Lögmannablaðið - 01.03.2004, Blaðsíða 15

MÁLFLUTNINGSKLÚBBURINN LÖGBERG vinnur
nú hörðum höndum að undirbúningi 20. Nor-
rænu málflutningskeppninnar, sem haldin verður
í Reykjavík 11. til 13. júní nk. Von er á nærri
200 manns vegna keppninnar; laganemum, lög-
mönnum, háskólakennurum og dómurum við
Mannréttindadómstól Evrópu og æðstu dómstóla
Norðurlandanna. Samtals eru keppendur um 70.
Keppnin verður haldin í húsnæði héraðsdóms
Reykjavíkur og í Hæstarétti. Í verkefninu reynir á
réttindi manns samkvæmt Mann-
réttindasáttmála Evrópu, en eign-
ir hans voru frystar á grundvelli
reglugerðar Evrópusambandsins
sem sett var í kjölfar hryðjaverkanna 11. sept-
ember 2001. Um þessar mundir sitja íslensku
keppendurnir sex og semja greinargerðir sóknar
og varnar, með aðstoð keppenda fyrri ára og
undir stjórn fræðilegra leiðbeinenda. Formaður
málflutningsklúbbsins undanfarin 9 ár er Sif Kon-
ráðsdóttir hrl. og heiðursformaður er Gunnar
Helgason hrl. Keppnin hefur notið stuðnings Lög-
mannafélagsins, dómsmálaráðuneytisins, lög-
manna, fyrirtækja og stofnana.
15
Góður lögmaður verður hvorki til á sex vikum né
sex mánuðum. Til þess þarf lengri tíma, ríkan
vilja, ákveðni, þolinmæði og metnað og síðast en
ekki síst fjölbreytt og krefjandi verkefni. Ég hef þá
trú að lágmarksstarfstími áður en prófraun til öfl-
unar héraðsdómslögmannsréttinda er þreytt muni
skila okkur hæfari lögmönnum þegar fram líða
stundir. Ég tel þetta skilyrði því fullkomlega rétt-
lætanlegt og í mínum huga er jafnframt ljóst að
reynslutíminn getur ekki verið skemmri en sex til
tólf mánuðir.
Skilyrði réttinda til að verða hæstaréttarlög-
maður samkvæmt 6. gr. frumvarpsins hafa einnig
sætt gagnrýni. Á sama hátt og varðandi héraðs-
dómslögmannsréttindin þá er skilyrðum 1.-4.
töluliðar 1. mgr. 6. gr. ætlað að tryggja að héraðs-
dómslögmenn hafi öðlast ákveðna færni í störfum
sínum áður en þeir öðlast hæstaréttarlögmanns-
réttindi. Í mínum huga er álitamál hvort rétt sé að
skipta starfsréttindum lögmanna upp með þeim
hætti sem gert hefur verið hér á landi og hvort rétt
sé að gera kröfu til þess að héraðsdómslögmenn
þreyti tiltekna prófraun áður en þeir eiga þess kost
að flytja mál fyrir Hæstarétti Íslands. Fyrir þessu
fyrirkomulagi er þó löng hefð og ljóst að henni
verður ekki breytt án verulegrar umræðu og sam-
stöðu meðal lögmanna.
Það er mjög jákvætt í mínum huga að það hug-
læga mat sem hingað til hefur ráðið því hvaða mál
teljast tæk prófmál fyrir Hæstarétti verði afnumið.
Ég efast þó ekki um góðan hug þeirra einstaklinga
sem sinnt hafa þessu mati til þessa, en framhjá
hinu verður ekki horft að mat þeirra hefur í
sumum tilvikum ekki verið óskeikult. Ég tel því til
mikilla bóta að taka upp hlutlægar reglur varðandi
skilyrði til öflunar hæstaréttarlögmannsréttinda.
Um það má endalaust deila hvort starfstími
samkvæmt 1. tölulið 1. mgr. 6. gr. skuli vera þrjú
eða fimm ár, lágmarksfjöldi munnlegra fluttra
mála í héraði samkvæmt 3. tölulið sömu greinar
skuli vera þrjátíu eða fjörutíu og hvort fjöldi próf-
mála fyrir Hæstarétti samkvæmt 4. tölulið skuli
vera tvö, þrjú eða fjögur mál. Ég get vel skilið
sjónarmið þeirra lögmanna sem halda því fram að
skilyrði frumvarpsins að þessu leyti séu of ströng,
en hef ekki sjálfstæða skoðun á því við hvað skuli
miða í þessu efni. Vonandi finnst viðunandi lausn
varðandi þessi atriði.
Ég vil að lokum lýsa stuðningi mínum við þá
samþykkt sem gerð var á félagsfundi Lögmanna-
félags Íslands fyrir skömmu þess efnis að mynduð
verði sérstök nefnd innan félagsins sem hafi það
verkefni að gaumgæfa nauðsynlega heildarendur-
skoðun á lögum um lögmenn.
L Ö G M A N N A B L A Ð I Ð
Keppendur og fræðilegir leiðbein-
endur. Efri röð: Heiða Björg Pálma-
dóttir, Hrafnhildur M. Gunnarsdóttir,
Kristín Benediktsdóttir aðstoðar-
maður hæstaréttardómara og Björg
Thorarensen, prófessor.
Neðri röð: Þórunn Pálína Jónsdóttir,
Hervör Pálsdóttir, Sesselja Sigurðar-
dóttir og Ari Karlsson
Norræna málflutningskeppnin