Dagblaðið Vísir - DV - 16.12.2007, Side 41

PV Helgarblað
FÖSTUDAGUR 14. DESEMBER 2007 41
Á fimmtugsaldri Þessi mynd var tekin af Gísla á fertugsafmæli hans í janúar
síðastliðnum. Hér er hann ásamt eiginkonu sinni Guðrúnu Huldu Pálmadóttur og
frumburðinum Rakel Bryndísi.
Fjölskyldumaður Gísli gefur sig allann f starf sitt og það gerir hann Ifka f uppeldinu.
Þó hann sé oft fjarverandi passar hann sig á því að nýtir hann tímann vel með
fjölskyldunni. Hér er Gísli að kenna réttu veiðitökin.
Ekki amaleg afmælisgjöf Sjónvarpsmanninum fannst ekki leiðinlegt að fá þessa
glæsilegu Land Rover-bifreið í afmælisgjöf.
þáttanna. Aðspurður segist Gísli ekki
eiga í vandræðum með að finna við-
mælendur í þáttinn. „Það hefur geng-
ið rosalega vel að fá viðmælendur í
þáttinn. Þetta eru þó ekki allt mínar
hugmyndir. Um leið og og þátturinn
fór af stað fór fólk að hafa samband
við mig. Svo þekki ég líka fólk um allt
land sem ég slæ reglulega á þráðinn
til. Ég hitti tíl dæmis einn í röðinni
áðan sem benti mér á viðmælanda,"
segir Gísli og bendir á afgreiðsluborð
Norræna hússins.
Þakklátt efni
Við Gísli höldum spjalli okkar
áfram um það hvernig honum hefur
gengið að fá til sín viðmælendur. Allt
í einu snýr kona sér að Gísla og seg-
ir: „Takk fyrir allt Gísli minn - gott
og gaman, gaman að sjá þig live." Ég
spyr Gísla í kjölfarið hvort hann lendi
oft. í svona skemmtilegum uppákom-
um. „Þetta er ofsalega þakklátt efni.
Kveikjan að þessum þáttum var sú að
það er svo mikið talað við þotuliðið -
eins og ég er reyndar að gera í Laug-
ardagslögunum núna. Það er mjög
gaman og góðra gjalda vert. En það
var svona á tímabili sérstaklega eftír
að Ómar hætti að gera Stiklur að það
var ekki mikið farið út á land. Mönn-
um fannst þetta líka svolítíð mál, dýrt
að fara út á land með mikið af starfs-
fólki. En svona efrii þarf ekki að vera
dýrt og Út og suður er gott dæmi um
það."
Mikil athyglisþörf
Gísli segir að það sé einkum
tvennt sem hann telur að hafi orðið tíl
að vinsældir þáttarins urðu jafn mikl-
ar og raun ber vitni. „Það er fyrst og
fremst það að ég hef verið að tala við
fólk sem er ekki alltaf í sjónvarpinu og
ég hef haft það að leiðarljósi að leyfa
viðmælendum mínum að komast að.
Ég nota önnur tækifæri fyrir mína at-
hyglisþörf þótt ég að sjálfsögðu komi
henni bakdyramegin í þáættína." Er
Gísli Einarsson svoh'tíð athyglissjúk-
ur? „Snýst þetta ekki allt um athygl-
isþörfina? Það væri hræsni í mér ef
ég mundi ekki viðurkenna það. Það
hafa allir þörf fyrir viðurkenningu.
Mér finnst alls ekkert leiðinlegt þeg-
ar ókunnugt fólk kemur upp að mér,
klappar mér á bakið og þakkar mér
fyrir vel unnin störf. Ég held að það sé
sama hvað maður er að fást við, það
þurfa allir staðfestingu á því að vinna
manns sé metin."
Skynsemin ræður ekki alltaf
Þó að Gísli segi það hafa ver-
ið hundaheppni að hann hafi feng-
ið tækifæri í fjölmiðlun þarf auðvit-
að meira að koma til. Gísli býr yfir
sveitalegum sjarma og sker sig frá
fjöldanum fyrir vildð svo eftir er tek-
ið. Það þarf líka mikið hugmyndaflug
ef menn ætla að ná langt í fjölmiðlun
og því er ekld úr vegi að spyrja Gísla
hvort hann búi yfir þeirri náðargáfu.
„Já, ég held það nú. Einn samstarfsfé-
lagi minn sem vinnur með mér á RÚV
orðaði það þannig að vandamálið
væri ekki bara það að ég fengi mikið af
vitlausum hugmyndum heldur væri
ég vís með að framkalla þær allar. Það
eru svolítíð orð að sönnu. Ég fæ fárán-
legustu hugmyndir og hef gert síðan
ég var krakki. Pabbi stoppaði mig til
dæmis einu sinni af þegar ætlaði að
fara hjólandi á ball fjörutíu kílómetra
leið. Skynsemin ræður ekld alltaf. En
þó hugmyndimar séu margar er ekki
þar með sagt að þær séu allar góðar.
Ég hef hins vegar verið heppinn að
hafa mikið af góðu fólki í kringum mig
sem gjaman hefur vit fyrir mér."
Alltaf reynt að vera fyndinn
Fyrir utan það að vera dáður fyrir
störf sín á skjánum er Gísli ekki síður
dáður fyrir störf sín á sviði. Að meðal-
tali tvisvar sinnum í viku er Gísli með
uppistand þar sem hann skemmtír
landanum við ýmis tilefhi. Hann
hefur slegið í gegn í þessu hlutverki
og segja þeir sem séð hafa að leitun
sé að þeim sem geri þetta betur. „Ég
var iðinn við að koma fr am í skóla og
svona við hin og þessi tilefni í minni
sveit. Ég hef reynt að vera fyndinn frá
því ég var lítill en það var ekki fyrr en
ég byrjaði áSkessuhorni sem ég byrj-
aði í þessum skemmtanabransa af
einhverri alvöru. Það var þannig að
mér þóttu ristjórnarpistlarnir oft svo
leiðinlegir og ég ákvað að gera þetta
alveg eftír mínu höfði. Ég skapaði
fljótt minn eigin stíl og hæðist svo-
lítíð að hlutunum," segir Gísli sem
enn skrifar vikulega pistla í Skessu-
horn - tíu árum síðar. „Menn tóku
eftír þessu og það var svona kveikj-
an að því að fólk fór að biðja mig um
að skemmta á þorrablótum og öðru
slíku. Svo hefur þetta bara undið upp
á sig. Það má því með sanni segja að
ég eigi Skessuhorni allt það sem ég
geri í dag að þakka."
Þjakaður af martröðum
Gísli segist vera á toppnum í
skemmtanabransanum um þessar
mundir og að nú getí leiðin aðeins leg-
ið niður á við. „Ég held að maður verði
ekki langlífur í þessum bransa. Ég held
að fólk fái fljótt leið á manni. Ég er til
dæmis hvorki með söng- né dansat-
riði. Ég held að ég sé bara á toppn-
um núna og svo liggur leiðin niður á
við," segir Gísli, ferlega neikvæður og
ég leyfi mér að efast um það. Hann
hlær nú bara að því. En bjóst Gísli
við þessum vinsældum sem hann nú
nýtur í öllu því sem hann hefur tek-
ið sér fyrir hendur undanfarið? „Nei,
nei, alls ekld. Þegar ég byrjaði með Út
og suður svaf ég ekki í heila viku. Mér
fannst ég vera búinn að koma mér í
kviksyndi. Ég vissi ekkert hvað ég var
að gera. Ég fæ nefnilega oft martraðir
á nætumar - og ég er ekki að grínast.
Þetta hefur ágerst með árunum eft-
ir að ég byrjaði í sjónvarpi og fór að
vera með uppistand. Þá er ég stadd-
ur á sviði fyrir framan fjölda fólks, á
að fara að skemmta en ég veit ekkert
hvað ég á að segja. Stundum á ég að
fara að spila með hljómsveit, er kom-
inn á svið en kann ekld á neitt hljóð-
færi. f verstu tílfellunum er ég nakinn
í þokkabót. Þetta er auðvitað verkefrii
fyrir sálfræðing," segir Gísli og hlær
sínum heillandi hlátri.
Ég set mig í sálfræðistellingar og
spyr hvort það getí verið feimni sem
orsakar þessa drauma. „Já. Ég er það
hvort sem fólk trúir því eða ekld. Þó
maður reyni nú að bera sig manna-
lega á skjánum er ekki alltaf inni-
stæðafyrirþví."
Enn ein sálfræðiflækjan
En gerist það stundum hjá Gísla
að hann hreinlega vití ekkert hvað
hann eigi að segja? „Ja, það er nú enn
ein sálfræðiflækjan. Ég reyni að und-
irbúa mig en yfirleitt kemst ég ekld í
gírinn fyrr en ég er kominn á svið. Ég
þarf alltaf stressið til þess að byggja
mig upp. Það hefur sem betur fer ekki
klikkað ennþá að adrenalínið fari af
stað og um leið og það gerist fæðist
eitthvað. Auðvitað er ég misfyndinn
en ég hef aldrei lent í því að þetta verði
algjört flopp. Ég hef samt alveg lent í
því að skemmta fólld sem hlær ekki
mikið. Mín besta víma - ekki það að
ég hafi mikinn samanburð - er þó sú
þegar ég er að skemmta fyrir fullum
sal af fólki og allir hlæja." Þetta leiðir
forvimi mína að öðru; Ertu bindind-
is maður? „Nei, ég drekk áfengi en
það er eini samanburðurinn sem ég
hef. Ég hef bara allt of lítínn tíma til
að drekka það - það er gallinn," segir
Gísli hlæjandi.
Sjálfhverf vinna
Já, hann Gísli kemur víða við. En
það má auðvitað ekki gleyma því
mikilvægasta: fjölskyldunni en Gísli á
með konu sinni Guðrúnu Huldu þrjú
böm, þau Rakel Bryndísi, Rúnar og
Kára „Það er ekki alltaf sem þetta fer
vel saman. Ég er alveg viss um að fjöl-
skylda mín yrði afar þakklát ef ég gætí
til dæmis verið heima hjá mér eitt og
eitt laugardagskvöld. En ég fæ ofsa-
lega góðan smðning frá þeim öllum.
Þetta er stundum svolítíð sjálfhverf
vinna. Ég hef ofsalega gaman af vinn-
unni minni og því líður mér stundum
eins og þetta sé eigingjamt af mér. En
ég er auðvitað á sama tíma að draga
björg í bú. Ég réttlætí þetta líka stund-
um með því að ég stunda ekki golf eða
annað tímafrekt áhugamál. Svo bendi
ég líka smndum á sjómenn sem em
útí á sjó vikum, jafnvel mánuðum
saman. Ég reyni líka bara að nýta tím-
ann vel þegar ég fæ tækifæri til. Svo
svindla ég líka stvmdum og tek strák-
ana mína tvo með mér í vinnuna
Stelpan mín er orðin sautján ára svo
hún treystir sér ekki með lengur."
Gagnrýndurí
Laugardagslögunum
Eftír að hafa vakið mikla lukku í
landsbyggðarþáttunum Út og suður
brá mörgum í brún þegar Gísli Ein-
arsson var gerður að þáttarstjómanda
Laugardagslaganna ásamt Ragnhildi
Steinunni Jónsdóttur. „Ég held að ég
hafi verið mest hissa sjálfur þegar ég
var beðinn um að taka þetta að mér.
Ég var líka mjög stressaður að fara í
annað hlutverk en ég hef aldrei ver-
ið inni á þessari línu áður. Ég er bú-
inn að heyra margar gagnrýnisradd-
ir um þetta og það liggur við að fólk
hafi beðið mig um að fara aftur í sveit-
ina. En svona eftír fyrstu tvo þættína
fannst mér ég vera búinn að átta mig
á því hvað Þórhallur Gunnarsson var
að meina. Þetta var hans hugmynd og
ég var jafnspenntur og ég var stress-
aður."
Grimm athygli
Sú gagnrýni á þáttínn sem Gísli
talar um beindist í upphafi hvað mest
að því hversu Gísli og Ragnhildur
Steinunn em ólík. „Fólki fannst asna-
legt að hafa okkur þarna saman. Ég er
auðvitað að draga sveitamennskuna
svolítíð inn í þetta en ég vona að fólk
sé bara þakklátt fyrir það. Ég held að
mergur málsins hafi einmitt verið sá
að það hefði verið enn fáránlegra að
vera með tvo eins í sama þættí. Þá er
kannski alveg eins gott að hafa bara
einn þáttarstjórnanda. En ég vona að
fólki finnist ég gefa þættinum meiri
breidd og svona í seinni ö'ð hef ég
fengið meira og meira af jákvæðum
viðbrögðum. Það tók mig þessa tvo
fyrstu þættí tíl þess að átta mig á því
hvað ég ætlaði að gera og þegar ég
komst að því fannst mér þetta mjög
skemmtílegt. Ég verð hins vegar var
við það að þetta er miklu grimmari
athygli sem ég fæ fyrir þennan þátt en
Út og suður. Fólk hefúr miklu meiri
skoðanir á þessu. Fólk setur út á ótrú-
legustu hlutí."
Verslar í sinni heimabyggð
Ég segi Gísla frá því að áður en ég
fór og hitti hann hafi nokkrir komið
með óskaspurningu fyrir Gísla varð-
andi fataval hans í sjónvarpinu. Það
hefur nefnilega vakið athygli margra
að á meðan annað gott sjónvarps-
fólk velur föt sín í þekktum tískuvöru-
verslunum velur Gísli þau í mun eft-
irminnilegri verslunum. Hann rekur
upp hláturroku áður en hann svarar
þessari furðulegu spumingu. „Já, ég
versla í minni heimabyggð. Við það
er ég alinn upp. Þegar ég byrjaði með
Út og suður fannst mér ekíd koma tíl
greina að vera með landsbyggðar-
þátt en vera svo í fötum frá verslun-
um á Laugaveginum eða Kringlunni.
I þeim þættí hef ég alltaf verið í föt-
um frá sportvöruverslun í Borganesi
- Borgarsport. f Laugardagslögunum
færði ég mig hins vegar aðeins nær
„Éggetveriðalveg >
skelfílega geðvondur.
Ég er mjög fíjótur að
verða reiður. Það er ekk-
ert leyndarmál og þeir
sem þekkja mig þekkja
það. Reiðin erhins vegar
jafnfíjót að renna afmér
og ég er ekki langræk-
innmaður."
Reykjavík og samdi við herrafata-
verslun á Akranesi, verslunina Bjarg.
Þar fæ ég frábæra þjónustu hjá frá-
bærum konum. Þær segja mér bara í
hverju ég á að vera og ég hlýði enda
hef ég ekkert vit á fötum. Eg geng bara
í því sem mér er sagt"
Best að vera í gúmmískóm og
lopapeysu
Gísli segist þó vera hissa á því að
hann hafi ekki heyrt neinn setja út
á fötín sem hann er í í Laugardags-
lögunum. „Það var hins vegar oft
gert í Út og suður. Fólki fannst ég
allt of sveitalegur." Ég ítreka það hér
við Gísla að fólk hafi alls ekki meint
þetta í neikvæðri merldngu heldur
er þetta eitthvað sem fólki finnst ein- „
kenna skemmtilegan karakter Gísla.
„Ég hef aldrei lagt mikið upp úr því
að vera eins og allir aðrir. Hins vegar
líður mér alltaf best í gúmmískóm og
lopapeysu. Það má líka segja að það
sé svona mitt vörumerki." Þú ert alveg
ekta sveitamaður Gísli, er það ekki?
„Það er það fallegasta sem hægt er að
segja um mig. Sveitin er auðlind sem
allir virðast vera að uppgötva núna.
Menn kaupa jarðir um allt land. En
því miður eru jarðir orðnar svo dýr-
ar að ríkisstarfsmenn eins og ég hafa
ekki efni á þeim."
Skelfilega geðvondur
Hann kemur fólki fyrir sjónir sem
léttlyndur maður. En hann hlýtur þó
að eiga sér einhverjar dekkri hliðar,
eða hvað? „Ég get verið alveg skelfi-
lega geðvondur. Ég er mjög fljótur að
verða reiður. Það er ekkert leyndar-
mál og þeir sem þekkja mig þekkja
það. Reiðin er hins vegar jafnfljót að
renna af mér og ég er ekki langræk-
inn maður. Ég segi það stundum að
það sé miður því ég lendi stundum í
því að verða reiður út í einhvern sem
er ekki á staðnum og hugsa með mér
að ég ætli sko aldeilis að láta viðkom-,
andi fá það óþvegið en svo þegar ég
hitti viðkomandi - er allt púður farið
úr mér. Ég er ekkert þægilegri í um-
gengni en hver annar. En svo má líka
finna að mér annan löst, ég er alltaf
að rembast við að vera fyndinn og
það kæmi mér ekki á óvart þótt það
fari í taugarnar á fólki. Ætli ég sé ekki
bara bestur í sjónvarpi - þá getur fólk
að minnsta kosti slökkt."
Kitlaði að taka við Eddunni
Þættir Gísla og Freys; Út og suð-
ur eru orðnir áttatíu og nýverið voru
þættirnir gefnir út á DVD. Gísli seg-
ist þó ekki vera viss um að þeir verði
fleiri. „Ég get sagt eins og forseta-
frambjóðendur: Það hafa menn
komið að máli við mig." Ertu búinn,
að fá nóg? „Ne..., ja... Ætli fjölskyld-
an sé ekki bara búin að fá nóg. Það
hefur ekki verið mikið um sumarfrí
undanfarin ár og svo bætist þetta
auðvitað ofan á allt annað sem ég
er að gera. En svo gæti líka verið að
þjóðin sé búin að fá nóg - það getur
þó verið að hún þoli eitt sumar í við-
bót. En ég ætla að liggja yfir þessu
fram yfir jól. Það væri auðvitað mjög
skemmtílegt að gera fleiri þætti og
áhorfið er mjög gott. Svo kitlaði það
auðvitað að taka við þessum Eddu-
verðlaunum, hálfu Edduverðlaun-
um réttara sagt," segir Gísli hlæjandi.
en þættirnir Út og suður og Kompás
deildu með eftirminnilegum hætti
Edduverðlaunum fyrir frétta- og/
eða viðtalsþátt ársins.
Það var gaman að hitta Gísla.
Hann er hlýr maður, fyndinn en feim-
inn. Hann er ekki eins hávaxinn og ég
var búin að gera mér hugmyndir um
- en þeim mun stærri karakter. Við
kveðjumst með handabandi og höld-
um hvort í sína áttína. berghnd@dv.is