Lögmannablaðið - 01.03.2014, Blaðsíða 25

lögMannaBlaðið tBl 01/14 25
Á léttUM nótUM
af Merði lögmanni
Mörður lögmaður hefur tekið tæknina í sína þjónustu. Hefur lagt gömlu
rafmagnsritvélinni, sem hefur þjónað honum frá upphafi ferilsins, og tekið fartölvu,
i-síma og i-pata til notkunar. Ekki veitir af því Mörður hefur verið önnum kafinn
frá vetrarsólstöðum eftir að hafa loksins fengið boð frá Flokknum um langþráða skipun
í trúnaðarstörf. Situr Mörður nú í ráðherraskipuðum stýrihópi um framtíðartillögur
að nýsköpun í landbúnaðarþróunarmálum. Hefur stýrihópurinn þegar stofnað sjö
undirnefndir til að styðja við vinnuna og situr Mörður í þeim öllum.
Mörður hefur á síðustu vikum ferðast víða um heim til að viða að sér frekari
þekkingu og alfarið látið vera að bítast við yngri lögmenn um þá þverrandi auðlind
sem skipti þrotabúa eru þessa dagana. Ekki nóg með það heldur stofnaði Mörður, ásamt
aldraðri móðursystur sinni, sérstaka deild innan Átthagafélags Strandamanna, sem
nefnist „Áhugafólk um hrútaþukl“. Varla hafði tilvist hinnar nýju deildar verið kynnt
þegar sú ánægjulega tilkynning barst Merði með sms-skeyti úr forsætisráðuneytinu að
verkefnið hefði fengið myndarlegan fjárstyrk. Tók Mörður strax þá ákvörðun að verja
styrknum til frekari kynningar erlendis á þessari fornu og merku list íslenskra bænda
sem og að halda hrútaþuklsþing í heimahéraði.
En Mörður sér nú óveðursský hrannast upp við sjóndeildarhringinn. Virðist sem nú
ætli að sannast það sem Mörður hefur löngum haldið fram að frjálsir fjölmiðlar séu af
hinu illa. Fjölmiðlamenn, og aðrir sjálfskipaðir sérfræðingar, virðast ekkert betra
hafa við tímann að gera en flækjast fyrir vel meinandi og dugmiklum mönnum, snúandi
út úr öllum þeirra góðu verkum. Það eru orð að sönnu sem merkur maður - reyndar
náfrændi Marðar - hefur oftsinnis haldið fram: „Það þarf bara eina ríkissjónvarpsstöð
og eitt ríkisdagblað, rekið af fólki með réttar skoðanir“. Hér er að mati Marðar
heldur betur tilefni fyrir stjórn Lögmannafélagsins að birta ályktun um aðgæslu og
heppilegar úrbætur á þessu sviði.
Ástæða þessa viðsnúnings á velgengni Marðar er sú að síðustu helgina í febrúar átti
hann leið um miðbæinn, þar sem hann rakst á fjölmarga félaga sína úr lagadeilinni
á Austurvelli. Urðu miklir fagnaðarfundir og svo fór að tekin var upp gömul íþrótt
námsáranna að kveðast á, á milli þess sem menn börðu sér til hita þarna í febrúar
nepjunni.
Dvaldist Merði í félagsskapnum um stund þar sem hann ýmist henti fram fyrriparti
eða botnaði með seinniparti milli þess sem hann dreifði boðsmiðum á hrútaþuklsþingið.
Fréttasnápur sem var staddur var þarna í fjölmenninu, tók kveðskapinn upp og birti
með frétt um mótmæli gegn þingsályktunartillögu um slit á Evrópusambandsviðræðum sem
áttu sér víst stað á sama tíma.
Hreðja-fínir hrútar tveir,
hreinir upp til fjalla.
Þingmenn vilja þukla meir,
þröng um alla palla.
Mörður horfði á myndskeiðið í kvöldfréttunum þar sem kveðskapurinn um
hrútaþuklþingið hljómaði eins og argasta níðvísa um sitjandi ríkisstjórn. Nýi
i-síminn hafði jarmað stöðugt frá því myndskeiðið birtist og hafði þegar fengið
smáskilaboð frá utanríkisráðuneytinu. Mörður slökkti á eplasjónvarpinu og lagði ekki
í að opna tölvuna til að lesa hvað bloggheimar segðu um kveðskapinn. Honum var þungt
í sinni og hugsaði að sjálfsagt yrði hann að ná sér í eitt eða tvö bú til að skipta á
næstunni, að minnsta kosti þar til fjölmiðlafárið gengi yfir.