Lögmannablaðið - 01.03.2005, Blaðsíða 14

14
Sem gömlum ritnefndarfulltrúa varmér bæði ljúft og skylt að skrifa
eftirfarandi greinarkorn þegar þess var
farið á leit við mig að segja frá reynslu
minni sem lögmaður í einyrkjarekstri
og sem lögmaður í sameiningarrekstri,
kostum þess og göllum
Ég hóf lögmennsku árið 1997 og
leigði mér skrifstofu út í bæ. Ætlaði
bara að vera með opið hluta úr degi og
vera nokkuð frjáls enda réði ég mér
sjálf. Gæti verið heima þegar ég vildi
og farið suður þegar mér hentaði o.s.frv. Sú
hugsun reyndist hins vegar nokkuð skammsýn og
ég áttaði mig fljótlega á að nú var ég komin með
harðari húsbónda en nokkru sinni fyrr, þ.e. kúnn-
ann. Fyrr en varði var ég komin með verkefni upp
fyrir haus og mitt frjálsræði var löngu fyrir bí. Ég
var alltaf í vinnunni en náði þó aldrei í skottið á
sjálfri mér og gulu möppurnar farnar að valda mér
margvíslegum martröðum, komst mjög sjaldan
suður nema út af vinnunni. Eitt var þó verst en það
var reikningagerðin. Þegar ég var að gera reikning
í lok hvers máls þá blöskraði mér oft fjárhæðin og
endurskoðaði tímaskráninguna með gagnrýnum
huga (setti mig í dómarastellingarnar). Ég var
örugglega ekki svona lengi að skrifa þetta bréf, ég
fer ekki að rukka fyrir þetta mót, ég átti hvort sem
er leið til sýslumanns o.s.frv. Sem sagt; fækkaði
tímum og gaf jafnvel afslátt vegna kunnings-
skapar ... (ég bý á Húsavík, kannast við flesta, ef
ekki alla). Var þó alltaf jafnhissa um hver mánaða-
mót að ég hefði ekki hærri tekjur,
eins og ég vann!
Það að vera einyrki hefur nátt-
úrulega bæði kosti og galla. Kost-
irnir eru vissulega frjálsræðið,
með þeim takmörkunum sem að
ofan greinir, og sjálfræðið – það
segir mér sko enginn fyrir
verkum! Einyrkjarekstur getur þó
verið mismunandi. Það er tölu-
verður munur hvort viðkomandi
er með sinn sjálfstæða rekstur í sam-
starfi við fleiri lögmenn eða hvort
viðkomandi er einn á skrifstofu eða
jafnvel sá eini í bæjarfélaginu. Það
sem olli mér hugarangri á stundum
var mín faglega einangrun, að geta
ekki skellt sér á næstu skrifstofu með
kaffibollann og fengið ráð og jafnvel
yfirlestur gagna eða bara einhvern til
að ræða við um málin, því betur sjá
augu en auga. Símakostnaður minn
hefur alltaf verið hár, hvort heldur
heima eða í vinnu, en ég notaði sím-
ann mikið til að spjalla við kollega, ef ég var lens,
sem gerðist reyndar nokkuð oft. Stundum hrein-
lega hundleiddist mér, enda kann ég betur við mig
í félagsskap annarra.
Oft hafði hvarflað að mér að reyna að fá ein-
hvern til samstarfs við mig en gerði svo sem ekk-
ert frekar í því. Þegar Hilmar Gunnlaugsson lög-
maður á Egilsstöðum hafði samband við mig með
samstarf í huga með Sigríði Kristinsdóttur lög-
manni á Höfn þá leit ég það mjög jákvæðum
augum og eftir nokkra samráðs- og samstarfsfundi
varð niðurstaðan sú að sameina rekstur okkar, ein-
yrkjanna þriggja, og leit Regula-lögmannsstofa
dagsins ljós þann 03.03.03.
Þrátt fyrir að minnsta fjarlægð á milli starfs-
stöðva sé 240 km þá hefur okkur tekist að sameina
þessar þrjár skrifstofur sem eina með aðstoð
nýjustu upplýsingatækni. Sameiginlegt tölvukerfi
(Terminal Client) og sameiginleg símstöð (Cen-
trex) gera það að verkum að fyr-
irtækið er sem eitt út á við. Við
upphaf þessa reksturs vonuðumst
við til að komast hjá þeim
ókostum sem fylgja rekstri í
dreifbýli en nýta kosti þess. Þá
var ég sannfærð um að ákvörðun
okkar um sameiningu væri rétt.
Ég er enn sannfærðari núna,
tveimur árum síðar, og tel okkur
hafa náð ofangreindu markmiði.
Okkar sameining er um margt
1 / 2 0 0 5
Sameinaður einyrki
Berglind
Svavarsdóttir
hdl.
Við upphaf þessa
reksturs vonuðumst við
til að komast hjá þeim
ókostum sem fylgja
rekstri í dreifbýli en
nýta kosti þess.