STARA - 16.04.2015, Qupperneq 11

S
T
A
R
A

n
o
.3
1.T
B
L
2
0
15
11
Önnu Líndal, vekja hvert fyrir sig upp tilfinningu
fyrir valdi kerfisins og leiða þátttakandann inn
í miðju sýningarrýmisins þar sem ákallið um að
skynja þau áhrif sem mannveran hefur á nátt-
úruna í gegnum kerfi sín heldur áfram. Rósa
Gísladóttir og Hrafnkell Sigurðsson afhjúpa
fyrir okkur afleiðingar kerfis þar sem áhrif
plastnotkunar á lífríki jarðar eru farin að skapa
ótta í hugum fólks. Bjarki Bragason hugleiðir
verðmæti jökulsins: Hvenær má leyfa honum
að bráðna og hvenær ekki? Pétur Thomsen,
Rúrí og Eggert Pétursson kalla hvert á sinn hátt
eftir því að við veitum landslaginu og tengslum
okkar við það athygli — því hvernig við
tengjumst því í gegnum staðsetningu okkar,
skynjun og athafnir.
Í rýmunum tveimur beggja vegna miðjunnar
finnur þátttakandinn svo annars vegar hið stóra
samhengi mannverunnar og tengsla hennar við
samfélagið, og hins vegar hið smáa samhengi
persónulegra tengsla. Í fyrra rýminu má skynja
gagnkvæm áhrif samfélagsins á mannveruna
og mannverunnar á samfélagið í gegnum verk
Gjörningaklúbbsins, Spessa og Óskar Vil-
hjálmsdóttur. Í því seinna kalla verk Ásthildar,
Hildar Bjarnadóttur, Hildar Hákonardóttur
og Ásdísar Spanó fram hugleiðingar um áhrif
persónulegra og tilfinningalegra tengsla á milli
mannvera, á milli kynslóða, og á milli mann-
vera og landslagsins sem smýgur inn í líkama
þeirra og huga. Tengslin milli kynslóða kristall-
ast svo í þátttökuverkum þeirra Gunndísar
Ýrar Finnbogadóttur og Ásthildar, þar sem þær
skapa rými til þess að yngri kynslóðir megi
skynja tengslin við fortíðina í gegnum sögur
af upplifunum þeirra sem eldri eru og þeim
eldri gefst innsýn í vonir og óskir kynslóða
framtíðarinnar. Sýningin Ákall skapar aukna
meðvitund um mikilvægi þess að endurhugsa
tengsl manns og náttúru, og ekki síður aukna
meðvitund um mikilvægi listarinnar þegar
kemur að því að miðla þessum tengslum og
skapa rými til að skynja þau og hugleiða.