Alþýðublaðið - 05.12.1919, Side 1

Alþýðublaðið
Grefið tit af Aiþýðuílokknum.
Föstudaginn 5. desember
33. tölubl.
Björgunartæki viö höíuina.
Mannslífið einskisvirt?
Mér varð í gær reikað með-
kam höfninni, og datt mér þá í
^Ug að gá að því, hvort nokkurn
sýuilegan árangur hefði haft um-
hiseli blaðanna um björgunartæki
V*Ö höfnina. Það eina, sem eg sá
''jörgunartækja, var gamall, og að
t)vi er eg bezt sá, hálflélegur
fljarghringur, sem hékk á kola-
viödunni. Eg fór að svipast eftir,
^vort ekki væru fleiri tæki við
^endina, að minsta kosti kaðall,
Þess að hnýta í hringinn. en
ekkert þvílikt. Og meðfram
allri höfninni sá eg ekkert annað
taelci, sem hægt var að álíta not-
^seft til björgunar manni, sem
rietta kynni í sjóinn af landi, en
Þennan eina lélega bjarghring.
Það er einkennilegt, hve fát.t
öíönnu^n finst til um mannslífin
ðér á þessu fámenna laridi. Af
®intómum trassaskap getur hæg-
^ega farið svo hér við hafnarbakk-
ann, að ómögulegt væri að bjarga
^anni, sem dytti í sjóinn, jsfnvel
t’ó um hádag væri. Og einmitt
búna er mjög mikil hætta á að
Svo geti farið, vegna þess hve
^ált er alt og svellað.
^essu ólagi verður að kippa í
,a8 samstundis. Og eg treysti
í'eim, sem hér eiga hlut að máli,
*U þess, að þegar næstu daga
Ve*ði útvegaðir nægiiega margir
^járghringir með hæfiiega löngu
°S sterku bandi í, svo að hægt
sé þó að gera tilraun til þess, að
^jarga þeim. ssm kynni að detta
j sjóinn. Bandlaus hringur er
Ságnslaus, vegna þess fyrst og
*leihst, að vei getur svo farið, að
a> sem ætlast. er til að nái
^tingnum, missi hann í fyrsta
Slnn> sem honum er til hans hent,
Þá næst hann ekki aftur, til
að flýtja hann til, svo að sá sem
bjarga á nái honum næst, og í
öðru lagi má takast að draga
manninn upp ef band er í hringn-
um, sem hætt er við að ekki tak-
ist, sé ekkeit band við hendina.
Þetta mál þolir enga bið. Nauð-
syn krefur að þessu máli sé kipt
í lag þegar í stað.
I.
^ínis-ilceyti.
Khöfn 3. des.
Cleraenceau segir af sér.
Frá París er símað, að Echo de
Paris segi að ráðuneyti Clemen-
ceaus muni sækja um lausn 17.
febr. næstk., en þann dag eiga
að fara fram forsetaskifti.
Foch marskálkur hræddur.
Foch marskálkur varar Banda-
menn við vigbúnaði Þjoðverja.
U-bátnnum sökt.
Það er nú ákveðið, að sökkva
skuli öllum neðansjávarbátum (U-
bátum).
Sókn.
Eftir síðustu fréttum að dæma
virðast sóeialistar um heim allan
vera að færast í aukana. Þeir
hafa unnið stórfelda sigra við
kosningarnar í Belgíu og Ítalíu,
og er það mjög eftirtektavert, þar
sem kaþólskir klerkar hafa mikil
völd í þessum löndum, en þau
virðast nú mjög á fallanda fæti,
og stuðlar að því vaxandi menn-
ing, sem hlýtur að varpa fyrir
borð valdi kaþólskunnar, sem allra
trúarbragða mest krefst skilyiðis-
lausrar undirgefni og blindnistrúar.
Ekki verður þó gengið fram hjá
því, að kosningaósigurinn í Frakk-
landi sé athugaverður, þótt við-
búið hafi verið, að Clemenceau
gengi sigrandi af hólmi. En á-
stæður ósigursins eru skiljaniegar;
allir flokkar, sem viðurkendu rétta
hina glæpsamlegu meðferð Banda-
manna á Þjóðverjum og Austur-
ríkismönnum, gengu saman undir
merki Clemenceaus. Yið alt þetta
bættist bolsivíkahræðslan, sem ó-
hlutvandir þjóðei nir-ofstækismenn
og kaþólsku klerkarnir höfðu alið
á. Kosningarnar frönsku eru því
enginn mælikvarði, og sízt slíkur
sem sumir halda. Socialistar hafa
unnið á í heiminum, liðsafli þeirra
hefir aukist, sem vonlegt var, eftir
ófriðinn mikla, sem flestir skyn-
bærir menn sjá nú, að var auð-
valdinu einu að kenna.
Sóknin magnast, miljónir þær,
sem okaðar eru af peningunum,
skaka hlekkina.
Q.
PósthúsiÖ.
Hvað skyldi Reykjavík veiða
stór, þegar viðunanleg afgreiðsla
verður á pósthúsinu? Það er ó-
fyrirgefanlegt, að ekki skuli opið
allan daginn. bæði bögglapóststof-
an og aðrar deildir póstafgreiðsl-
unnar. Að minsta kosti ætti að
vera opið 1 til 2 tíma fram yfir
venjulegan vinnutima annarsstað-
ar, þegar póstar eru á íerð, hvort
sem um landpósta eða pósta með
öðrum ferðum er að ræða, því
annars komast margir ekki á póst-
húsið hvað sem við liggur.
Pósthúsið er opinber stofnun,
sem beinlinis er stofnað til þess,
að auka aimenningi þægindi og
til þess, að bæta ýms viðskifti
manna á meðal. Það er því ó-
fyrirgefanlegt með öllu, að láta
mannfæð, eða nánasarskap hvað
snertir kaup manna eða eítir-
vinnulaun, sem sjálfsagt er að