Lögmannablaðið - 01.12.2008, Blaðsíða 25

LÖGMANNABLAÐIÐ – 4 / 2008 > 25
afmælis gjafar Jakobs I er minnst nú
í ár. Meðal annars heimsótti Elísabet
II Eng lands drottning reglurnar
síðastliðið vor til að kanna hvort
þessi 400 ára gömlu skilyrði hefðu
verið uppfyllt. Eftir rannsókn drottn­
ingar var niðurstaðan sú að svo
hefði verið og fengu reglurnar
afhend viður kenningarskjöl því til
staðfestingar.
Íslenskur hryðjuverkamaður
í hátíðarkvöldverði
Svo sem áður sagði hafa reglurnar
verið að minnast gjafarinnar allt
árið. Hjá „the Middle Temple“ náðu
hátíðahöldin hámarki 30. október
síðastliðinn á svokölluðum „Grand
Day“ reglunnar. „the Middle
Temple“ getur státað sig af hinni
aldagömlu byggingu, „the Middle
Temple Hall“, en bygging sem hýsir
„the Inner Temple“ er ekki „nema“
frá 19. öld.
Ég var svo lánsöm að fá boð um að
þátttöku í hátíðarkvöldverðinum 30.
október síðastliðinn hjá „the Middle
Temple“. Forseti reglunnar, sem
kallast „Master Treasurer“, og
kosinn er til árs í senn, bauð til
kvöld verðarins 34 sérstökum boðs­
gestum. Jafnframt sátu kvöldverðinn
um 200 aðrir gestir, reglubræður og
laganemar sem voru að á leiðinni að
verða barristerar.
Það þarf ekki að hafa mörg orð um
það að engir eru betri en Bretar í að
heiðra og viðhalda fornum hefðum.
Enskir dómarar og barristerar eru til
dæmis í miklu flottari skikkjum við
málflutning en við og svo eru þeir
með hárkollur, sem sjálfsagt a.m.k.
sumir karlkynskollegar mínir myndu
fagna.
Boðskortið í hátíðarkvöldverðinn
var mjög formlegt og barst mér í
marsmánuði síðastliðnum. Mér varð
síðan ekki um sel þegar ég renndi
augum yfir gestalistann, allir virtust
hafa titla á undan nafninu sínu. Það
var Lord eða Lady hitt og þetta, Sir,
Dame, the Right Honorable, auk
þess sem lögreglustjóri Lundúna­
borgar var á listanum, einn flug­
marskálkur og þýskur greifi. Þórunn
Guðmundsdóttir hljómaði ósköp
flatt og „án titils“. Svo var ég
íslenskur hryðjuverkamaður í
þokka bót og það í miðri Icesave
deilunni við Breta. Allar áhyggjur
mínar af því að ég yrði fyrir aðkasti
vegna þjóðernis reyndust tilhæfu­
lausar. Að sjálfsögðu voru gestirnir
allir saman gildir íhaldsmenn og
þeim er jafnvel enn verr við Gordon
Brown en okkur Íslendingum. Mér
leið strax vel. Á boðskortinu var
tekið fram að klæðast skyldi „white
tie with decorations“ eða kjólfötum
með orður. Engar átti ég orðurnar
og taldi að verðlaunapeningur fyrir
að lenda í fjórða sætinu í Flóa­
hlaupinu forðum daga væri senni­
lega ekki viðeigandi. Fyrir utan það
að medalían fór ekki nógu vel við
kjólinn sem ég var í. Það var hliðar­
halli á sumum veislugesta, svo mjög
svignuðu þeir undan orðunum.
„Blingið“ hjá „gangsta­röppurum“
í New York var ekkert við hliðina á
því sem þessir náungar voru með.
Serimóníur og Sunnusalur
Þegar gengið var í salinn tók á móti
manni stallari í skósíðri skikkju með
mikinn silfurskjöld framan á sér og
atgeir einn mikinn í hendinni.
Atgeir inn var keyrður í gólfið í þrí­
gang og svo var tilkynnt hver væri
að ganga í salinn. Reglulega gerði
stallarinn hlé á málsverðinum með
því að keyra atgeirinn í gólfið svo
unnt væri að fara með borðbæn,
skála fyrir drottningunni, fjölskyldu
hennar, o.fl. Eitt sinn var skálað fyrir
„domus“, það þýddi að skálað var
fyrir fjarstöddum reglubræðrum,
þ.e.a.s þeim sem sátu heima. Þá
voru við og við þeyttir lúðrar, langir
og mjóir, sem ég hélt að aðeins væri
til sem leikmunir í kvikmyndum sem
gerast eiga á miðöldum. Vínkjallari
„the Middle Temple“ er þekktur
fyrir að geyma hreinar gersemar og
þar er engin frysting inneigna heldur
er reglulega tekið út.
Þátttakendur í kvöldverðunum
virtust hafa mjög gaman af seri­
món íunum. Þeir tóku sjálfa sig
mátu lega hátíðlega og gerðu
góðlátlegt grín að öllu saman með
góðum breskum húmor. Ekkert var
hins vegar eins fjarri þeim og að
fella þessar hefðir og venjur úr gildi.
Þetta kvöld var verið að halda í
heiðri mörg hundruð ára gamlar
hefðir, í aldagömlu húsi. Allt var
þetta gert áreynslu­ og tilgerðarlaust.
Í þessu umhverfi var þetta við hæfi.
Þetta hefði ekki hins vegar alls ekki
passað á aðalfundi LMFI í Sunnu­
salnum á Hótel Sögu.
Ekki slæmir borðfélagar.