Dagblaðið Vísir - DV - 16.12.2007, Blaðsíða 54

54 FÖSTUDAGUR 14. DESEMBER 2007
Ferðlr DV
U FERÐINNI
Umsjón: Baldur Guðmundsson.
Netfang: batdur@dv.is
Ásdís Dögg Ómarsdóttir er mikil ævintýrakona. Hún er
nýkomin heim úr tveggja mánaða ferðalagi til Nepal en
þangað fór hún með þremur vinkonum sínum. Ásdís heillaðist
af landi og þjóð og segir hér frá upplifun sinni af þessu
framandi landi.

rafting-ferð. Það var alveg ffábært en
ég er nokkuð vön að stunda svona
íþróttir þar sem ég vinn á sumrin hjá
Arctic Adventures hér heima. Það
voru alls sex fslengindar í ferðinni,
en þetta er lengsta rafting-ferð sem
ég hef farið í,“ segir Ásdís.
Hún upplifði margt í Nepal sem
hún hefur aldrei upplifað áður. „Við
vinkona mín fórum í ansi skemmti-
legt ffumskógarlabb, í þeim tilgangi
að finna tígrisdýr. Það er víst ekki
mjög skynsamlegt og við vorum því
mjög fegnar þegar við komumst út
úr skóginum lifandi. Við fundum
spor eftir tígrisdýr sem leiðsögu-
maðurinn sagði að væru ekki nema
tveggja tíma gömul, en það var það
næsta sem við komumst því að sjá
tígrisdýr í ferðinni."
Rokk á Kala Patar
Ásdís og vinkonur hennar
hittu óvænt á sérkennilegustu
rokktónleika sem þær hafa farið á
„Við vorum á ferð um svæðið þar sem
fólk leggur af stað á Everest. Þaðan
gengiun við á títínn tind sem heitir
Kala Patar. Þegar við komum þangað
kom í ljós að góðgerðarsamtök voru
að safna peningum fyrir spítala sem
á að byggja fýrir krabbameinssjúka.
Á tindinum voru því haldnir heljar-
innar rokktónleikar sem slógu jafn-
framt heimsmet. Þetta voru hæsm
rokktónleikar sem haldnir hafa
verið. Það var mjög góð stemning
þama, þó margir yrðu hálfslappir af
súrefhisleysinu," segirÁsdís.
Hún segir drykkjar- og matföng
í Nepal ekki sambærileg við það
sem við eigum að venjast. „Sumir
í hópnum urðu veikir af vatninu
og matnum en hann var stundum
ekkert sérstaklega heilsusamlegur.
Við gubbuðum tíl dæmis yfir einn
fjallaskálann sem við gismm í en þá
höfðum við innbyrt eitthvað sem
fór ekki nógu vel í okkur. Það borgar
sig atíavega alls ekki að fara beint í
kranann og fá sér sopa," segir hún.
Búa í steinkofum
Ásdís segir verðlagið í Nepal
hlægilegt. „Fyrir Vesturlandabúa
er fáránlega ódýrt að vera í Nepal.
Gisting í fjallaskálum kostar um
hundrað láónur en fyrir þann
pening má tíka fá heila máltíð þama
útí. Fólk lifir við fárániegan skort en
kvartar aldrei. Þetta er náttúrulega
eitt erfiðasta land í heimi að búa í,
en fólk gerir sér það að góðu sem
það hefur. Sumir búa í steinkofum
lengst upp í fjöllum og eiga ekkert
nema hænuna sína, eina geit og
hrísgrjón en eru samt bara f góðum
„fíling". Það una altír vel við sitt þrátt
fyrir að tí'fið sé enginn dans á rósum.
Við íslendingar gætum lært mikið af
Nepölum," segir Ásdís að lokum.
Nepalar eru allt öðruvísi en við.
Þeir em hindúar og leggja sig alla
fram við að vera góðir við náungann.
Á meðan Vesmrlandabúar eru
stundum svo vondir hver við annan,
vilja Nepalar allt fyrir mann gera.
Þeir trúa því að þeir endurfæðist
og ef þeir hagi sér illa verði þeir
ömgglega bara fluga í næsta tífi,"
segir Ásdís Dögg Ómarsdóttír og
hlær en hún er nýkomin úr tæplega
tveggja mánaða ævintýraferð til
Nepal. „Maður er vanur að þurfa
stundum að rífast á flugvöllum og
passa sitt vel, en Nepalar eru svo
almennilegir og kurteisir að það er
aldrei neitt vesen."
Stóðst væntingar
Ásdísi segir að hana hafi lengi
langað að koma til Nepal. Hún segir
að landið hafi svo sannarlega staðist
væntíngar. „Ég ákvað bara að skella
mér með þremur vinkonum mínum
sem voru búnar að ákveða að fara og
sé alls ekki eftír því. Dvölin þarna var
æðisleg og þetta er örugglega besta
land í heimi tíl að ferðast tíl. Þama
er ótrúlega mikil afþreying í boði
og manni finnst maður velkominn,"
segir Ásdís og bætír við að hugsunar-
hátturinn sé frábrugðinn því sem við
eigum að venjast hér á íslandi. „Við
dvöldum um tíma á hóteli í borginni
Kathmandu en þar búa 790 þúsund
manns. Þrátt fyrir að engar akreinar
séu sýnilegar gengur umferðin eins
og smurð. Það eru ein umferðarljós í
borginni en á þeim loga bara grænu
ljósin," segir hún og hlær.
Snjóstormur í upphafi ferðar
Fljótlega eftir að þær vinkonurnar
komu til Nepal lentu þær í
snjóstormi. „Það gerði frekar vont
veður og aðrir ferðamenn á svæðinu
stukku til, forðuðu sér í skjól og fylltu
öll gistírými. Við urðum að ganga í
fjöllunum í myrkri tíl klukkan tíu um
kvöldið í svartamyrkri og snjókomu
áður en við fundum gistíngu. Það
var frekar óþægilegt að labba í
kolsvartamyrlái í nýju og framandi
landi og vita ekkert hvar og hvort
við fengjum gistíngu. I Nepal eru
tígrisdýr, snæhlébarðar og birnir
svo okkur stóð nú ekki alveg á sama.
Heimamenn fræddu okkur þó um
að þessi dýr væru í útrýmingarhættu
og því væru afar litlar líkur á að
við myndum rekast á hættuleg
rándýr," segir Ásdís en bætir við að
þessi snjóstormur hafi ekki verið
merkilegur á íslenskan mælikvarða.
Tíu daga rafting-ferð
Þrátt fyrir ævintýrið í upphafi
ferðar voru þær vinkonur hvergi
af baki dottnar. „Við þekkjum einn
Nepala hér heima á íslandi sem
skipulagði og kom okkur í 10 daga
Ásdís Dögg í góðu veðri
Með Everest í baksýn.
í þjóðgarði í Nepal Þær
vinkonumarfengu að hjálpa
til við að baða fílana sem búa
í garðinum. Hlutverkaskipti
urðu áður en yfir lauk.
Á leið í rafting í Karnali Þótt áin hafi verið ðflug var leiðin upp eftir miklu hættulegri en siglingin. Nokkrir meðlimir
hópsins flúðu fyrir rest upp á þak á rútunni til að eiga þess kost að stökkva af rútunni ef hún ylti niður einhverja hlíðina.