Lögmannablaðið - 01.03.2015, Blaðsíða 14

14 LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 01/15
UMFJÖLLUN
Heimsókn í Hæstarétt
EITT KULDALEGT SÍÐDEGI í febrúar
heimsóttu 60 félagar í Lögfræðinga-
félagi Íslands Hæstarétt. Byrjað var á
leiðsögn um húsakynnin með öðrum
arkitekt hússins og svo kynntu dómarar
og aðstoðarmenn réttarins störf sín.
Lögmannablaðið fékk að fljóta með.
Rými og jafnvægi
Árið 1992 var ákveðið að byggja yfir
starfsemi Hæstaréttar en dómhúsið við
Lindargötu, sem hafði hýst Hæstarétt frá
árinu 1949, hafði um langt skeið verið
ófullnægjandi. Ýmsir staðir voru skoðaðir
áður en þáverandi hæstaréttardómarar
vörpuðu fram hugmynd um að reisa hús
réttarins á Lindargötu 2. Var lóðin síðan
lögð til grundvallar fyrir samkeppni um
nýbyggingu Hæstaréttar Íslands.
Leitað var að hugmynd sem
fæli í sér hagkvæma byggingu sem
félli vel að þörfum æðsta dómstóls
þjóðarinnar ásamt því sem byggingin
skyldi vera virðuleg en um leið látlaus
þannig að hún myndi ekki skyggja
á byggingar í næsta nágrenni, s.s.
Safnahúsið og Þjóðleikhúsið. Höfundar
vinningstillögunnar voru arkitektarnir
Margrét Harðardóttir og Steve Christer
en það var einmitt Margrét sem
leiddi fríðan hóp lögfræðinga um
húsakynnin. Margrét sagði að hönnuðir
hússins hefðu átt marga fundi með
hæstaréttardómurum til að fá betri
upplýsingar um starfsemi réttarins og
þessi góða samvinna endurspeglaðist
í gæðum byggingarinnar. Innra rými
hússins hafi verið skýrt afmarkað milli
almennings og dómara, móttökurými
hússins hugsað sem mikilvægur
vettvangur til að undirstrika það
alvarlega yfirbragð sem rétturinn hefur
og einnig hversu sterk skil eru milli
annars vegar almennings og hins vegar
dómsstarfanna. Í efnisvali kallast á gróf
og fín efni sem ætlað er að endurspegla
það jafnvægi sem kallast sífellt á í
störfum réttarins við túlkun löggjafar.
Margrét benti á hvernig hönnunin
sneri að því að veita dagsbirtu inn auk
Um 60 þátttakendur voru í heimsókn Lögfræðingafélagsins í Hæstarétt.
Markús Sigurbjörnsson forseti Hæstaréttar
fræddi lögfræðinga um starfsemi réttarins.
Margrét Harðardóttir arkitekt gekk með
hópnum um húsið, sagði frá hallandi gólfum
sem tryggðu það að menn þyrftu að vanda
sig við að halda jafnvægi og þakglugga yfir
verjendum til að tryggja það að orð þeirra
heyrðust til einhvers æðra. Höfundur
greinarinnar, Ingvi Snær Einarsson stendur
lengst til hægri og hlustar af athygli.