Peningamál - 01.05.2000, Blaðsíða 25

Peningamál - 01.05.2000, Blaðsíða 25
stæð rekstrarskilyrði eigi lánastofnanir að nýta til þess að byggja upp sterka eiginfjárstöðu svo að þær séu betur búnar undir erfiðari tíma. Ákafur útlána- vöxtur síðustu tveggja ára kom a.m.k. í sumum til- vikum í veg fyrir að svo yrði. Vegna þess að vöxtur innlendrar eftirspurnar var að verulegu leyti knúinn áfram af lánsfé jókst skuld- setning heimila og fyrirtækja á liðnu ári. Samkvæmt bráðabirgðauppgjöri jukust skuldir heimilanna um 71 milljarð króna og námu 147% af áætluðum ráðstöf- unartekjum þeirra það ár. Fyrir áratug námu skuldir heimilanna 72% af ráðstöfunartekjum og einungis fimmtungi fyrir tveimur áratugum. Útlán lána- kerfisins til fyrirtækja jukust um 26%. Einkum jukust skuldir fyrirtækja í verslun og þjónustu, og mun láta nærri að skuldir þeirra hafi aukist um þrjá fjórðu hluta. Verulegur hluti þeirra skulda var gengis- tryggður. Stefna og aðgerðir Seðlabankans Ég mun nú víkja að stefnu og aðgerðum Seðlabank- ans í peningamálum. Vegna ofþenslueinkenna í efna- hagslífinu var stefna Seðlabankans mjög aðhalds- söm. Bankinn hækkaði vexti sína þrisvar á árinu, í febrúar, júní og september, samtals um 1,5 prósentu- stig. Þrátt fyrir vaxtahækkanir ársins náðu stýrivextir bankans tæplega að fylgja eftir breyttum verðbólgu- væntingum. Frá síðustu áramótum hefur Seðla- bankinn tvívegis hækkað vexti sína um samtals 1,1 prósentustig. Við þær aðstæður sem nú ríkja í efna- hagsmálum mun Seðlabankinn áfram halda uppi aðhaldssamri stefnu í peningamálum. Snemma á liðnu ári setti Seðlabankinn nýjar lausafjárreglur til að stemma stigu við rýrnandi lausafjárstöðu lánastofnana og aukinni notkun erlends skammtímafjár. Lausafjárreglurnar komu að tilætluðu gagni og virtust a.m.k. í bráð hafa stuðlað að minni útlánaaukningu lánastofnana. Lausafjárreglunum var ætlað að stuðla að traust- um rekstri lánastofnana fremur en að vera peninga- legt stjórntæki. Vegna slæmrar lausafjárstöðu átti Seðlabankinn þó von á að reglurnar myndu hægja á vexti útlána meðan lánastofnanir löguðu lausafjár- stöðu sína. Seðlabankanum var ljóst að þessar reglur höfðu ýmsar hliðarverkanir og voru sumar óæskileg- ar. Bankinn mótaði síðan í samstarfi við lánastofn- anir nýjar reglur um lausafjárhlutfall sem tóku gildi í lok síðasta árs. Eftir að bankinn breytti stjórntækjum sínum á árinu 1998 eru lausafjárviðskipti hans við innláns- stofnanir að meginhluta í formi endurhverfra verð- bréfakaupa. Vikulega fara fram útboð á vegum Seðlabankans. Bankinn býðst þá til að veita lána- stofnunum lán til 14 daga á vöxtum sem hann ákveður. Endurhverf verðbréfakaup Seðlabankans jukust mjög á síðustu mánuðum liðins árs. Ástæðu þess má rekja til sveiflna í lausafjárstöðu innláns- stofnana sem stafa að jafnaði af árstíðabundnum breytingum á stöðu ríkissjóðs gagnvart Seðlabank- anum og árstíðabundnu gjaldeyrisútstreymi. Auk þess hafði sala á ríkiseignum áhrif á lausafjárstöðu bankanna þegar leið að lokum síðasta árs. Mikil aukning endurhverfra viðskipta Seðla- bankans við lánastofnanir hefur orðið ýmsum tilefni til að spyrja hvort þar sé ekki að leita skýringa á miklum vexti útlána og peningamagns og hvort ekki væri ástæða til þess að Seðlabankinn takmarkaði framboð slíkra samninga í því skyni að hefta vöxt peningamagns og útlánagetu lánastofnana. Flestir seðlabankar í iðnríkjum hafa kosið að stýra fremur vöxtum en framboði. Ástæður þess eru nokkrar. Í fyrsta lagi leiðir magnstýring til meiri sveiflna á vöxtum á peningamarkaði, en það getur valdið óvissu um það hversu miklu aðhaldi bankinn stefni raunverulega að. Peningastefnan verður með öðrum orðum óskýrari. Í öðru lagi getur takmörkun á framboði lánsfjár aukið lausafjárvanda einstakra lánastofnana og valdið kerfisvanda. Í þriðja lagi er erfitt að beita magnstýringu í opnu hagkerfi með frjálsar fjármagnshreyfingar við önnur lönd. Slíkt getur leitt til óæskilegra sveiflna á gengi gjald- miðilsins. Af þessum ástæðum beitir Seðlabanki Íslands ekki grunnfjárstýringu frekar en aðrir seðlabankar í nálægum löndum. Vextir á peningamarkaði eru meginstýritæki bankans, enda er ekki til lengdar unnt að stýra hvoru tveggja, vöxtum og magni. Reynslan á árinu 1999 sýndi að breytingar á vöxtum Seðla- 24 PENINGAMÁL 2000/2
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63

x

Peningamál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Peningamál
https://timarit.is/publication/1144

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.