Valsblaðið - 01.05.2015, Qupperneq 77

Valsblaðið 2015 77
mann. Þegar virðing og væntumþykja
spila saman þá næst árangur. Það er bara
þannig.“
Lárus tók þátt í að stofna knattspyrnu-
skóla KSÍ á Laugarvatni og starfaði við
þann skóla í nokkur ár. „Það gerist svo
rosalega margt á þessum árum. Sagan
gleymist alltaf.“
Valsmaður eða ekki Valsmaður?
Lárus stóð mjög faglega að þjálfuninni
og vildi ekki alls ekki láta það hafa áhrif
á starfið að hann væri Valsmaður. „Þegar
ég starfaði hjá KSÍ hampaði ég því aldrei
að ég væri kenndur við eitthvert félag.
Það var dálítið mikið atriði. Það voru
mjög margir strákar sem ég þjálfaði í
tvö ár. Það var mikil lífsreynsla fyrir mig
að þjálfa hjá erkifjendunum. Það heppn-
aðist bara mjög vel og enn í dag á ég
mikla og góða vini í KR. Ég var t.d. í
píluvinafélaginu þeirra og fór með þeim
félagsskap til Glasgow. Ég á gríðarlega
góðar minningar frá dvöl minni í Vestur-
bænum.“
Lykill að farsælum þjálfaraferli?
„Maður þarf að vera virtur.“ segir Lár-
us. „Allan þann tíma sem ég var með
unglingalandsliðið var unnið eftir
ákveðnu skipulagi hvað það varðar. Það
var mikill agi en ég var enginn harðstjóri
og, að ég held, vinur allra. Strákarnir
þurfa að virða mann og þykja vænt um
vera allt í öllu. Þeir tóku á móti fjölda
liða sem komu hingað til að keppa. Árið
1976 var haldið hérna Norðurlandamót
drengja og þótti gestunum nokkuð sér-
kennilegt að einn og sami maðurinn tæki
á móti öllum liðunum, græjaði gistiað-
stöðuna, þjálfaði landslið Íslands, stjórn-
aði liðinu í leiknum og – „ svo borðuðu
öll liðin í Múlakaffi og hvar var þá þjálf-
ari landsliðs Íslands? Hann var kokkur-
inn líka. Gestir okkar höfðu aldrei séð
annað eins, en svona var þetta, maður
var allt í öllu.“ Lárus leggur mikla
áherslu á að þessi saga verði skráð því nú
í dag dugi ekki minna en fimmtíu starfs-
menn til að skipuleggja og sjá um sam-
bærilegt mót. „Þetta eru ótrúlegar breyt-
ingar, en þetta er líka langur tími.“
Valsari þjálfar hjá KR
Lárus lét ekki þar við sitja því hann
þjálfaði mörg önnur íslensk félagslið.
Meira að segja hjá KR. „Ég þjálfaði
þriðja flokk hjá KR, alla gullaldarstrák-
ana eins og Rúnar Kristinsson, Heimi
Guðjónsson, Þormóð Egilsson, Hilmar
Björnsson, Þorstein Guðjónsson og fleiri.
Ég var þar í tvö ár. Við urðum Íslands-
meistarar í bæði skiptin og töpuðum ekki
leik. Ég verð að taka fram að ég tók við
feikilega góðu búi því hinn frábæri þjálf-
ari, Atli Helgason hafði lagt grunninn.
Eftir það fór ég til Stjörnunnar og var þar
með öflugt lið, líka í þriðja flokki með
Bjarna Benediktsson fjármálaráðherra í
broddi fylkingar. Við urðum líka Íslands-
meistarar. Ég var því með Íslandsmeist-
aralið í þessum flokki þrjú ár í röð.“
Þarna hefur Lárus sennilega verið á
hátindi ferlis síns sem þjálfari því auk
þessa fer hann þrjú ár í röð bæði með
drengja- og unglingalandsliðið í loka-
keppni Evrópukeppninnar. Síðan þjálfar
hann meistarflokk í Gróttu sem þá spil-
aði í annarri deildinni og í kjölfarið
meistaraflokka hjá Þrótti og Fylki ásamt
Theodóri Guðmundssyni. „Þetta voru
einu skiptin sem ég þjálfaði í meistara-
flokki.“ Á fimmtán ára tímabili fór allur
frítími Lárusar, þar með talin sumarfrí, í
fótboltann.
Þú verður nú að segja okkur hvernig
það hafi nú verið að þjálfa hjá KR?
„Það var fyrst ofsalega skrýtið. Ég var
orðinn mjög þekktur sem þjálfari og KR-
ingar sáu að þarna var maður sem tók
þetta alvarlega. KR-ingar áttu þá mjög
góðan þriðja flokk og vildu fá mig til að
þjálfa. Ég er, eins og áður segir, hjá KR í
„Svona var ég alltaf“, segir
Lárus Loftsson, en hann starfaði
lengi sem knattspyrnuþjálfari.