Lögmannablaðið - 01.12.2005, Blaðsíða 25

LÖGMANNABLAÐIÐ – 4 / 2005 > 25
lögmenn sem rökuðu saman fé og
keyrðu jeppa. Þeir sem afneituðu hvað
harðast hinni dauðu hönd hins opinbera
höfðu á hinn bóginn flestir gengið ríkis-
valdinu á hönd og hittust nú helst á
sellufundum hjá BHMR fyrir utan einn og
einn ríkisrekinn lögmann.
Slanguryrðið „lúser“ hafði öðlast alvegnýja merkingu í huga Marðar. Hann
taldi sig vera mesta erki „lúser“ allra
tíma. Hann var búinn að tapa sautján
málum í röð.
Mörður gerði stutt hlé á lestrinum ogleit upp. Einungis eðlislæg hóg-
værð hans og kurteisi varnaði honum að
hrópa upp: „Yó man, ertu vakandi?“
Mörður hafði lagt óvenju mikla vinnu í
málflutningsræðuna. Eins mikla og hægt
er að krefjast af lögmanni sem gengur í
öll störf á skrifstofunni. Nóttin fyrir mál-
flutninginn hafði farið í undirbúning.
Hann leit fast á dómarann. Höfuðstelling
minnti Mörð á styttuna af hugsuðinum.
Þessi alvöruþrungni og niðurlúti maður
sem hvílir ennið á hnúunum. Hann hlýtur
að taka eftir, hugsaði Mörður með sér og
hélt áfram. Sér til sárrar gremju áttaði
Mörður sig á, við lestur dómsins, að
grunur hans reyndist réttur „dómarinn
hafði verið steinsofandi í málflutn-
ingnum.
Hvernig er þetta eiginlega eru engarkröfur gerðar lengur til lögmanna?,
hugsaði Mörður með sér þegar hann
kom af erfiðum fundi. Hvernig átti
honum að detta í hug að þessi stelpu-
kind væri ekki þarna til þess að taka við
frakkanum hans og bera honum veit-
ingar? Slík mistök voru að mati Marðar
eðlileg, enda leit stúlkukindin alls ekki út
fyrir að gegna svo mikilvægu starfi sem
lögmennskan er. Nei, Mörður var nú van-
ari því að eiga við gamla spilafélaga sína
í störfum sínum og þurfa einstöku
sinnum að þola samskipti við einhverja
nýútskrifaða besserwissara af karlkyn-
inu. Mörður hafði reyndar orðið var við
að einhverjar konur væru í stéttinni, enda
ekki hægt að komast hjá því að taka eftir
slíkum frekjum! Gat verið að þetta væri
að breiðast út? Hvað yrði þá um allt hið
kunnuga sem hann þekkti í heimi lög-
mennskunnar?
Mikil sæla er það nú stundum að veraalls óskyldur ráðamönnum þjóðar-
innar. Að ekki sé minnst á það að hafa
ekki málflutningsréttindi fyrir Hæstarétti.
Hváru tveggja sýndist Merði að fylgdi
fátt annað en armæða og leiðindi við að
vera sífellt á milli tanna á hælbítum og
öfundsýkingum.
Kemst svosem bærilega af meðþokkalega innheimtu, stöku refsimál
og forsjármál og þegar saltið fer að
minnka í grautnum má alltaf kvabba um
nokkur eignalaus þrotabú niðri í héraðs-
dómi. Íbúðin í Hlíðunum með rósótta
teppinu og betrekkinu dugar líka fínt.
Það er kannski engin ástæða til að hafa
of miklar áhyggjur af velgengni annarra
eða vanda þeirra. Þeir hafa örugglega
dýrari lögmenn og fínni í tauinu heldur en
Mörð til að liðsinna sér gegn ásókn allra
þessara rannsakara og meiðyrðinga.
Svo geta þeir líka alltaf þegar allt um
þrýtur stokkið í skjól pólitíkusanna, vina
sinna, flokksfélaganna eða vandamanna
sinna. Má ég þá frekari biðja um víxilinn-
heimtuna, þægilegt sautjándakaflamál –
sælir eru ættlausir og auðlausir hugsaði
Mörður og leit glottandi til himins.
Mörður hefur aldrei getað skilið konurneitt sérstaklega vel enda eru þær
allt öðruvísi en karlar. Lífsviðhorf þeirra
og gildi eru allt önnur og svo eru konur
hræddar við að axla ábyrgð og taka
ákvarðanir. Konur geta svo sem verið
þokkalegir lögmenn en þær eru óþarfa
smámunasamar enda eru konur með
næmt auga fyrir allskonar smáatriðum í
umhverfi sínu eins og ryki og svoleiðis
pjatti. Slík mál lenda sjaldnast á borðum
lögmanna.
Mörður hefur verið nokkuð sár ogreiður síðustu misseri vegna þess
að nafn hans er aldrei nefnt þegar fjallað
er um stjörnulögfræðinga. Mörður á
langan og farsælan feril í lögmennsk-
unni. Hann hefur skrifað margar greinar í
Úlfljót og Tímarit lögfræðinga, flutt fyrir-
lestra á málþingum, sinnt kennslu og er
með eina allra hæstu einkunn sem gefin
hefur verið í Háskóla Íslands. Þá hefur
Mörður flutt merkileg, umfangsmikil og
flókin mál í Hæstarétti og náð að kæfa
réttinn í ljósritum úr fræðiritum og alls
konar tilvitnunum sem þótti lengi vel
merki um góðan og merkilegan lög-
mann.
Fermingarúrið
gerði
útslagið!
Lögmaður, kona á besta aldri, sem
ekki vill láta nafns síns getið, segist
hafa verið í sambandi við Mörð
um tíma og m.a. hafi verið byrjað
að tala um sambúð áður en upp úr
slitnaði.
Hvað varð til þessara sambands-
slita?
Viðhorf Marðar til kvenna, fyrst
og fremst. Það rann upp fyrir mér
hvílík karlremba hann er og ég sem
virkur femínisti gat ekki látið það
viðgangast að búa með manni sem
áleit mig af óæðra kyni.
Hvernig maður er Mörður?
Hann er mjög spes, svo ekki sé
meira sagt. Fyrst fannst mér það
sjarmerandi en síðan fóru að renna
á mig tvær grímur þegar ekki var
hægt að koma honum úr gömlu
jakkafötunum. Þetta með ferming-
arúrið gerði svo útslagið.
Hvernig þá?
Ég vil ekki tjá mig um það frekar
en segi bara að ef menn eru tilfinn-
ingalega tengdir fermingarúrinu
sínu þá er virkilega þörf á sálfræði-
aðstoð.
Mörður illa
þrifinn til
fótanna!
Þórunn Guðmundsdóttir hrl. seg-
ist þekkja Mörð töluvert.
Ég hef lent á móti honum í
málum og hef oft þurft að sitja við
hliðina á honum í dómssölum og á
fundum. Það versta er þessi árátta
hans að fara alltaf fara úr skónum
og hann er hreinlega illa þrifin til
fótanna.
Það er uppi orðrómur um að þið
hafið farið út saman, er það rétt?
Nei það er ekki rétt, ég er ekki
farin af fella fjaðrirnar það mikið að
ég þurfi að fara út með Merði!