Lögmannablaðið - 01.03.2010, Blaðsíða 24

24 < LÖGMANNABLAÐIÐ – 1 / 2010
Af Merði lögmanni
Ástandið hjá Merði er jafnt slæmt og áður. Þegar bankarnir réðu lögmenn á
himinháum launum varð Mörður útundan af einhverjum ástæðum. Sennilega ekki
talinn hafa þann sjarma sem bankalögmenn þurfa að hafa. Útrásarvíkingar höfðu
heldur engan áhuga á Merði. Það kann líka að hafa eitthvað með útlitið að gera
og svo er Mörður ekki lipur skíðamaður.
Því var lítið annað að gera hjá Merði í góðærinu en að skipta dánarbúum hjá
gömlum sveitungum. Svo náði Mörður á tímabili að væla út hjá héraðsdómstólunum
nokkur þrotabú til skipta en það hætti þegar lítil bólaði á skiptalokum.
Eftir fall bankanna taldi Mörður óhugassandi annað en að hann færi í
skilanefndir og slitastjórnir enda eini lögmaðurinn sem ekki var flæktur inn í
bankana og útrásina. Enn var horft framhjá Merði og ungir og óreyndir lögmenn
sem taka þóknun á tímann sem nemur vikulaunum Marðar voru ráðnir þess í stað.
Nú er svo komið að Mörður er við það að fara á hausinn. Varð á í góðærinu að
kaupa bíl með gengistryggðu láni sem að auki er alltaf að bila. Meira að segja
bílflautan virkaði ekki þegar Mörður var mættur fyrir utan bankann til að
mótmæla. Hann veltir fyrir sér að fá greiðsluaðlögun og nýta svo þá reynslu
til að ráðleggja almenningi sem á í fjárhagsvandræðum.
Mörður hefur alltaf talið sig vera listamann í lögfræði. Greinargerðir Marðar
eru með slíkum texta að höfundur Njálu væri fullsæmdur af. Ekki er
málflutningur Marðar síðri. Taldi Mörður því réttast í fjárhagsvandræðum sínum
að sækja um listamannalaun. Merði var hafnað þar sem annars staðar á þeim
forsendum að lögfræði teldist ekki til listgreina. Annað væri ef Mörður hefði
búið til bíómynd. Þá væru talsverðar líkur á listaminnmannalaunum, sérstaklega
ef myndirnar væru klleiðinlegar.
Merði var þó bent á að útlit hans og óreiðan á skrifstofunni gæti flokkast
undir gjörning. Því gæti hann sótt um tímabundin starfslaun sem nýlistamaður.
Sú umsókn er til meðferðar um þessar mundir.
Mörður lætur gagnrýni um úthlutun listamannalauna sem vind um eyru þjóta. Það
má ekki skerða úthlutun til menningarinnar þótt kreppi að. Ef þjóðin ætlar
ekki að missa þessa miklu listamenn úr landi þarf að greiða þeim almennileg
laun - það hljóta allir að sjá. Hvar væri þjóðin stödd ef kvikmyndin Löggulíf
hefði ekki verið gerð? Svo ekki sé minnst á Dalalíf. Þjóðin væri andlega
örkumla.
Mörður telur að það þurfi að auka fjármagn til listarinnar og þar má ekki
skilja nýlistina útundan. Auðvitað er hrúgan á skrifborði Marðar lögmanns ekki
óreiða heldur tjáning listamannsins Marðar og skilaboð til umheimsins.
Merði finnst nýr heimur hafa opnast og er að hugsa um að leggja lögfræðina á
hilluna og einbeita sér að listinni. Svo gæti Mörður vel hugsað sér einhver
aukastörf, t.d. þingmennsku og þá helst einn í flokki því hann hefur misst
trúna á Framsóknarflokkinn með fermingardrengina í bílstjórasætinu.
*Til fjölda ára hefur Mörður lögmaður sent vélritaða pistla sína í
Lögmannablaðið í brúnu umslagi á skrifstofu félagsins. Framvegis verða
pistlarnir skannaðir inn og birtir eins og þeir koma frá lögmanninum.
xx
xxxx
xx