Frjáls verslun - 01.11.2014, Blaðsíða 39

FRJÁLS VERSLUN 11 tbl. 014 39
Í nýlegri grein spyr hinn ágæti hagfræðingur Stephen S. Roach hvort Japan standi frammi fyrir síðasta tæki ­
fær inu. Til að gera hvað, kynnu
ein hverjir að spyrja. Svar: að
hrista af sér langvarandi efna­
hagslegan doða, en hagvöxtur
í Japan hefur á undanförnum
tveimur áratugum verið um 1%
að meðaltali á ári. Japanski
eignaverðsfrískleikinn, svo ekki
sé fastar að orði kveðið, sem var
undanfarinn hefur tekið sinn toll.
Fregnir af því að heildarvirði á
landi í Tókýóborg hafi verið hærra
en á öllu landi í Kaliforníu, sem
þó er stærri að flatarmáli en Jap­
an, reyndust sannarlega ýktar.
Eða að menn hafi ruglað saman
verði og virði. Youshihiko Miyauchi
var forstjóri Orix­fjármálasam­
steypunnar í þrjátíu ár, en hann
lét af störfum fyrr á þessu ári,
hokinn af reynslu. Búinn að vera
með frá byrjun, eða frá árinu
1964 þegar fyrirtækið var stofn ­
að, sem er jafnframt eina árið
sem fyrirtækið hefur verið rekið
með tapi. Á ráðstefnu í síð asta
mánuði ræddi hann um að gerðir
japönsku ríkisstjórnarinn ar, sem
eru á margra vörum, og síðum,
um þessar mundir. „Abenomics“,
sem ókunnir gætu haldið að
væri hljómsveit sem væri að slá
í gegn miðað við hina um fangs ­
miklu umfjöllun. Youshi hiko
talaði sérstaklega um þann
þátt aðgerðanna er lýtur að
kerfis legum umbótum, t.d. í því
augnamiði að auka samkeppni
og einfalda regluverk. Viðfangs­
efnið er ekki nýtt af nálinni.
Þverhandarþykkar skýrslur hafa
í gegnum árin útlistað hvað þurfi
að gera en minna hefur orðið úr
verkum. Youshihiko hefur lengi
verið talsmaður kerfisbreytinga
og hefur stundum verið nefndur
Mr. Deregulation. Hann telur að
nú megi (loksins) binda vonir
við meiri breytingar í atvinnulífi
og fyrirtækjageiranum. Youshi­
hiko, sem sjálfur hefur verið í
framtakssamari kantinum, ræddi
einnig leiðarljós eigin fyrirtækis í
gegnum tíðina varðandi áhættu.
„Engin áhætta – engin umbun“
segir hann sjálfur en áhættan
hefur verið íhugul. Lítil skref inn
í nærliggjandi hreppa og stigið
fastar til jarðar ef fast land reynist
vera undir fótum. Svolítið í anda
máltækisins sem segir að það
séu bara kjánar sem kanni dýpt
vatns með báðum fótum.“
LOFTuR ÓLAFSSON
– sjóðstjóri hjá Sameinaða lífeyrissjóðnum
ERLENDI
FORSTJÓRINN
Síðasti séns?
Á ráðstefnu í síð asta
mánuði ræddi hann
um að gerðir japönsku
ríkisstjórnarinn ar, sem
eru á margra vörum,
og síðum, um þessar
mundir.
INGRID KuHLMAN
– framkvæmda stjóri Þekkingarmiðlunar
HOLLRÁÐ Í
STJÓRNUN
Margt smátt gerir eitt stórt
Margir strengja áramótaheit og segir Ingrid Kuhlman að gott sé að styðj­
ast við nokkrar einfaldar reglur
þegar stefnt er að því að taka
upp nýjar venjur.
Í fyrsta lagi ætti að gera mjög
einfalda útgáfu af nýju venjunni.
Ingrid segir að tilvalið sé t.d. að
gera tíu hnébeygjur fyrsta dag­
inn, sem er viðráðanlegur fjöldi,
og auka síðan álagið smám
saman; gera ellefu hnébeygjur
annan daginn, tólf þriðja daginn
og svo framvegis.
„Mikilvægt er að allar endur ­
tekningar verði einfaldar, t.d.
með því að brjóta verkefnið
niður í viðráðanlegar einingar.
Þegar tölurnar fara hækkandi er
gott að brjóta þær niður í minni
einingar og taka t.d. þrjú sett af
hnébeygjum; 20­20­10.
Þegar við tökum eitt skref
í einu í áttina að markmiðinu
byggj um við upp þol með því að
ein blína á magnið. Þetta gerir
okkur kleift að takast á við stærri
áskorun seinna meir. Við gefum
líka líkamanum tækifæri til að
jafna sig. Ef við gerum t.d. of
margar hnébeygjur í byrjun geta
harðsperrurnar skapað ákveðna
hindrun. Ofangreindar reglur
eiga að sjálfsögðu ekki bara við
um líkamleg markmið heldur
hvaða markmið sem er.
Stjórnendur segjast t.d. oft ekki
lesa nóg. Ef mann langar til að
lesa fleiri bækur væri hægt að
byggja það þannig upp að lesið
sé í eina mínútu fyrsta daginn,
tvær mínútur á öðrum degi og
svo aukið við tímann þangað
til maður er kominn í tímalengd
sem maður er sáttur við.
Þetta getur skilað manni mikl ­
um árangri á stuttum tíma því
ef maður les bara í eina mínútu
og bætir við mínútu daglega þá
næði maður að lesa í átta klukku­
tíma á þrjátíu dögum og það
dugar til að lesa fjögur hundruð
blaðsíðna bók. Þannig að margt
smátt gerir eitt stórt. Þetta á við
í markmiðasetningu eins og svo
mörgu öðru.“