Peningamál - 01.05.2000, Blaðsíða 9

Peningamál - 01.05.2000, Blaðsíða 9
8 PENINGAMÁL 2000/2 innstreymis fjármagns m.a. vegna mikils vaxtamun- ar. Þegar litið er lengra fram á spátímabilið er hins vegar ekki hægt að útiloka að þrýstingur myndist á krónuna til lækkunar, haldi ójafnvægið í þjóðarbú- skapnum áfram. Annar veigamikill óvissuþáttur eru áhrif ofþenslu á launaskrið og verðlag. Spálíkan sem tekur tillit til þessara þátta spáir reyndar minni verðbólgu en það stafar af því að slíkt líkan spáir minni launahækkunum en hér er miðað við. Ef geng- ið er út frá sömu launahækkun spáir líkanið örlítið meiri verðbólgu en hér er gert. Meðal óvissuþátta sem gætu haft í för með sér meiri verðbólgu má nefna eftirfarandi: 1. Hætta er á launaskriði sökum hækkunar lægstu launa umfram hærri laun. 2. Húsnæðisverð kynni að halda áfram að hækka umfram almennt verðlag, þar sem fátt virðist benda til þess að þeirri spennu sem ríkt hefur á húsnæðismarkaði undanfarið ár taki að linna næstu mánuði. 3. Alþjóðleg verðlagsþróun gæti orðið óhagstæðari en nú er spáð. Að frátalinni hækkun orkuverðs hefur alþjóðleg verðbólga verið mjög lítil undan- farið ár.5 Síðustu mánuði hafa þó komið fram vís- bendingar um aukinn verðlagsþrýsting í Banda- ríkjunum. Hráefnaverð (annað en eldsneyti) sem fór lækkandi fram á mitt sl. ár er einnig tekið að hækka á ný. Meðal óvissuþátta sem gætu valdið minni verð- bólgu en nú er spáð má nefna: 5. Samræmd vísitala neysluverðs á evrusvæðinu hækkaði um 2,1% á tímabilinu mars 1999 til mars 2000. Þetta er aðeins meiri hækkun en verðbólgumarkmið Seðlabanka Evrópu, en að orkuliðnum frátöldum var hækkunin aðeins 0,9%. Eins og áður hefur komið fram hafa verðbólguspár Seðlabankans og fleiri aðila undanfarið ár verið of lágar. Áður höfðu þær um nokkurt skeið haft tilhneigingu til að vera of háar. Því er eðlilegt að spurt sé hvort mikilvægar skýristærðir vanti í þau kostnaðarlíkön sem einkum hafa verið notuð við spágerðina er gætu skýrt, að því er virð- ist, kerfisbundin frávik. Í alþjóðlegri umfjöllun um verð- bólgu er t.d. nýting innlendra framleiðsluþátta oft talin mikilvæg vísbending um verðþróun. Eftir því sem nýt- ingarhlutfall innlendra framleiðsluþátta er hærra aukast líkur á verðhækkunum og öfugt. Til þess að fá mæli- kvarða á hve mikil nýting innlendra framleiðsluþátta samrýmist stöðugu verðlagi er algengt að tölfræðilegum aðferðum sé beitt til að meta hve mikil framleiðsla sam- rýmist hagkvæmri nýtingu framleiðsluþátta, þ.e.a.s. að framleiðsluþættir séu hvorki of- né vannýttir. Niðurstöð- ur slíkra mælinga eru hins vegar háðar töluverðri óvissu. Meðfylgjandi mynd sýnir dæmi um slíkt mat fyrir Ísland ásamt verðbólguþróun frá árinu 1990.4 Eins og sjá má á myndinni dró úr eftirspurnarþrýst- ingi á samdráttarskeiðinu 1988-1995 og á síðari árum þess var framleiðslugeta hagkerfisins vannýtt. Þessar að- stæður stuðluðu að hjöðnun verðbólgu fram til ársins 1999. Eftir að samdráttarskeiðinu lauk, tók þjóðarbúið smám saman í notkun áður vannýtta framleiðslugetu og virðast framleiðsluþættir hafa verið að fullu nýttir ein- hvern tímann á tímabilinu 1997-1998 og ofnýttir eftir það. Frá þeim tíma hefur eftirspurn verið meiri en fram- leiðslugetan og leitt til vaxandi verðbólgu. Samkvæmt ofangreindu mati verður nýting framleiðsluþátta á þessu ári 4% meiri en sem nemur eðlilegri nýtingu, en heldur mun slakna á eftirspurnarþrýstingnum frá og með næsta ári. Rammi 1 Samband verðbólgu og eftirspurnarspennu Verðbólga og eftirspurnarspenna Mynd 4 1990 91 92 93 94 95 96 97 98 99 00 2001 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 -2 -4 -6 % Verðbólga Eftirspurnarspenna 2000-2001: Spár 4. Matið byggir á tímaraðagreiningu þar sem metnir eru kerfisskellir sem hafa varanleg áhrif á landsframleiðslu á raunvirði (e. structural vector autoregressive). Sjá Már Guðmundsson, Þórarinn G. Péturs- son og Arnór Sighvatsson (2000), „Optimal Exchange Rate Policy: The Case of Iceland,“ í bókinni Macroeconomic Policy: Small Open Economies in an Era of Global Integration, ritstjórar Már Guð- mundsson, Tryggvi Þ. Herbertsson og Gylfi Zoëga. Reykjavík: Háskólaútgáfan (væntanleg) og Þórarinn G. Pétursson (2000), „Wage and Price Formation in a Small Open Economy: Evidence from Iceland“, Hagfræðisvið Seðlabanka Íslands, óbirt handrit.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63

x

Peningamál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Peningamál
https://timarit.is/publication/1144

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.