Dagblaðið Vísir - DV - 13.03.2008, Blaðsíða 2

2 FIMMTUDAGUR 13. MARS 2008
Fréttir DV
Stöðumælum
fjölgar
Stöðumælum mun fjölga í
miðborg Reykjavíkur á næstunni,
þvert ofan í yfirlýsingar Gísla
Marteins Baldurssonar, borgar-
fulltrúa Sjálfstæðisflokksins, fyrir
kosningar.
Á fundi umhverfis- og sam-
gönguráðs borgarinnar þann 26.
febrúar var samþykkt að leggja
til við borgarráð að almenn bíla-
stæði við götukanta Vesturgötu,
milli Garðastrætis og Ægisgötu
verði gjaldskyld. Settir verði
upp miðamælar á svæðinu þar
sem gjaldið verður 80 krónur á
tímann. Ekki hefur náðst í Gísla
Martein undanfarið þrátt fyrir
endurteknar tilraunir.
Enn tapar DeCODE
peningum
íslensk erfðagreining, De-
CODE, tapaði 6,6 milljörðum
íslenskra króna á sfðasta ári. Árið
^ þar áður nam
tap fyrirtæk-
isins 5,8 millj-
örðum króna
og því er tap
ársins 2007
átta hundr-
uð milljón-
um meira.
Á fjórða
ársfjórð-
ungi sfðasta árs tapaði félagið
2,2 milljörðum en árið á undan
nam tapið á sama ársfjórðungi
1,6 milljörðum. Eigið fé minnk-
ar einnig á milli ára og er nú 6,5
milljarðar eða tæpum 4 milljörð-
um minna en árið á undan.
Áttatíu og sex
misstu vinnuna
Atvinnuleysi mældist eitt
prósent í síðasta mánuði.
Alls var 1.631 einstaklingur á
atvinnuleysisskrá að meðal-
tali í febrúar en 1.545 í janúar.
Það jafngildir því að 86 manns
hafi misst vinnuna. Tölurn-
ar eru þó meðaltalsatvinnu-
leysi í mánuðinum og sumir
sem hafa bæst á atvinnuleys-
isskrá meðan aðrir hafa farið
afhenni.
Björgvin var
oftast ífréttum
Björgvin G. Sigurðsson við-
skiptaráðherra var mest áber-
andi allra ráðherra ríkisstjórn-
arinnar á sfðasta ári eftir að ný
ríkisstjórn tók við völdum. Þetta
kemur fram f úttekt Creditinfo
Island á hversu oft ráðherrar eru
viðmælendur í fréttum fjölmiðla
af þeim eða ráðuneytum þeirra.
Björgvin kom fram í yfir 50
prósenta Ijósvakafrétta sem
tengdust honum eða hans ráðu-
neyti. Fyrri hluta síðasta árs
mældist Geir H. Haarde virk-
astur, en mælist nú í öðru sæti
með 47 prósenta virkni. Björn
Bjarnason dómsmálaráðherra og
Árni Mathiesen fjármálaráðherra
koma sjaldnast fyrir í fréttum af
ráðuneytum þeirra.
Arnar Már Frímannsson óttaðist um þriggja ára son sinn þegar lögreglumenn rudd-
ust inn í íbúð hans á Bifröst í leit að fíkniefnum og vopnum sem þar hvergi var að
finna. Ágúst Einarsson, rektor við Bifröst, vísaði Arnari og tveimur öðrum nemend-
um úr skólanum í kjölfar húsleitarinnar. Arnar segir Ágúst hafa sent trúnaðarupplýs-
ingar í fj öldatölvupóstinum þar sem hann rak nemendurna þrjá.
-
‘ r

Kæran a leið i póst Arnari Má
Frímannssyni var skellt á magann
og handjárnaðurfyrirframan
þriggja ára son sinn. Honum var
einnig hótað þvaglegg.
Ámælisverð vinnubrögð Arnar Már ætlar
að kæra Ágúst Einarsson, rektor Háskólans á
Bifröst, fyrir siðanefnd skólans. Hann rak
þrjá nemendur með því að senda þeim
öllum tölvupóst með nöfnum hinna.
HANDTEKINN FYRIR
FRAMAN S0NINN
ERLA HLYNSDÓTTIR
bloðamaður skilfar: erla&dv.ls
„Þeir spurðu mig hvort ég væri með
skotvopn eða fíkniefni sem ég vildi
framvísa. Ég sagði þeim sem var að
ekkert slíkt væri að finna í íbúðinni,"
segir Arnar Már Frímannsson, fyrr-
verandi formaður félags sjálfstæðis-
manna á Bifröst. Hann stundaði nám
í lögfræði við skólann þar til honum
var vísað brott eftir að stórtæka hús-
leit lögreglu og sérsveitar hjá fjölda
nemenda í febrúarlok.
f húsleitinni á Bifröst fundust
alls um 0,3 grömm af kókaíni og 0,2
grömm af kannabisefnum og því
greinilegt að ein stærsta húsleit á
Vesturlandi síðustu misseri bar ekki
erindi sem erfiði. Aðeins einn nem-
endanna hefur játað að hafa átt hluta
þeirra efna.
Amar ætíar í félagi við tvo aðra
nemendur, sem einnig var vísað
í burtu, að kæra Ágúst Einarsson
rektor til siðanefndar skólans vegna
brottreksturs.
Hélt þetta væri grín
„Þeir ruddust bara inn og
hrópuðu: Vopnuð lögregla! Mér brá
mikið og var hræddur um strákinn
minn sem er þriggja ára því hann
stóð nálægt útidyrahurðinni. Ég
spurði hvað væri eiginlega í gangi
en var þá skellt á magann niður í
rúmið og handjárnaður. Strákur-
inn minn sá þetta allt og ég heyrði
hann segja: Hvað eruð þið eigin-
lega að gera við pabba minn?," seg-
ir Arnar. Til að róa soninn niður
kallaði Arnar til hans að þetta væru
ekki vondir menn.
Lögreglan spurði Arnar í jámum
hvort einhver gæti tekið soninn og
vinkona hans á Bifföst kom og sótti
hann. „Hún hélt fyrst að þetta væri
eitthvað grín enda vissi hún að þeir
hefðu ekkert tílefni til að standa í
svona aðgerðum gegn mér," segir
hann.
Arnar hitti son sinn aftur næsta
morgun. Þegar þeir fóm saman í
íbúð Arnars spurði sonurinn smeyk-
ur hvort mennirnir væm enn þá þar.
Barnsmóðir Arnars heyrði fyrst af
handtökunni ffá honum enda hafði
lögregla ekki sinnt tilkynningaskyldu
sinni til hennar.
Lögregla vissi af barnungum
syninum
„Mér finnst ég bera samfélags-
lega skyldu til að segja frá þessu til
„Strákurinn minnsá
þetta allt og ég heyrði
hann segja: Hvað eruð
þið eiginlega að gera
við pabba minn?"
að koma í veg fyrir að svona lagað
geti á sér stað aftur," segir Arnar
og vonar að í kjölfarið endurskoði
lögregla verkferla sína. Hann segir
engan vafa leika á því að lögreglan
vissi að sonur hans var með honum
því þeir hefðu ruðst inn um mín-
útu eftir að þeir gengu saman inn
í íbúðina. Engin fíkniefni fundust
hjá honum. „Þeir gerðu upptækt
kreatín sem er fæðubótarefni en
einn lögregluþjónninn sagði fíkni-
efnahundinn ekki sýna því áhuga."
Arnar gagnrýnir aðferð lögreglu
við að fá hjá honum þvagpmfu. „Ég
sagist ekki viss um hvað það kæmi
húsleitinni við. Þá hótuðu þeir mér
með þvaglegg," segir Arnar sem
ráðfærði sig við lögmann og gaf að
lokum þvagprufu.
Honum finnst einnig ámælisvert
að eftir að hann gaf lögreglu leyfi til
að leita í bíl sínum höfðu þeir bíl-
lyklana í sínum fórum í fjóra daga
en höfðu skilið sjálfan bílinn eftir
ólæstan á Bifröst.
Sendi trúnaðarupplýsingar í
fjölpósti
Ástæða kæru þremenninganna
sem vísað var frá Bifröst á hend-
ur Ágústi er sú að þeir segjast ekki
hafa fengið sanngjarna málsmeð-
ferð. Ágúst vísað þeim úr námi með
tölvupósti þar sem nöfn þeirra allra
komu fram: „Það er ámælisvert af
honum að upplýsa mig um örlög
þeirra. Þú finnur varla viðkvæmari
mál en að vera rekinn úr vinnu eða
skóla," segir Arnar. Hann gagnrýnir
einnig að Ágúst kallaði þau aldrei á
sinn fund þar sem þau hefðu fengið
tækifæri til að skýra stöðu sína.
Einnig ætla nemendurnir þrír
að kæra staðfestingu háskólaráðs á
brottvísuninni.
Lögmenn hafa bent á að rektor
hafi ekki heimild á grundvelli reglu-
gerðarinnar til að vísa úr skóla fyrir
hvaða lögbrot sem er. Reglugerðin
er almennt orðuð og þar af leiðandi
þarf að meta alvarleika hvers brots
fyrir sig og bent hefur verið á að
sáralítið magn fannst og til að
mynda er hærri sekt fyrir að aka án
ökuréttinda.
Jóhanna Sigurðardóttir gagnrýnir framkvæmd laga um vananir á síðustu öld:
iAtinn
(VERKTAKl
Deitaíslen^^f)
ihuldmnanns. c <
Rikiðhefur ekkerig
SexárUðinánþess
Ekkiþóttiþörfara.
, að nokku'
mnsoknar.
Brot á mannréttindum
„Það er augljóst að ýmislegt í
framkvæmd laga um ófrjósem-
isaðgerðir, sem giltu frá 1938 til
1975 telst til brota á mannrétt-
indum, enda endurspegla dómar
sem vísað hefur verið til þá stað-
reynd," segir Jóhanna Sigurðar-
dóttir félagsmálaráðherra spurð
um viðbrögð við umfjöllun DV síð-
ustu daga um ófrjósemisaðgerðir á
þroskaheftum og geðfötluðum, að
sumum hverjum forspurðum.
Framkvæmd laga um ófrjósem-
isaðgerðir voru og eru í höndum
heilbrigðisyfirvalda en lög um mál-
efni fatlaðra eru á ábyrgð félags-
°g tryggingaráðuneytisins. „Mér
finnst þess vegna ekki óeðlilegt
að ráðuneyti félags- og trygginga-
mála og heilbrigðismála sameinist
um að skoða helstu gagnrýnisat-
riði sem fram koma í skýrslu heil-
brigðisráðherra frá 2002 og að tek-
in verði afstaða til þess hvort og
hvernig hægt sé að bregðast við
þeim nú svo mörgum árum síðar,"
segir Jóhanna.
í DV í gær var sagt frá því að Guð-
laugur Þór Þórðarson heilbrigð-
isráðherra hafi sett sig í samband
við landlækni og Unni Birnu Karls-
dóttur, sagnfræðing og skýrsluhöf-
und, og ætíi að funda með þeim í
vikulok um ófrjósemisaðgerðirnar
sem gerðar voru í skjóli laga númer
16/1938 fram til ársins 1975
Að mati Jóhönnu endurspegla
bæði lögin sjálf og framkvæmd
þeirra forneskjuleg viðhorf sem
voru því miður ríkjandi á sínum
tíma, bæði gagnvart þroskaheftum
og geðfötíuðum en einnig fátæku
fólki sem menn óttuðust að yrði
byrði á samfélaginu.
Jóhanna segir að
síðan þá hafi mikið
vatn runnið til sjávar,
sem betur fer: „Hags-
munasamtök fatlaðra
og opinberir aðilar, ’//'
með félagsmálaráðu- '/\
neytið í broddi fylking- /J
ar, hafa í meira en þrjá */,
áratugi unnið að því að //'
tryggja réttindi fatlaðra f/\
og jafna stöðu þeirra á við //
aðra í samfélaginu og ekki r/Á
síst að koma í veg fyrir að
mannréttindi séu brotin.
Hins vegar liggur fortíðar-
vandinn óbættur að miklu
leyti." erla&dv.is
10. mars
DV ræddi viö þrjú
systkini um reynslu
þeirra.
\%