Málfregnir - 01.05.1997, Blaðsíða 6
úrslitum. Ég lít á það sem nýtt og heillandi
viðfangsefni á komandi öld að gera það
menningarlega sérkenni okkar, að við tölum
og hugsum á íslensku, að uppsprettu auðs
og hamingju. Mörgum stórþjóðum vex það
í augum að nota eigið tungumál sem sam-
skiptatæki í upplýsingaþjóðfélaginu. Ef við
Islendingar leysum það verkefni að geta
notað íslensku sem aðalmál í öllum tölvu-
samskiptum má fullyrða að sú þekking,
kunnátta og fæmi sem við það skapast geti
orðið mikilvæg útflutningsvara sem aðrar
þjóðir muni taka fegins hendi. Islenskt hug-
vitsfólk á hér verk að vinna í félagi við
framsýn athafnaskáld.
Framtíðin mun færa okkur margvíslega
möguleika til þess að hraðþýða tungumál.
Engin ástæða er því til að gefa lítil málsam-
félög upp á bátinn eða leggjast í hugarvíl þó
að ensk tunga beri um stund ægishjálm yfir
önnur tungumál. Tækniþróunin er alveg
eins til þess fallin að efla lítil málsvæði eins
og að leggja allt undir eina alheimstungu.
Islendingar hafa ekki gert það upp við sig
enn hvort þeir eigi að krefjast þess að nota
sitt eigið tungumál í norrænu eða evrópsku
samstarfi eða innan vébanda alþjóðastofn-
ana. En leiðum að því hugann að það sem
nú gæti þótt höfðingjadirfska af smáþjóð
þykir ef til vill sjálfsagt mál að nokkrum
áratugum liðnum.
Tungumálið er eign einstaklingsins og
samfélagsins. Þessi sameign er okkar dýr-
asta djásn. Um leið og við látum okkur annt
um það, bæði sem þjóðfélag og sem einstak-
lingar, ber okkur að kenna öðrum þjóðum að
þekkja það og virða. Bókmenntir okkar að
fomu og nýju, kvikmyndir og önnur andleg
afrek munu þar verða okkur að mestu liði.
En hver og einn verður að leggja fram sinn
skerf.
Ég hef ákveðið að hafa þann hátt á að
mæla að jafnaði nokkrar setningar á
íslensku í ræðum sem forseti Islands flytur
á erlendri grund. Það er ekki til of mikils
ætlast að gestgjafar hlýði eina örskotsstund
á tungu Snorra Sturlusonar sem íslensk
alþýða og skáld hennar hafa ræktað í þúsund
ár.
Ég vil að endingu óska Islendingum
öllum til hamingju með dag íslenskrar
tungu.
6