Lögmannablaðið - 01.12.1998, Blaðsíða 16
og er síbreytilegt. Reglur sem gefa
slíka uppskrift eru úreltar.
Lögmenn eru í þeirri aðstöðu að
geta best metið hvort dómstólar og
dómendur eru störfum sínum
vaxnir. Að þagga niður í gagnrýni
þeirra er ekki í anda nútímans.
IV.
Samskipti lögmanna við Hæsta-
rétt hafa, að mínu mati, nær und-
antekningarlaust verið góð.
Í bréfi réttarins til félagsins, sem
birtist í júlí hefti Lögmannablaðs-
ins, er þetta staðfest. Þar þakkar
forseti réttarins lögmönnum fyrir
gott samstarf og hlut þeirra í því að
hleypa af stað hinni breyttu dóm-
stólaskipan. Jafnframt bendir hann
á leiðir sem lögmönnum eru færar
til þess að auðvelda réttinum enn
frekar að leysa hlutverk sitt af
hendi. Er þetta af hinu góða því
lengi getur gott batnað.
Undirritaður hnaut hins vegar
um eitt atriði í bréfi réttarins er
sneri að gerð skrár yfir málsatvik í
tímaröð. Ekki er að efa að slík skrá
getur auðveldað réttinum störf sín.
Hins vegar er til þess að líta að
slíkt hefur í för með sér mjög
aukna vinnu fyrir lögmenn. Ég er
viss um að lögmenn væru tilbúnir
að leggja þá vinnu á sig vitandi
það að rétturinn myndi taka tillit til
hennar í málskostnaðarákvörðun-
um sínum.
Því miður er það svo, að hinn
virðulegi réttur virðist oftsinnis
ekki gera sér grein fyrir þeirri
miklu vinnu er liggur að baki því
að framreiða málin sómasamlega
fyrir réttinn. Einkum hefur þessa
gætt í ákvörðunum réttarins um
málsvarnarlaun lögmanna í opin-
berum málum. Að ætla lögmanni,
sem hefur þær skyldur sem á hann
eru lagðar lögum samkvæmt sem
verjanda, að taka við ákvörðun
upp á kr. 25.000 fyrir flutning í op-
inberu máli er í raun óskiljanlegt.
Lögmenn leggja metnað sinn í að
einfalda málin fyrir réttinum og
vanda málflutning sinn. Miðað við
þann taxta sem hæstaréttarlög-
menn starfa á þá rúmast ekki mik-
il vinna innan ofangreindrar fjár-
hæðar. Í slíkum ákvörðunum rétt-
arins felast ákveðin skilaboð til
lögmanna.
En hversu ómerkileg sem mál
eru, þá er ætíð ákveðin grunn-
vinna að baki þeim sem verður
ekki hjá komist að vinna. Hér í
þessari grein eru ekki tök á því að
þylja slík störf upp. Það að hafa
ræður sínar hnitmiðaðar og kjarn-
yrtar, eins og rétturinn fer fram á,
hefur auk þess í för með sér mun
meiri vinnu.
Ég held að lögmenn séu fúsir til
þess að koma til móts við hinn
virðulega rétt í þessum málum en
viðleitnin verður þá að vera gagn-
kvæm.
V.
Er greinarstúfur þessi var fyrst í
smíðum, hafði undirritaður inni þá
athugasemd, að hann saknaði þess
að við endurskoðun laga um
Hæstarétt hefði ekki verið gert ráð
fyrir, að rétturinn tilkynnti fyrirfram
um dómara hvers máls.
Ástæðuna sjá allir. Dómarar
Hæstaréttar geta, jafnt sem dómar-
ar héraðsdóms, verið vanhæfir til
setu í dómi.
Í millitíðinni hefur það gerst að í
síðustu málaskrá réttarins er slíkar
upplýsingar að finna. Þannig eru
upphafsstafir hvers dómara nú sett-
ir á hvert mál í málaskrá. Þessari
breytingu ber að fagna.
VI.
Að endingu vill undirritaður
leggja á það áherslu að samstarf
lögmanna og hins virðulega réttar
hefur verið með ágætum. Er það
von undirritaðs að svo verði áfram.
16 Lögmannablaðið
Lögmenn eru í þeirri
aðstöðu að geta best metið
hvort dómstólar og
dómendur eru störfum
sínum vaxnir.
Jóla- og nýárskveðja
Stjórn og starfsfólk
Lögmannafélags Íslands
senda félagsmönnum, samstarfsfólki þeirra og
fjölskyldum bestu óskir um
gleðileg jól og farsælt komandi ár.