Lögmannablaðið - 01.12.2014, Blaðsíða 10

10 LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 04/14
UMFJÖLLUN
Að lögmanni sé heimilt að hafa
samband við vitni
Félagsfundur Lögmannafélags Íslands um tillögu að
breytingu á 21. gr. Codex ethicus.
Á FÉLAGSFUNDI LMFÍ 26. nóvember
síðastliðinn var kynnt hugmynd að
breytingu á 21. gr. siðareglna lögmanna.
Aðdragandi þess að Lögmannafélagið
hóf vinnu við gerð breytingartillögunnar
var dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í
máli nr. S­127/2012, svokölluðu Al ­Thani
máli. Við aðalmeðferð málsins kom
fram að fjögur vitni hefðu átt fund með
verjendum ákærðu fyrir aðalmeðferðina
og kynnt sér gögn málsins á skrifstofu
verjendanna. Það var mat dómsins að
með því að ræða við vitnin og sýna þeim
sönnunargögn hefðu verjendurnir farið
á svig við lög um meðferð sakamála nr.
88/2008, auk þess sem háttsemin var
talin til þess fallin að rýra trúverðugleika
vitnanna. Laganefnd LMFÍ vann að
útfærslu hugmyndar að breytingu á
siðareglunum, sem siðareglunefnd LMFÍ
samþykkti á fundi sínum í kjölfarið.
Tillagan hljóðar svo:
Við 21. gr. bætist ný málsgrein, 3. mgr.,
sem hljóðar svo:
„Lögmanni er heimilt að hafa
samband við vitni í máli til að kanna
hvað það getur borið um atvik og, ef
því er að skipta, til að gera því kleift að
búa sig undir vitnaleiðslu. Sé um að
ræða vitni, sem eru í sérstökum tengslum
við gagnaðila, er lögmanninum skylt
að tilkynna lögmanni gagnaðila áður
en haft er samband ef þess er nokkur
kostur en ella jafn skjótt og kostur er.
Hafi lögmaður samband við vitni ber
honum að gæta viðeigandi tillitssemi
og forðast að hafa áhrif á framburð
vitnisins“.
Reimar Pétursson hrl. og formaður
laganefndar LMFÍ sagði að nauðsynlegt
væri fyrir lögmenn að ræða við vitni og
að lög um meðferð sakamála feli ekki
í sér bann við því. Vandamálið sé hins
vegar hvernig lögmenn eigi að bera
sig að í samskiptum sínum við vitni,
en tillögunni er ætlað að veita nánari
leiðsögn um slíkt. Hákon Árnason hrl. og
formaður siðareglunefndar LMFÍ sagði
að útfærsla laganefndar samrýmdist
inntaki núgildandi siðareglna og væri
einnig í samræmi við danskar, norskar
og sænskar siðareglur. Þá sagði Hákon
að ef verjandi ræddi ekki við vitni gæti
hann hugsanlega verið að vanrækja
skyldur sínar gagnvart skjólstæðingi og
skerða möguleika sína á því að halda
uppi fullnægjandi vörnum. Hákon
taldi því afar brýnt hagsmunamál fyrir
lögmenn að skoðun LMFÍ á þessu máli
yrði gerð opinber.
Líflegar umræður urðu um tillöguna og
sagði Gestur Jónsson hrl. telja engan
vafa leika á því að lögmönnum væri
rétt og skylt að kynna sér atvik máls
og það yrði ekki gert án þess að hafa
samband við þá aðila sem þekktu
atvikin, þ.e. vitnin. Sagðist Gestur styðja
tillöguna heilshugar. Jóhannes Karl
Sveinsson hrl. sagði að útskýra þyrfti
F.v. Hákon Árnason, Reimar Pétursson, Gestur Jónsson og Jónas Þór Guðmundsson.