Alþýðublaðið - 24.09.1924, Page 2

a
XEPWmWBE&0£»
Lttla þrenningin.
f,
(Fih.)
Dósamjólkin
Krossaness-relðin,
Síldnrmællkeriu.
Á Bátsenda var fyrrum er
lendur kaupmaðnr, hann notaði
svikna vog; >reislan var bogia
og lóðið var lakt.« Skúli fógetl
reið að Bátsenda, lagði haid á
vogina og reið ekkl þaðan fyrr
en hann hafði rátt ifátækra
hlutt.
Á Krossanesi við Eyjafjörð
rekur erlendur gróðamaður síld-
arvwrksmiðju eina mikla, hefir
h vnn grætt á henni milljónir
króaa. Hann hefir notað svikin,
oí stór, sildarmæliker árum sam-
an. Eitt norðanblaðanna telur
að verksmiðjan hafi grætt á aðra
milljón króna alls á sviknum
málum eingöngu,
Magnús reið til Krossaness,
talaðl við íorstjórann og reið
ekkl þaðan aftur fyrr en hann
hafði löggllt sviknu síldarmálin.
Hver einasti sæmilega rögg-
samur og einarður ráðherra
he'.ði tafarlaust látið höíða saka-
mál á hendur verksmiðjunnl
fyrir að svíkja mælikerin. Magn-
ús seglr svo í yfirklóri sínu í
stjórnarbiaðinu, sem Beriémi
gefur út, að þetta heyri ekki
undir sig, hann sé ekki dóms-
málaráðherra. Sér nú um selnan
í hvert forað honum hefir verið
att.
í vandræðum sínum gengur
hann jafnvel svo langt, að hann
dróttar þvf að seijendum síldar-
Ínnar, að þeir reyni Ifka að
svíkja mál, þvf áð hann hefir
alveg athugasemdarlaust eftir
foratjóra verksmiðjunnar, sem
vlrðist hafa verið eini ráðunautur
hans þar nyðra, þá fullyrðingu,
að >ýmsir seijendur reyndu að
láta sem minst f kerin<. (Þ. e.
að svíkjr máiin). Er það býsna
langt gengið, er sjáifur ráðherr-
ann gerist tii þess að fiytja slíkar
fnllyrðingar athugasemdarlaust,
og drótta með því svikum að
mönnum. Auk þess segir hann
að víðar munl pottur brotlnn en
hjá Krossness- verksmiðjunhi, því
að víða hafi mælikerin verið
mæld nyðra, en hvergi reynst
>nákvæmlega isolftrarað *tærð«.
Er hér með fyiliisga gefið í skyn,
getup verlð góð og ódýr á slna visu, en hún
verður dýr, ef á að taera verð hennar saman
við verð innlendu mlólkuplnnar. Relknið þið
bapa sjálf: „Eln mjólkupdós innlkeldup af
etnum sem sVapap elnum litpa af venjulegri
kúamjólk, dósln kostar ea. elna krónu, en
innlenda mjólkin kostar hjá Mjólkurfélagi
Reykjavíkup 65—75 aura lítepinn. Jú; satt er
það; Mjólkurfélaglð er 25—36 aurum ódýrara
með hvern Iíter.“
Gæðin þarf nú ekki að bera saman, það
vlta allir, sem elnu sinni kafa keypt mjólk
kjá Mjólkupfélagi Reykjavikur, að betrl mjólk
fæst hvergi.
að aðrir sfldarkaupendur nyrðia
en >Æglr< noti svikin sfldar-
mál. Væri ráðherra nær og
sæmilegra að rannsaka þetta mál
til hiftar og kippa í lag, ef með
þarf, hefdur en að sletta slfkum
aðdróttunum til ónafngreindra
manna, jafnvel kaupenda o g
seljenda sfldarlnnar.
Erlendu rerkamennlrnir.
Verkamánuafélagið á Akureyrl
kvartaði yfir þvf, að nefnd verk-
smiðja, >Æglr«, hefði fiutt inn
þrefalt fieiri erlenda verkamenn
en jafnyel sjálfur ráðherrann
hatði lejrft. Verkamennirnir vorn
narraðir hingað með röngum
frásögnum um kaupgjald hér og
sfðan notaðir tii að bola íslend-
logum frá vinnu og lækká kaup
þelrra.
Magnús lét ekki svo Iftið að
tala við kærendur, en hiýddl
þeim mun gaumgæfilegar á mál
ráðunauts síns, forsfjóra verk-
smlðjunnar, og leyfði honum að
haida öílum erlendu verkamönn-
unum f fullum íriði, þótt hann
hefði gengið í berhögg við lands-
lög, yfirlýstan þingvilja og b nn
ráðherrans sjáifs.
Hver einasti sómakær o g
þjóðhollur ráðherra hefði tafar-
laust vfsað mönnunum úr landi.
Eitth._ð rámar nú Magnús í
þetta, því að aftur reynlr hann
f stjórnarbiaðinu, sam Feoger er
yfirritstjóri við, að koma söklnni
af sér, þar segir hann: >úrskurð-
arvald um þetta er hjá dóms-
Alþýðublaðlð
kemur út á hverjum virkum dogi.
Afgreið sla
við Ingólfsstræti — opin dag-
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 siðd.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) öpin kl.
9—101/* árd. og 8—9 síðd.
S i m a r:
633: prentsmiðja,
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn.
Verðlag:
Áskriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 0,16 mm.eind.
Kaupiö
ekki lélegar og dýrar leirvörur,
þegar hægt er að fá góðar, fall-
egar og ódýrar postulínsvörur í
verzlunninni >þðrf< Hverfisg. 56.
Lítið Inu í dag.
málaráðherra«. Sér nú enn nm
seinkn, að ]ón hefir aftur att
honum á foraðið.
í . vandræðum sfnum grípur
hann þá tínn tii fullyrdinga ráðu-
nauts síns, íorstjóra verksmlðj-
unnar, sér til varnar. Hann játár
að vísu, því er heldur ekki tlí