykt með
þðgnlnnl. — Stefna hms í ut-
enríkismálum er og enn hin sama.
Norðmöonum hefir löngum verlð
fiskveiðaiöggjöf vor þyrnir i aug-
um. E>elr fóru að dæmi Spán-
ve ja, hótuðu að hækka toll á
íílenzku saltketi. Nú hafa þeir
fenglð viija sfnum tramgengt,
sumpart belnar tilslakauir á lög-
unum og sumpart hinn >vin-
gjarniega skilning*, sem gerlr
fögln gagns- og þýðingar-laus
gagnvart Norðmönnum. Eru hér
með dyrnar opnaðar upp áð gátt
fyrir hverrl erlendri þjóð, er
kaupir af osa eyrisvlrði, til að
krefjást ihlutunar um innanlands-
mál vor og lögííjöf. Frámár ber
að líta á óskir og hag burgeis-
ánna en alþýðu, en. þó tyrst og
fremst á ósklr og hag þeirra
burgeisa, sem ekki eru íslenzkir;
þetta vlrðast vera einkunarorð
Jóns Magnússonar forsætisráð-
herra. Þalm hefir hann trúlega
fylgt og með því sýnt og sánn-
að, að hsnn er f lgorlega óhæfur
til að vera æð ti stjórnandl og
málsvati íslenzku þjóðarinnar.
(Frh.)
Diskonto og Revisionsbanka-
hneyksiið,
Haasing-Jörgensen, fyrv. ráöh.,
síbast forstjóri Diskonto og Revi-
sionsbankaus, hefir selt húseiguir
sínar í Ðanmðrku og fer til út-
landa, Uklega alfarinn. Banka-
hruniö hefir haft mikil áhrif á
hann. Hann er mjög niðurbeygöur
yflr því, aö vinna hans í bjónustu
bankans befir verið til einskis, og
flýr því landið. Eins og menn
muna, hafði hann gefið dreng-
skaparorö sltt fyrir því, aö bank-
inn kæmist á heilbrigöan grund-
völl, er hann fókk síöast styrk frá
Þjóöbankanum dnnska.
Nú er sagt, að lánardrottnar
$
bankans, þar á meöal sparifjáreÍK-
endur, muni ekki f i meira eu
BO—60% af innstæðum sínum.
Viða er pottur brotinn.
Opið bréf
tll herra járnsmiðs Mhiteins
Björnssonar, Bogalandsfylkt.
Þér hafið í 148. tölublaðl Al-
þýðublaðsins, 27. júní þ. á, látið
birta >opið bréf til lándssíma-
stjóráasc og holmtlð, að mér sé
rokinn réttlátur? löðrungur fyrir
vánrækalu mína sem stöðvar-
stjóri hér á Fáskrúðsfirði, sér-
staklega skylst mér þó að ég
muni eiga að æfa mig í lestri.
Ádeila yðar & naig byrjar á
því, að þér hefðuð komið inn á
simstöðina hér, skrlfað símskeyti,
lesiö það yfir og athent mér.
Simaávarpið segið þér að hafi
verið: >Björn Qislason, Meðal-
felll Hornafirði<, þér hrfið ekki
haft tíma til að bíða ettir svari,
en hafið tengið að vita það 2
mánuðum! seinna, að skeytið hafi
lent til Bjargar Einarsdóttur,
MeðaifelH, og sem óhjákvæmi-
lega skýringu getið þér þess, að
á þessum bæ sé tvíbýiilll
Af því að hér er gerð, að
Edgar Rioe Burroughs:
Tarzan og glmstelnar Opai'-borgar.
Werper vafði ábreiðunum um likið og sá svo um, að
fela vandlega brunablettina eftir ikotið um nóttina.
Sex menn báru svo likið út i rjóðrið, og var það grafið
undir tré einu. Þegar lik ræningjans var hulið moidu,
varpaði Werper öndinni léttara; — ráð hans hafði reynst
betur en hann hafði vonað.
Þegar nú bæði Achmet Zek og Móhamed Bey voru
dauðir, voru ræningjarnir foringjalausir. Eftir stutta
ráðstefnu ákváðu þeir að halda norður eftir, á fund
kynkvísla, er þar bjuggu, og sem voru ættingjar. Þegar
Werper vissi i bvaða átt þeir héldu, sagði hann, að
bann ætlaði austur til strandar. Þeir vissu, að hann átti
ekkert girnilegt og leyfðu honum þvi að sigla sinn
eigin sjó.
Þegar þeir fóru sat hann á hesti sinum i miðju
rjóðrinu 0g sá þá hvern af öðrum hverfa i skóginn.
Þakkaði hann guði að vera loksins sloppinn ur klóm
þeirra.
Þegar hann heyrði ekki iengur til þeirra, snóri hann
til hægri 0g reið inn i skóginn að trénu, sem hann
hafði falið Jane 1. Hann stöðvaði hestinn undir þvi og
kallaði glaðlega: „Góðan daginn!"
Enginn svaraði; og þótt hann skygndist um, sá hann
engin merki stúlknnnar. Hann fór af baki óg klifraði
upp 1 tréð og sá.nú um'það alt. Tróð var mannlaust
— Jane Clayton var horfin gersamlega.
XXII. KAFLI.
Tarzan fser minnlð.
Meðan Tarzaa lót steinana úr pyngjunni renna á
milli fingra sinna, flugu honum i hug gulu stangirnar,
sem Arabarnir og Abyssiniumennirnir börðust um.
Hvaða samband var á milli hins óhreina málms 0g
sindrandi steinanna, sem verið höfðu i pyngjnnni?
Hvaða málmur var þetta? Hvaðan var hann? Hvernig’
stóð á þvi, að honum fanst endilega, að málmurinn
stæði i sambandi við sig — að hann ætti hann?
Hver var hans fyrri æfi? Hann hristi höfuðið; hann
sá í þoku æsku slna meðal apanna — þvi næst brá
fyrir fjölda andlita 0g atburða, sem honum fanst ekkert
eiga skilt við Tarzan apabróður, og þó voru þau ekki
honum ókunn.
HBEJHEHHHEmHiaEaEaHHHma
Tarzan'Sðgurnar
fást á Vopnaflrifi hjá Gunnlaugi Sigvaldasyni bóksala,